Accompany Us

[92 - 98]

Well, hello there!

Πώς μου είστε; Τι μου κάνετε;

Σας έχω νεάκια!

Κουρεύτηκα!

(Αν αναρωτηθήκατε για το κατά πόσον αυτά είναι νέα, δίκιο έχετε. Αλλά ξέρετε, τα δικά μου μαλλιά δεν είναι να τα κόβεις κοντά, γιατί μετά φουντώνουν. Σγουρά όπως είναι, ψιλο-γίνονται άφρο αλλά όχι το ωραίο.)

Τέλος πάντων. 

Πήγα στην κομμώτρια να μου κόψει λίγο τις άκρες γιατί η τελευταία φορά που κουρεύτηκα ήταν πριν περίπου 2 χρόνια και χρειάζονταν λίγο ανανέωση για να δυναμώσουν. Το καλοκαίρι, δηλαδή, όταν τα έκανα πλεξούδες το έβλεπα κι εγώ ότι οι άκρες είχαν αδυνατίσει τόσο που φαινόταν λες και ήταν διαφορετική τρίχα, διαφορετικό μαλλί. 

Και η κομμώτρια το είδε αυτό προφανώς και μου λέει "Θα σου τα καθαρίσω, αλλά φοβάμαι επειδή είναι σγουρά, μην μαζέψουν μετά και φουντώσουν προς τα πάνω". Και της είπα "Κάνε το και άμα φουντώσουν, φούντωσαν."

Ε και τώρα εννοείται πως μάζεψαν. 

Και μου μοιάζει λες και είμαι με φουντωτό περουκίνι των playmobil (not sponsored).

Ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τρίχες, όμως...

Θα δούμε πώς θα τα φέρω βόλτα. Και θα έρθω την επόμενη εβδομάδα με update σχετικό.

Προχωρώντας στο επόμενο θέμα μου (λες και είναι δελτίο ειδήσεων ξέρω γω) να σας αναφέρω μια ιστορία από τα γενέθλια του πατέρα μου.

Μέσα στην βδομάδα, που λέτε, είχε γενέθλια ο πατέρας μου. Το βράδυ που γυρίσαμε από την δουλειά αποφασίσαμε με την μαμά να του πάρουμε μια τούρτα για να του κάνουμε "έκπληξη".

Αφού την αγοράσαμε περιμέναμε να επιστρέψει κι εκείνος για να του την εμφανίσουμε. Αλλιώς πώς θα γινόταν σωστά η έκπληξη;

Δεν μπορούσαμε να την βάλουμε στο ψυγείο, γιατί το πρώτο πράγμα που κάνει ο πατέρας μου με το που γυρνάει στο σπίτι είναι να ανοίξει το ψυγείο για να πιει νερό. Οπότε για να την κρύψουμε (και να μην την αφήσουμε σε κάποιο δωμάτιο με τον κίνδυνο να λιώσει), αποφασίσαμε να την βάλουμε στην κατάψυξη. 

Και εδώ αρχίζει το πανηγύρι...

Συνήθως ο μπαμπάς έρχεται γύρω στις 10:30 το βράδυ. Έλα που όμως εκείνη την συγκεκριμένη μέρα άργησε. Και μιλάμε άργησε υπερβολικά πολύ.

Στις 11:30 κι ενώ εμείς ήμασταν ήδη ξαπλωμένοι με το ένα μάτι κλειστό από την νύστα, επέστρεψε και ο εορτάζων.