Wild Heart (Eastwood University Series #2) ✔️

Chapter 10

"Coffee?"

Alok nito sa akin nang makalabas ako sa building ng aking condominium. Tumitig muna ako sa mukha niya bago ako umiling. 

"Oh..." she trailed at binaba ang nakalahad na kape sa akin. She smiled, "I thought you like to drink a coffee to make yourself better." 

Muli naman akong napailing habang nakatitig pa rin ako dito, "Baka hindi na ko makatulog, if ever," saglit kong banggit habang pinagkatitigan ang mukha niya. 

Mukhang napansin niya naman na kanina pa ako nakatitig sa kaniya kaya she cleared her throat and simply avoid my eyes. Her cheeks are slighly reddened as well as her ears. I unconciously smile sa cuteness nito. Bukod kasi sa mukha nito, napakacute tingnan ng tenga nito. Namumula.

Napailing na lang ako at iniwas ang tingin habang ang ngiti ay pinipigilan. 

"Stop looking at me that way," she muttered kaya napabalik ang tingin ko dito habang nakakunot ang noo. 

"Why?"

"I'm becoming more assuming," sambit nito at naunang maglakad sa kung saan kaya sumunod ako dito. Napakunot ang aking noo.

Saang part siya nagiging assuming, 'yung totoo?

She is still holding the coffee in her hands while walking. Nakasunod lang naman ako sa kaniya hanggang sa makarating kami sa isang Lolo na nakaupo doon sa gilid. 

Ate Sid smiled at him before giving the coffee with a soft smile on her face. May kinuha rin itong biscuit sa bulsa at inabot din sa matanda. Nakangiti lang naman na pinanood ko ito. 

The Tuazon cousins are actually really nice except for their parents. Well, Adira's parents are pretty nice too, mga tumagilid lang talaga 'yung mga kapatid ni Tito Howard. 

Ilang beses ko na kasi nakita kung paano tumulong 'yang mga 'yan everytime that they think someone needs their help. Walang sabi talaga silang tutulong as long as kaya nila. 

Tulad na lang ngayon; Ate Sid help that man kasi nakita niya na kanina pa iyon nandoon at mukhang hanggang ngayon ay wala nagbibigay ni-piso doon sa cup na hawak noon. She immediately help him. 

Kung ano ang ikinasama ng magulang nito, siya naman na ikina-bait niya.

"Let's go?" Pukaw nito sa akin kaya tatango tango akong sumagot dito at sinundan siya papunta sa motor niya nang naglakad na ito papunta doon.

May maliit na ngiti sa labi nang bumaba ako sa motor nito. Kinuha niya sa aking kamay ang helmet kaya saglit akong napabaling sa kaniya bago ibalik ang tingin sa tahimik na lugar. Maririnig lang ang pag-alon ng tubig sa dagat at ang malakas na simoy ng hangin. 

Napapikit muna ako bago pagalawin ang paa para makalapit sa dagat.

Tinanggal ko ang rubber shoes na suot ko at nagsimula na maglakad sa buhangin. I smiled when I felt the softness of the sand on my feet before looking at the back where Ate Sid is.

She is also smiling just like me while her hands are in the pocket of her leather jacket. 

"Hindi mo ko sasamahan?" Marahan kong tanong na nagpangiti lalo sa kaniya. Hindi ko naman maiwasan na manlambot sa pagngiti nito. She really has that beautiful smile. She always my wall every time she gave me the most captivating smile. 

"You know, I always wanted to be with you. Just stay there." 

Matapos niya sabihin iyon ay nilagay nito ang hawak na helmet sa motor bago sumunod sa akin na hawak na ang isang itim na blanket. 

Nang makalapit sa akin ay ngumiti siya at sinabing, "Let's go?"

Tumango ako at marahan na nagsimulang maglakad para libutin ang lugar. Sinabayan niya lang naman ako sa paglalakad habang nakasabit ang blanket sa braso nito.