ლიზას POV :
ნელნელა ვიღვიძებ და თანდათან უფრო ვგრძნობ თბილ ხელებს წელზე, თვალებს ვახელ და იუნგის ვხედავ, რომელსაც ანგელოზივით სძინავს და გულში ვყავარ ჩაკრული.
ადრე ყოველთვის ჩემი ძმა მეხუტებოდა, მაგრამ ახლა რასაც ვგრძნობდი ეს ის გრძნობა არ იყო.
უცებ საშინელი გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა, რის გამოც იუნგის ხელებიდან ვძვრები და დიდი გაჭირვებით შევდივარ სააბაზანოში.
როგორც ჩანს იუნგი გავაღვიძე რის გამოც კარების მეორე მხრიდან ბრახუნს არ წყვეტს.
დავიცალე ყველანაირი გრძნობისგან და კარები გავაღე.
- კარგად ხარ? - იუნგი მომვარდა და სახეზე დამაცქერდა.
- მუცელი მტკივა! - ვთქვი თუ არა იუნგიმ ხელში ამიტაცა და საწოლზე დამაწვინა.
- ეგ იმის ბრალია, რომ საჭმელს არ ჭამ! აქ დარჩი რამეს ამოგიტან.- მე თავი დავუქნიე მან კი ოთახიდან გავიდა.
ოთახში საჭმლის დაფით შემოვიდა, რომელზეც თბილი წვნიანის თეფში ედო.
- ბოლომდე ჭამე! - მკაცრი ტონით მითხრა ,მე კი დავიწყე თბილი სითხის ხვრიპვა.
ჭამის დროს იუნგი თვალს არ მაცილებდა, ის ერთადერთი იყო ამ სახლში ვინც როგორც ადამიანს ისე მექცეოდა.
ჭამას მოვრჩი და ღრმად ამოვისუნთქე, იუნგიმ კი დაფას ხელი დაავლო და სამზარეულოში გაარბენინა.
ოთახში გამწარებული ჰოსოკი შემოვიდა ,საწოლთან შემოვიდა და მხარზე გადამიკიდა, შემდეგ კი ქვევით ასე ჩამიყვანა.
- ოე...გაგიჟდი რას აკეთებ? - იუნგიმ ეცადა რომ მისი ძლიერი მხრებიდან ჩამოვეყვანე.
- შენ ნუ ერევი! - სახლიდან გამიყვანა და მანქანაში ჩამტენა, შემდეგ კი საჭეს მიუჯდა და მანქანა დაქოქა.
გზაში ორივე წყნარად ვიყავით არ ვიცოდი სად მივყავდი .
ხშირად ვგრძნობდი მის მზერას რომელიც ჩემს მკერდს დასცქეროდა ,რის გამოც ვცდილობდი , რომ როგორმე ჩემი დიდი მკერდის ზომა ცოტათი პატარა მაინც გამოჩენილიყო.
YOU ARE READING
ნიღაბს მიღმა | J.H ( Complete ✓ )
Paranormal+15 - ა..არა მ...მე...არ...- მისი გრძელი თითები ტუჩებთან მომიტანა, რომ გავჩერებულიყავი. - გეყოფა ტყუილები! - სახეში სილა გამაწნა, მისი ძლიერი ხელები წელზე ისე მეკვროდა, რომ ძირში დაცემა არ შემეძლო. სახე საშინლად მეწვოდა, იმის გამო, რომ ამ ურჩხულმა ს...
