Tomlinson-Styles dutch larry stylinson fanfic

I can't see you today

LIV P.O.V

Het is nu 6 jaar later ik ben nu 11 en ik zie papa steeds minder, ik zie daarom ook Darcy Jesse en papa niet meer zo veel. Darcy en Jesse zitten bij mij op school, ik zit in groep 7 Darcy in groep 5 en Jesse in groep 3, maar als ik bij mama ben mag ik niet met ze praten en als papa dan op het school plein staat mag ik niet naar hem toe. ''Liv kom nu meteen naar beneden'' hoorde ik Max boos roepen. Ik liep zo snel mogelijk naar beneden, vandaag is het donderdag en dus vandaag zou ik naar papa gaan na 3 weken, maar steeds als ik dan bijna naar papa kan word ik geslagen en wil mijn moeder dat ik thuis blijf zodat papa er niet achter komt.

''Waarom heb je James gister uitgescholden?'' vroeg hij, James is de zoon van mijn moeder en Max, hij is nu 6 en is net zo gemeen als Max en Jordy. ''Dat heb ik niet gedaan'' zei ik en ik kreeg een harde klap tegen mijn wang aan, de tranen rolde over mijn wangen heen, ''Stop alsjeblieft ik wil naar papa vandaag, het spijt me'' zei ik huilend en ik kreeg nog een klap tegen mijn gezicht, en ik wist door de soort klap dat het Jordy was die me sloeg. James was tegen mijn benen aan het schoppen en ik probeerde me zo klein mogelijk te maken zodat ze met niet op meerdere plekken konden raken.

''Stop maar jongens, jij gaat helemaal nergens heen Liv. En al helemaal niet naar Louis'' zei Max ''Maar hij is mijn vader en ik mis hem'' zei ik ''Ja en ik kreeg Jordy ook niet meer en jou vader krijgt jou niet meer'' zei hij ''Maar Jordy is toch nu hier en hij blijft nu toch ook hier?'' vroeg ik ''Ja nadat ik zijn moeder onder druk zette'' zei Max en hij gooide me tegen de muur aan. ''Ga naar je kamer, en de komende dagen mag je er niet meer uit komen, ik zal het wel regelen met school en je vader'' zei hij gemeen en ik liep huilend naar mijn kamer, weer een week zonder papa en papa zonder mijn broertje en zusje, weer alleen op mijn kamer met een bebloed hoofd blauwe plekken en tranen die maar niet stoppen met stromen.

MAX P.O.V

Dat kind moet voelen, de pijn verdient ze. Ik haat Liv zo erg, nadat James werd geboren 6 jaar geleden heb ik Eleanor er van overtuigt dat Liv weg moet bij Louis, dat ze ons kind is. Ik haat Louis en hij verdient het niet om een dochter van zichzelf te hebben, steeds vaker krijgen ik en mijn zoons het voor elkaar om Liv hier te houden, Eleanor is blij dat we dit doen ze zegt dat Liv hier hard van word en dat Liv daar heel veel aan kan hebben als ze later ouder is. Ik heb haar school net gebeld en nu bel ik naar Louis.

''Met Louis Tomlinson'' zei hij ''Hi met Max, het spijt me heel erg maar Liv is ziek, ze kan dus niet langs komen'' zei ik grijnzend. ''Ohja nu is ze ziek, vorige week moest ze nog naar haar oma omdat er een familie feestje was, de week ervoor gingen jullie een weekje weg, wat is het volgende week, dat jullie een weekendje weg gaan?'' zei hij geïrriteerd ''Jezus dude doe rustig ze is ziek'' zei ik bijna lachend. ''Luister als mijn dochter ziek is kan ze dat ook bij ons uit zieken, je kan haar niet bij me weg houden, Ik kom haar gewoon halen vanavond en...'' ''Nee dat gaat niet, ze is ziek en als ze naar buiten gaat word het erger. Eleanor wil het niet hebben en Liv wil slapen'' zei ik ''Dat kan Liv me dan zelf wel vertellen of niet?'' vroeg hij ''Prima wat jij wil, ik zal haar wel wakker maken, momentje'' zei ik.

Ik hielt mijn vingen voor het dingetje waar je in moet praten zodat Louis niet hoort wat ik tegen Liv zeg. ''Luister Liv, Louis is aan de telefoon en jij gaat hem precies vertellen wat ik nu tegen je ga zeggen'' zei ik en ze zuchtte maar knikte toch, ''Jij gaat tegen hem zeggen dat je ziek bent en dat je niet naar buiten kan en wil, en dat je denkt dat het beter is om bij mama te blijven'' zei ik ''Maar dat wil ik niet'' zei ze ''Als je niet doet wat ik zeg dan heb je een heel groot probleem meisje'' zei ik en ze knikte langzaam, ik gaf haar de telefoon en keek haar dreigend aan. ''Hoi papa met Liv''

LOUIS P.O.V

''Hey meisje, ben je ziek?'' vroeg ik ''Ja en ik denk dat het beter is als ik bij mama blijf, sorry papa'' zei ze huilend ''Ach meisje toch, het komt wel goed, ik zal mama morgen wel even bellen over volgende week, want dan wil ik je hou dan ook hier hebben'' zei ik ''Okay papa, ik mis jullie'' zei ze huilend ''Wij missen jou ook schat, ziek maar lekker uit, rustig aan doen goed eten en veel slapen'' zei ik ''Okay pap, ik hou van je'' zei ze ''Ik hou ook van jou schatje tot volgende week'' zei ik ''Tot volgende week papa'' zei Liv en ze hing meteen op.

''Hi schatje, moet je Liv niet halen?'' vroeg Harry ''Ze is ziek en wil bij Eleanor blijven'' zei ik en er liep een traan over mijn wang, ''Ach Liefje toch, het komt allemaal goed'' zei hij en hij trok me in een knuffel en gaf me een kusje op mijn hoofd. ''Al drie weken heb ik haar niet gezien. Eleanor houd haar bij me weg en daar ga ik iets aan doen, Liv is mijn dochter, en ik zal alles doen om haar bij me te houden'' zei ik huilend. ''Papa gaan we Liv halen?'' vroeg Jesse blij. ''Liv is ziek Jesse, ze blijft bij haar moeder'' zei Harry terwijl hij me steviger vast hield. ''Maar dat was vorige week ookal zo'' zei Jesse. ''Weet ik jongen maar we kunnen er niets aan doen, ga maar spelen'' zei ik en hij deed wat ik zei en ging met zijn auto's spelen.

''Liv was weer niet op school vandaag'' zei Darcy ineens ''Ze is ziek'' zei ik, ''Ja weet ik dat vertelde die Justin'' zei ze ''Wat zei hij dan?'' vroeg Harry die mij langzaam los liet. ''Hij zei het tegen zijn vrienden terwijl ik langs hem heen liep, hij zei dat Liv ziek was en waarschijnlijk volgende week niet naar school gaat'' zei Darcy ''Uh dankje Darc, ga maar even met je broertje spelen of tv kijken ofzo'' zei Harry en hij keek mij bezorgd aan. ''Ik weet niet wat er met Liv is maar ziek is ze niet'' zei ik en ik pakte mijn mobiel en belde Eleanor. ''Wij moeten praten en wel nu'' zei ik boos toen Eleanor opnam.

Hii okay ik hoop niet dat jullie me nu haten door deze wending. even voor alle duidelijkheid, Liv is nu 11 en heeft Louis al 3 weken niet gezien, ze word geslagen door haar broers en Max en haar moeder doet er niets aan. ik hoop dat jullie het nog leuk vinden en willen blijven lezen!

xxDesiree