თავი 6

865 51 12
                                    

იუნგიმ მანქანა გააჩერა და ჩემსკენ მოტრიალდა.

- იმას, რომ არასწორად ფიქრობ და ერთადერთი არ ხარ ვისაც უყვარხარ.-მისმა ამ სიტყვებმა დამაფიქრა, დავიჯერო რამეს გრძნობს?!

- იუნგი, არ გინდა რომ ცოტა გარკვევით ისაუბრო? - უკვე ნერვები დათხრას მქონდა.

- მართლა სულელი ხარ? ვერ ხვდები რომ მიყვარხარ?! - ჩვენს შორის ნელნელა მანძილის შემცირება დაიწყო, და წამში ჩემს ტუჩებს აეკრა.

ისეთი რბილი და თბილი ტუჩები ჰქონდა , რომ სამყაროს მომწყვიტა.

ჩემი უმოქმედობით ისარგებლა და ვერც კი გავიაზრე ისე სწრაფად გადამისვა მის კალთაში.

გონს ჩვენს წინ გადამდგარ მანქანას მოვყავარ, რომელიც გაუჩერებლად ასიგნალებს.

ინსტიქტურად  მისკენ გავიხედე მაგრამ ნეტავ არ გამეხედა.

ჰოსოკი სახე აშლილი იჯდა საჭესთან და მწველ მზერას მტყორცნიდა.

ვეცადე რომ იუნგის კალთიდან გადავსულიყავი, მაგრამ ვერ მოვახერხე ამიტომ, იუნგის ვთხოვე დახმარება და მან გადამისვა გვერდით სავარძელზე.

ჰოსოკი ჩქარა გადმოდის მანქანიდან და ჩემსკენ მოდის, ახლა კი ნამდვილად ვიცი რომ  არ დამინდობს.

კარები გამიღო და პირდაპირი მნიშვნელობით გადმომათრია, შემდეგ სახეში სილა გამაწნა და მხარზე გადამიკიდა, იუნგი კი კუნძივით იჯდა და გვიყურებდა თვალებ გაშტერებული.

ჰოსოკმა მანქანაში ჩამაგდო, შემდეგ კი საჭეს მიუჯდა მანქანა, დაქოქა და მთელი სისწრაფით გააქროლა.

საშინლად მეშინოდა,  მაგრამ ხმის ამოღებას ვერ ვბედავდი , რადგან ისედაც გაბრაზებული იყო და უარესი არ გამეკეთებინა.

მწველი მზერა მომაპყრო, შემდეგ კი მანქანა ჩქარა დაამუხრუჭა, ღვედი რომ არა ალბად ჩემი ტვინები საქარე მინაზე იქნებოდა.

ნიღაბს მიღმა | J.H ( Complete ✓ ) Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt