Wild Heart (Eastwood University Series #2) ✔️

Chapter 23

Magkasalubong ang kilay habang magkakrus ang mga braso na naglalakad ako nang makalabas ng elevator habang nakatingin sa pigura ni Sidra at ng babaeng kanina lamang ay kasama ko sa elevator pero nag tatakbo after makita ang magiging kasama ko for today. 

I saw how Sidra stiffened after Sienna hugged her before awkwardly putting her left hand on the latter's back while nervously looking at me that made me glare at those hands, imagining cutting those hands na hindi maipirmi. 

Talagang niyakap niya rin talaga!

Napairap ako bago mapaiwas ng tingin at minsan ay sinasamaan ng tingin ang mga taong napunta ang tingin sa akin. 

Bakit kasi sila nakatingin? 

"Hi, l-love— I'll carry those for you," at akmang kukunin ang aking bag na dala pero iniwas ko iyon at sinuot ang shades na nakasabit sa aking damit. 

"I'll be able to handle this. Mauuna na ako sa kotse," saad ko at muling inirapan si Sienna, na ngayon ay may mapang asar na ngiti na nakapaskil sa labi. 

"I-I'm coming with you!" 

Kasabay ng pagtawag na iyon sa akin ni Sidra ay narinig ko din ang mabibilis na yabag nito papunta sa akin hanggang sa maramdaman ko ang pagpulupot ng braso nito sa aking bewang.  

She kissed the side of my head, "I'm sorry, love." 

Hindi ko na lang ito pinansin at nagpatuloy na sa paglalakad. There's no need for her to say sorry. 

Agad ako nitong pinagbuksan ng pinto ng kotse nang makarating kami doon kaya naman binigyan ko siya ng nagpapasalamat ng ngiti that makes relief washed over her face before smiling also at me. 

Umalis na rin naman agad kami doon at pumunta na sa dapat pupuntahan namin. 

"After going to the orphanage, diretso ka na ba kila Adira?" Tanong nito at kinuha ang aking kamay na nasa hita at nilagay iyon malapit sa kaniyang pisngi.

I nodded habang kinakalikot ang cellphone, looking for something to play. Agad din naman akong napangiti nang makakita ng kanta na maganda pakinggan for this kind of atmosphere. 

We were so beautiful
We were so tragic
No other magic

Nakangiti naman na bumaling sa akin ito bago mapailing. Napangiti na lang din naman ako habang nakatingin sa kaniya kaya natawa na lang siya. 

"Now, you know my favorite artist, huh?" She said that made me nod my head, natatawa na din sa nangyayari.

"How did you know?" 

"I have my ways and I didn't ask Adira," sabi ko nang makita na akmang sasabihin nito ang pangalan ni Adira. 

Naiiling na tiningnan ako nito before she chuckled at the situation. 

Could ever compare
I lost myself, seventeen
Then you came, found me
No other magic

Could ever compare
There's a room
In my heart with the memories we made
Took 'em down, but they're still in their frames
There's no way I could ever forget

"Why are Lauv and The Cab your favorite artists, though?" Tanong ko matapos ang saglit na katahimikan at ang tugtog lang ang maririnig sa loob ng sasakyan. 

She smiled softly while looking at the road. Her brown eyes shine because of the light coming from the sun outside and it's making her more beautiful. 

Idagdag pa na ang mata nito ay puno lamang ng saya habang pinapanood ko ito and it's enough for my heart and inside to feel warmth.

"Every love song, the lyrics, the melody of their songs," she sighs happily before kissing the back of my hand, "It always reminds me of you. It's always about you."