ᵏᵃᵗⁱˡ(ˢᵉⁿˢⁱⁿ)[PORGOLA]

¢нαρтєя:1🔒

Uzun boylu adam, odasında volta atıyordu, elindeki kurbanın dosyasına bakınca içi bir tuhaf olmuştu ve inceledikçe daha da gergin hissediyordu.
Elindeki dosya ile kahve makinesindan kahve almak için ihtiyatlı adımlarla çıkmış ve daha koridora varamadan iki çaylak kızın konuşmasına kulak misafiri olmuştu.

"Acaba bir katille sevgili olmak nasıl bir duygu?"

"Elimden gelse bir katille sevgili bile olurum."

"O adrenalin için her şeyimi feda edebilirim"

"Of bazen bir katille tanışıp o hissi deneyimle-"

Genç adam sinirle elindeki dosyayı masaya fırlatıp sesini yükseltmişti.

"Siz kafayı mı yediniz, nasıl bir katil ile sevgili olmayı hayal edebiliyorsunuz? Bu sizin için çocuk oyuncağı mı, alın bakın şu kurbanın dosyasına! Şaka gibi mi duruyor, kızı 10 farklı yerinden bıçaklayarak öldürmüş, siz hâlâ katil sevgili diyorsunuz! İşinizi ciddiye almıyorsanız şu ofisten siktirin gidin!"

O sırada sesin kaynağını bulmak için odasından amirleri çıkagelmişti...

"Hürkan tamam sakin ol."

"Amiri-"

"Haklı olduğunu biliyorum Hürkan, sadece senden rütbe olarak aşağıda olan arkadaşlarına bağırarak lütfen üstlük taslama"

Hürkan, duyduğu sözler ile derin bir nefes almıştı, karşısında Türkiye'nin en ünlü amiri ve en deneyimli dedektifi Emre Karaaslan duruyordu.

Eh...Herkes gibi o da amirine hayrandı veee biraz da hoşlanıyordu
Tabii ki hoşlanma olayı çok sıradan bir olaydı neredeyse ülkenin yarısı ondan hoşlanıyordu.

Emre Karaaslan ise evli ve iki çocuk sahibi sıradan bir aile babasıydı...

Hürkan'ın, istese de bir şansı yoktu çünkü herkes bilirdi ki Emre Karaaslan, eşine çok aşıktı.

Hürkan, kafasında konuşup duran sesi sussturup, amirine selam verip kahvesini almaya gitti.

Hürkan, yavaş yavaş kahvesini yudumlarken telefonuna gelen mesaj sesi ile yerinden sıçramıştı.

053*******0: Hadi ama polis bey! Sizce de bir katille çıkmak fena olmaz mıydı?

Hürkan, okuduğu mesaj ile telefonunu cebine sokuşturup ofisteki insanları incelemeye başladı. Daha yeni konusu açılmış bir şeyi rastgele bir numaradan yazabilecek kadar sorumsuz kim olabilirdi ki?

•••
Hürkan, tam ofisin en zevzeği olan Umut ile bunu konuşacak iken amirinin sesi ile olduğu yerde kalmıştı.

"Hürkan, seni gördüğüm iyi oldu yeni bir vaka daha var. Ali'ye haber verdim birlikte gelin."

Hürkan, Ali ismini duyunca ürpermişti. Kendinin üstüydü ve aşırı egoist bir insandı. Amirinin ona nasıl tahammül edebildiğini her zaman sorguluyordu.

•••
"Ee Hürkan ne var ne yok?"

"Aynı, Ali."

"Ali? O kadar yakın olduğumuzu sanmıyorum, Hürkancığım."

"Peki, efendim."

Ali, Hürkan'ın, sinirden renkten, renge girdiğini görünce tutmaya çalıştığı kahkahayı salıvermişti.