╔╣█╠╗╚ 𝒱ℴ𝓁ℯ𝓎𝒷ℴ𝓁 ╝╔╣█╠╗

586 46 9
                                    

Hatırlatma

Kollarımla onu kendimden uzaklaştırıp hızla odadan çıktım. Az önce ne olmuştu böyle? Ellerimi dudağıma götürürken dışarı çıkmış kapının önünde beni izliyordu. Bir dakika. Az önce beni mi öpmüştü!

Evet. Hatta sende kekelemeye falan başladın. Şuan elin dudağında onun dudaklarına bakıyorsun hatta.

----

Bu kendini ne zannediyordu! İstediği zaman nefret kusacağını, ben o kusmuğu tam üzerimden atmış kendi ruh halime dönmüşken bu sefer gelip öpeceğini falan mı düşünüyordu? Sinirle yanına ilerledim ve tam önüne geldiğimde durdum direkt olarak çenemi sıkmış bir şekilde gözlerine bakıyordum.

Zeynep: Bir daha sakın bana dokunma! Ne? Ne sanıyordun, şu klişe yaz dizilerinde olduğu gibi her boku unutup kucağına atlayacağımı falan mı? Hani beni aşık etme çabaların var ya. Kendini çok mu zeki sanıyorsun Çağrı, hm? Buradan bakılınca aptal bir domuza benziyorsun çünkü!

Hiçbir şey demeden dudaklarını bir birine bastırıyordu. Sanırım gülmemek için kendini zor tutuyordu. Birden kendini tutamayıp kahkaha atmaya başlamıştı. Sesimizle içeri gelen Ali ve Arap şaşkınlıkla bizi izliyordu.

Zeynep: Ne? Ne gülüyorsun!

Çağrı: Oradan bakınca domuza mı benziyorum gerçekten?

Kaşlarım çatık onu izlerken o hala gülüyordu. Gözleri Arap ve Ali'yi bulduğunda ciddileşti ve onlara döndü. 

Çağrı: Neden içeri girdiniz?

Ali: Aynısını sana sormalı. Sen niye içeri girdin Çağrı?

Gözlerini hafif kıstıktan sonra bana bakıp sırıtmaya başlamıştı. Hayır, hayır, hayır. Ne olur düşündüğüm şeyi söyleme Çağrı...

Çağrı: Zeynep çağırdı. Odasına.

Ali ve Arap aynı anda bana baktıklarında Çağrı'nın üzerine atlamamak için kendimi zor tutuyordum. 

Zeynep: Sonra anlatacağım ben size. Düş önüme sende onca şamata çıkardın zaten. Birde benden dayak yeme he.

Çağrı'yı arkasından itekleye itekleye bahçeye kadar getirmiştim. Ayakkabılarını giyerken de aynı işlemi sürdürüyordum. Aniden düşecek gibi olduğunda ''salak mısın?" bakışı atıp önüne döndü ve ayakkabısını giydi. 

Çağrı: Ya kızım bir dursana. Düşeceğim beyin kanamasından gebereceğim şimdi!

Zeynep: Amin Allah'ım duy sesimi!

Ellerimi açıp dua ediyormuş gibi yaptıktan sonra Ali'nin yanında ki sandalyeye oturdum. Kulağıma eğilip fısıldaması ile sıcacık nefesi boynuma değdiği için, içim ürpermişti.

Ali: Ne iş Çağrı'yla?

Zeynep: Annem tutturdu resim göster diye. Bende onu bozmamak için götürdüm , oda da ki resimleri gösterdim. Geri zekalı her haltı başka bir şeymiş gibi idrak ediyor sonra da size anlatıyor. Sırf inadıma yapıyor bunu, ben biliyorum.

Ali: Dikkatli ol. Sana yaklaşmasına izin verme , ona hala güvenmiyorum çünkü.

Zeynep: Tabii ki vermem Ali saçmalama.

𝓒𝓘𝓝𝓐𝓨𝓔𝓣// ZeyÇağ//Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin