"Sen Yakamoz, kalbimin delice arzuladığı tek kişinin..." Merdivenlerden birkaç adım indi ve boyumuzu eşitledi. "İçinde bulunduğumuz bu savaş, asla umurumda değil. Kumsalımdasın, kalemin prensesisin."
"Prenses değilim." Dedim kollarımı göğsümde bağla...
3.Bölüm için çok beklettiğimin farkındayım, özür dilerim ama bundan sonra daha düzenli bir şekilde bölüm atacağım. Hedefim zaten KN'den önce Venüs Rivayetlerinin finalini vermek.
Şarkı; Son Feci Bisiklet; Zaman Yok
LÜTFEN YORUM YAPIP OY VERMEYİ UNUTMAYIN🙏🏻 Keyifli Okumalar💙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biri senin bütün zamanın oluyorsa aşk çoktan kalbini kırmaya başlamıştır ve zihnine fısıldanan rivayetler senin doğru bildiğin yanlışlarındır.
Bazen bildiğini düşünüp güveni alarak adım attığın o yol, senin en büyük bilinmezliğin olabiliyormuş.
Ben şu an, kendi planlarımla adım adım, her bir fotoğraf karesini sıraya dizerek oluşturduğum bu yolda, sözde benim yolum olmasına rağmen kayboldum.
Hepsi benim inşa ettiğim duvarlar, her duvarda benim astığım resimler ama attığım her adımda beni karşılayan, normal bir insandan beklenmeyecek davranışlarda bulunan biri var.
Boran.
Yola ilk adımı attığımda beni karşılayan ilk fotoğraf onun çiftliğine aitti evet ama yemin ederim bildiğim bu çiftlikte onu beklemiyordum. Ama buradaydı tam karşımdaydı ve ikinci adımımda dürüst olmak gerekirse zararsız biri olduğuna karar vermiştim. Ne olursa olsun, beni ıslatan at'ı da olsa bana yardım etmiş, ellerini uzatmıştı ve benim kolaylıkla adımlarımı atmamı sağlamıştı; çiftliğine doğru.
Boran'la olan samimiyetim, benim en büyük çıkarımdı.
Karşıma üçüncü kez çıktığında, beni büyük bir yanlıştan kurtarmakla kalmamış, çiftliğiyle tanışmamı sağlamıştı. O gece, Boran dışında biri karşıma çıksaydı elimde sopayla onu kovalar ama asla çıkma teklifi etmezdim.
Ama öyle olmadı, Boran geldi. At'ıyla... Gören de beyaz atlı prens sanır ama bir prens olamayacak kadar düşük çenesi var. Neyse.
Ve o an, o iddiaya boyun eğdim, ona çıkma teklifi ettim. Yine yemin ederim ki onaylamaz sanıyordum. Onayladı ya? Deli!
