Gözcü: İki Dünya'nın Kaderi

10

Evin arkasında, ağaçların dalları kırılarak çit yapılmış, küçük acemi çiçek bahçesine yöneldiğimizde oradan buradan sökülmüş olduğu belli olan papatya, menekşe, ay çiçeği, çiçek vermiş olan domates ve biberleri gördüğümde Suzzie gururlar kollarını göğsünde bağlayarak beklemeye başlamıştı. Etkilendiğimi belli edecek şekilde ''Bunlar mükkemmel Suzzie.  Büyüdüğünde mükkemmel bir bahçen olacak buna eminim.'' dediğimde heyecanla kıkırdayarak ''Teşekkür ederim. Bana kimse inanmıyor ama bunu bir gün başaracağım. Köyün, hayır dur! Krallığın en iyi bahçesi benim olacak. Sadece farklı bitki tohumlarına ihtiyacım var. Bunları henüz bulamıyorum ama annem iyileşir iyileşmez yeniden paramız olacak ve o zaman diğer köylere giderek bu tohumları toplayacağım.'' dediğinde küçük bahçesine bir süre göz gezdirdim. Suzzie'nin aklına bir şey gelmiş gibi ''Gittiğin zaman... Eğer olurda bir gün bizi ziyarete gelir misin?'' dediğinde gülümsemem solmuştu. Geri gidersem yeniden buraya döner miydim ki? Gerçi gidebileceğimi bile sanmıyordum.

Onayla başımı sallayarak ''elbette. Seni mutlaka görmeye gelirdim.'' dememle Suzzie heyecanla ufak bir çığlık atıp elimi tutarak ''Ziyarete geldiğinde, bana geldiğin yere ait çiçek tohumları getirir misin? Lütfen! '' demesiyle onu onaylayarak ''Elbette. Sana en güzellerini ve burada kimsenin bulamayacağı en güzel çiçekleri getireceğim.'' dediğimde Suzzie büyülenmiş gibiydi. Fakat aklına gelen şey ile bu büyü hızla bozulmuştu. Bana bakarak ''Dorian ile arkadaş olman harika. Onu kendim dışında bir başkasıyla arkadaş yapmayı çok istiyordum.'' demesiyle kaşlarımı çatarak ''Neden ki?'' diye sordum. suzzie hızla kaşlarını çatıp suratına korkutucu bir ifade yerleştirmeye çalışıp ''Ben dorian ve insanların bana yaklaşmasına asla izin vermem! Bakışlarım ile onları korkuturum ve kimseyle konuşmam. İnsanlar benden uzaklaşır ama bu önemli değil. Duygusuzmuş gibi davranırım ama değilim. Bunu kimse bilmemeli.'' diye sesini kalınlaştırarak konuştuğunda istemsizce onun bu taklidine gülmüştüm. Suzzie'de gülerek ''Dorian'ı tanıdığımdan beri o hep yalnız. Onu başka insanlarla arkadaş yapmaya çalıştım ama hep başarısız oldum.'' dediğinde bu konunun onun canının sıktığını görebiliyordum. Belkide bazı sorularımın cevabı onda gizlidir.

Merakla ona yaklaşarak ''Peki o neden böyle biliyor musun? İnsanlarla fazla konuşmuyor ve hep mesafeli.'' dediğimde Suzzie gülerek ''Emin ol ben de bilmiyorum. Ama annem onun hep böyle birisi ve yalnız olmadığını söylüyor. Eskiden çok neşeli ve insanlarla çok iyi geçinen, herkese yardımcı olan  birisiymiş. İnsanlar onu çok severmiş. Hatta arkadaşı bile varmış!'' dediğinde merakla ona yaklaşarak ''Peki ne oldu?'' diye sorduğumda Suzzie omuz silkerek ''O ormanı görüyor musun?'' diye sormuştu. Gösterdiği ormana baktığımda Lanetli Orman'ı görmüştüm. Onu onayladığımda ''Dorian o ormana gitmiş ve geri döndüğünde artık eski Dorian değilmiş. Şu anki haline dönüşmüş.'' dediğinde bakışlarımı ormandan ayıramıyordum. Fısıltıyla ''Ekmek satan adamda aynısını demişti. Dorian o ormanda aklı başında kalan tek kişiymiş. Bu ne demek oluyor? O ormanda ne oldu?'' diye sorduğumda Suzzie sadece ''Kim bilir?'' demiş ve omuz silkmekle yetinmişti.

Bir süre bekledikten sonra ''Suzzie, hiç Lanetli Orman'a girdin mi?'2 diye sorduğumda gözlerini kocaman açarak ''Ne? Orada ölmek mi? Hayır kalsın, teşekkürler. Oraya kimse girmez Lexi.'' dediğinde fısıltıyla ''Ama Dorian girdi. Ve bende.'' dediğimde Suzzie dehşet içinde ağzını açarak bana bakıyordu. Onun bu suratına gülerek ''O ormanda sence başka ne vardır?'' diye sorduğumda omuz silkerek ''Söylentilere göre en uğursuz yaratıklar oradaymış. Bazı insanlar o yaratıkları öldürmek ve ödüllerle geri dönmek için o ormana avlanmaya gitmişler ama bir daha onları kimse görmedi. Sadece zaman zaman devasa korkunç bir hayvanın o civarlarda dolaştığını biliyorlar. Bazı tuzakları ormanın girişine ve etrafına kurarak köye yaklaşmasını engellemeye çalışıyorlar.'' dediğinde aklıma Dorian'ın yakalandığı kapan gelmişti. Demek bu tuzaklar o şey içindi.