Tomlinson-Styles dutch larry stylinson fanfic

the worst fight ever

LOUIS P.O.V

Ik sta voor het huis van Eleanor want ik moet met haar praten en ik moet Liv zien. Ik belde aan en Liv deed de deur open. ''Papa?'' vroeg ze zacht. Ik bekeek haar goed en ik zag dat ze een blauw oog had, er zat bloed op haar gezicht. ''Wat is er gebeurt lieverd?'' vroeg ik bezorgd ''Dat mag ik je niet vertellen'' zei ze en ze wou de deur dicht doen maar ik hield haar tegen. ''Is mama thuis?'' vroeg ik en ze knikte. ''Liv wie heeft er gezegd dat je de deur open mag doen?'' hoorde ik Eleanor boos zeggen. ''Kunnen wij even praten?'' vroeg ik en Eleanor schrok toen ze me zag staan en ze bracht Liv meteen naar de woon kamer.

''Wat heb je met haar gedaan?'' vroeg ik boos ''Ik heb helemaal niets gedaan, maar jij wel'' zei Eleanor ''Ik heb ook niets gedaan want je houd haar al 3 weken bij me weg, luister als je haar nog een keer iets aan doet heb je heel veel problemen, het boeit me niet wat ik moet doen, als ik Liv ermee kan helpen dan doe ik dat'' zei ik ''Jij komt helemaal nooit meer bij haar in de buurt, niemand geloofd zo'n homo als jij, Liv blijft bij mij en ik ga er voor zorgen dat je haar nooit meer ziet'' zei ik

''Luister, denk je echt dat Liv dan van je gaat houden als je haar vader bij haar weg houd?, ik heb het recht om haar te zien, ze heeft niet alleen twee broers maar ze heeft ook en zusje en nog een broertje, je kan haar niet weg houden bij mijn familie'' zei ik boos, ''Moet jij eens opletten, zoals ik al zei niemand gelooft een homo zoals jij, en daarom is het alleen nog maar leuker dat jij weet wat er echt speelt'' zei ze en ik keek haar boos aan.

''Vanaf morgen ben je haar kwijt Louis, wen er maar aan. Liv is niet langer jou dochter dus wen er maar aan'' zei ze en de gooide de deur dicht. ''Doe die deur open nu, laat mijn dochter met rust'' schreeuwde ik en tranen vielen over mijn wangen toen ik een harde klap hoorde en het gehuil van mijn kleine meisje. ''Doe die deur open Eleanor'' riep ik, ik beukte tegen de deur aan maar niets hielp. Ik kan haar hier niet achter laten ik moet mijn dochter helpen.

''Papa'' hoorde ik Liv ineens zeggen. Ik keek naar boven en ik zag Liv bij het raam staan. ''Liv schatje ik ga er alles aan doen om je hier weg te krijgen'' zei ik ''Papa, ga naar huis, bel een advocaat. Mama gaat je voor de rechter zetten, ze gaat zeggen dat jij me hebt geslagen'' zei ze huilend ''Ze krijgt je niet bij me weg lieverd'' zei ik ''Dat lukt haar wel papa, ze gaat de rechter om kopen, en ik moet liegen anders zorgen ze ervoor dat ik nog meer pijn krijg dan dat ik nu al heb, het spijt me papa ik wil niet bij je weg maar als ze me nog een keer slaan ga ik dood'' zei ze huilend.

''Ik laat me mijn kind niet zomaar afpakken'' zei ik huilend ''Papa ga naar huis, zeg tegen papa, Darcy en Jesse dat ik van ze hou okay, en dat ik ze mis'' zei ze en ik knikte. ''Ik hou van je Liv, onthoud dat'' zei ik ''Ik hou ook heel veel van jou papa'' zei ze en ze sloot het raam en ik hoorde haar nog iets mompelen wat leek op, ik ga je missen papa. Boos, huilend en bang ging ik naar huis. Harry zat op de bank en keek me bezorgd aan. ''Wat is er gebeurt?'' vroeg hij en hij trok me in een knuffel. ''We raken haar kwijt'' zei ik huilend en Harry hield me nu nog steviger vast. ''Wat bedoel je?'' vroeg hij. Ik vertelde wat er was gebeurt.

''Zeg alsjeblieft niet dat het goed komt want ik weet dat dat niet gaat gebeuren, ik ben mijn dochter kwijt, en er is niets wat ik er tegen kan doen'' zei ik huilend, ''Ik zal niet zeggen dat het goed komt, maar stel dat ze bij je weg gehaald word komt ze weer terug. Weetje nog wat ze tegen ons zei toen ze 5 werd?'' vroeg Hrry en ik knikte, ''Ze zei, als ik oud genoeg ben kom ik bij jullie wonen'' zei ik ''En dat is precies wat ze later gaat doen, misschien ben je dan op papier niet meer haar vader maar voor haar blijf je dat. Er is niemand die een meisje haar vader kan afpakken, het is een gevoel niet iets dat op papier staat, weet je nog dat je dat tegen mij zei toen ik vroeg hoe het was om iemand zwanger te maken?'' vroeg hij en ik knikte. ''Dankje Hazz'' zei ik en ik gaf hem een kus.