თვალები როცა გავახილე ოთახს დავაკვირდი და მივხვდი რომ ჯიმინის ოთახში ვიყავი. თავი მისკდება. ხელზე დავიხედე და უცხო საგანმა გამაოცა.
„ბორკილები?" რატომ მიკეთია ბორკილები?
- ეს რა არის?- დარწმუნებული ვარ რომ ჩემმა ხმამ მთელ სახლში გაიელვა.
- ჰოსოკ - ჯიმინი შემოვიდა.
- რატომ ვარ დაბმული ჯიმინ?- ხელზე ვანიშნე.
- დაგაბი რადგან ღამით იმდენად ცუდად გახდი რომ საწოლში არ ისვენებდი...მეტიც...როცა შემოვედი ფანჯარასთან იყავი და გადაძვრომას ცდილობდი.- დიდ ტუჩებზე ენა გადაისვა და სკამზე ჩამოჯდა.
- თუ არ გინდა ეგ დაბოტოქსებული ტუჩები დაგიხეთქო დროზე გამიხსენი ხელები.- დაბალ მაგრამ გასაგებ ტონზე ვთქვი.
- ჯერ ეს ერთი ჩემი ტუჩები ბუნებრივია და მეორე არ გაგიხსნი...შურიანი.- დააყოლა ბოლოს ხმადაბლა მაგრამ მაინც გავიგონე.
- ჯიმინ ხომ იცი რომ ახლა თუ როგორმე ხელებს გავიხსნი შემდეგ შეიძლება ბიჭებმა ვეღარ გიცნონ?!-მუქარასავით ჟღერდა ჩემი სიტყვები.
- საქმეც მაგაშია...ხელებს ვერ გაიხსნი და ბიჭებიც მიცნობენ! - გადაიხარხარა.
- უკვე ნერვებს მიშლი.- ღიმილით წარმოვთქვი.
- შენი პრობლემაა.-იგივე ტონით მიპასუხა და ოთახიდან გავიდა.
- ჯიმინ! ხელები გამიხსენი მეთქი!-დავიყვირე მაგრამ... ალბათ გაგიგიათ ანდაზა „კედელს ცერცვი შეაყარაო."
ჰოსოკ ახლა მარტო დარჩი შენს გონებასთან...მოდი ჩართე ეგ შენი დედააფეთქებული გონება და როგორმე აქაურობას მოშორდი.
თუ გავითვალისწინებთ რომ წვრილი და გრძელი თითები მაქვს...ჰმ წარმომიდგენია როგორ მოწონს ლიზას ეს თითები მასში...ოჰ ჰოსოკ ახლა ამაზე ფიქრის დრო არ არის და შეეშვი ასეთ ფიქრებს თორემ არამგონია ამდგარი სასქესო ორგანო როგორმე დაანძრიო მაშინ როცა ხელები დაბმული გაქვს...ღმერთო თემას სრულიად გადავუხვიე. თუ გავითვალისწინებთ რომ წვრილი თითები მაქვს არ უნდა იყოს ძნელი ამ ბორკილიდან ხელის გამოცურება.
ESTÁS LEYENDO
ნიღაბს მიღმა | J.H ( Complete ✓ )
Paranormal+15 - ა..არა მ...მე...არ...- მისი გრძელი თითები ტუჩებთან მომიტანა, რომ გავჩერებულიყავი. - გეყოფა ტყუილები! - სახეში სილა გამაწნა, მისი ძლიერი ხელები წელზე ისე მეკვროდა, რომ ძირში დაცემა არ შემეძლო. სახე საშინლად მეწვოდა, იმის გამო, რომ ამ ურჩხულმა ს...
