𝓒𝓘𝓝𝓐𝓨𝓔𝓣// ZeyÇağ//

╔╣█╠╗╚ 𝒞𝓊𝓏𝒹𝒶𝓃 ╝╔╣█╠╗

HATIRLATMA

Hesabına bastığım da takipçi sayısı ile şok oldum. Yaklaşık 223k takipçisi vardı. Hani az önce demiştim ya büyük ihtimalle popüler diye. O lafımı geri alıyorum çünkü okul nüfusundan fazla takipçisi vardı!

Attığı postlara bakarken bir fotoğrafın açıklaması ilgimi çekmişti.

- Dön benim ol, tüm hatalarımı unutturacağım.-

---------------------

Fotoğrafı attığı tarihe bakınca 2. şoku yaşamıştım. Onun o pislik yüzünü öğrendiğim günün ertesi sabahı atmıştı fotoğrafı. Evet, kinim sönmesin diye tarih tutuyorum. Ardından sinirle Story'sine baktım. Hazal denen kızla bir fotoğraf atmıştı ve keyfi yerindeydi. İkinci Story'sinde ona hediye ettiğim cüzdanı elinde tutup sınıfta daha önce hiç görmediğim bir kızın omzuna kolunu atmıştı.

 Anlık bir sinirle telefonumu yatağa attım. Düşündükçe saçma geliyordu. Tüm hatalarını unutturacakmış. Unutmak zamanla olsaydı şuan çoktan yaptıklarını unutmuş olmalıydım. Ayrıca benim hediye ettiğim cüzdanı hala saklayıp başka bir kızla fotoğraf çekilmiş, üstüne 220k kişinin görebileceği bir şekilde Story atmıştı ki bu 220k kişi içinde ben de vardım hiç mi düşünmemişti görebileceğimi?

Bacaklarımı kendime doğru çektim ve düşünmeye başladım. Hayatımın en kötü günlerini düşünmeye başladım...

30.09.2020

-Yazardan devam-

Okul çok garipti. Herkes birbiri ile gülüşürken herkesin telefonuna aynı anda bir bildirim gelmişti. Herkes telefonlarına bakarken ağızları açık kalmıştı. O sırada cam kırılma sesi ile herkes oraya döndü. Okulun dördüncü katından bir kız düşmüştü.

 Biri koşarak aşağı indi ve düşen kıza doğru koşmaya devam etti. Ağlamakla ağlamamak arasında kalmıştı. Bağırmaya başladı çocuk. Yalvardı adeta. O acımasız çocuk kızı kurtarmak için yalvarmaya başlamıştı. 

Çocuk kızın yüzünü elleri arasına aldığı sırada yanına bir grup geldi. Bir kız , çocuğu iterek uzaklaştırdı küçük kızın yanından. Kızın yüzünü elleri arasında aldı ablası. Kanlar içinde kalmıştı küçük kız. Diğerlerine ambulansı aramaları için bağırırken aynı zamanda da ağlıyordu ablası.

"Öldü mü?". Bu cümle tüm okulda yankılanırken siren sesleri duyuldu.  

19.09.2022 

-Zeynep Sarı-

Islık sesi ile düşüncelerim bölünmüştü. Ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım ve bisikletimi aldım. Tüm grup toplanmıştı. Sanırım en son beni almaya gelmişlerdi. Hiçbir şey demeden pedallarıma asıldım. Onlarda beni takip ederken pek keyfim yoktu. 

Sinan: Onu mu düşünüyorsun?

Zeynep: Kimi?

Vefa: Ala-

Zeynep: Kimseyi düşünmüyorum Arap.

Her zaman ki buluştuğumuz yere varınca bisikletimi kenara yaslayıp yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim ve çocuklara döndüm.