Love ♡ | Changchan

1

Dönen kapıdan içeriye girdiğimde bir sürü insan oradan oraya koşturuyordu.Meraklı gözlerle etrafı incelerken duyduğum sesle kafamı o tarafa çevirdim.

"Merhaba,nasıl yardımcı olabilirim?"

"Merhaba,ben Changbin.Chan'in eşiyim."

"Ah,siz Changbin olmalısınız.Kusura bakmayın tanıyamadım.Bu taraftan lütfen."

Kadının söylediklerine gülümsedim ve arkasından takip ettim.Chan'in odasının önüne geldiğimizde bana döndü ve "Herhangi bir ihtiyacınız olursa bana seslenmeniz yeterli olacaktır,adım Min Seo." dedi.

Başımla onaylayıp kapıya vurdum.Eşimin sesini alır almaz içeriye girdim.Beni görünce şaşırmış olmalı ki ayağa kalktı.

"Hayatım,senin ne işin var burada?"

"Aşk olsun eşimi ziyarete gelemez miyim?"

"Gel tabii de hiç uğramamıştın buraya,şaşırdım sadece."

Yanına doğru adımlayıp boynuna sarıldım.Elimdeki poşetten 2 tane sandviç çıkardım.Sandviçleri masaya koyup Chan'in karşısında duran tekli koltuğa oturdum.

"Evde yapıp sana getirdim."

"Sağol hayatım,gerek yoktu ama eline sağlık."

Chan sandviçi yerken bende odasını inceliyordum.

"Çok güzel olmuş canım."

"Beğendiğine sevindim."

Gülümsedim ve duvarda asılı olan tablolara baktım.Çok değişik ama bir o kadar da güzel tablolardı.Yerimden doğrulup "Ben gideyim canım,alışveriş yapacağım burdan sonra." dediğimde "Tamam canım,görüşürüz." diye yanıt geldi.

Odadan çıkıp kapıya doğru ilerledim.Yine dönen kapıdan geçtim.Bu sefer dışarıya çıkmıştım.Şirketin önünde duran taksilerden birine binip yolu tarif ettim.

Parayı uzatıp arabadan indim ve markete girdim.Reyonlarda dolaşırken bebek eşyalarının olduğu bölüme girmiştim.

"Keşke kadın olsaydım hamile kalmam mümkün olurdu."

Arkamda duran teyze dediğimi duymuş olmalıydı ki bana cevap verdi.

"Erkeklerinde hamile kalabildiğini duymuştum.Nadir rastlanıyor ama denemekten zarar gelmez.Çok iyi bir baba olacağından eminim."

"Teşekkür ederim."

Gülümseyip reyondan ayrıldım ve kasaya doğru ilerledim.Aldıklarımı poşete koyup evin yolunu tuttum.Kapıya geldiğimde anahtarı çevirip içeriye girdim.

Elimdekileri bir köşeye bırakıp koltuğa oturdum.Chan'in gelmesine daha vardı.Yorulduğum için odaya gidip uyumaya karar verdim.

~~~

"Hayatım ben geldim!"

"Changbin!"

Yanıma yatan Chan ile irkilmiştim.Gözlerimi açıp Chan'a baktım.

"Gelmişsin."

"Evet hayatım.Ben çok acıktım,birşeyler sipariş edeceğim.İstediğin birşey var mı?"

"Sen ne yiyeceksen onu söyle bana da."

Başıyla onaylayıp yataktan doğruldu.Yakaşık 15-20 dakika sonra siparişlerimiz geldi.Zil sesini duyunca kalktım ve tuvalete girdim.O sırada da Chan siparişleri alıyordu.Kapı kapandığında Chan bana seslendi.

"Hayatım hadi gel.Yemeklerimiz geldi."

"Tamam canım geliyorum."

Aşağıya inip Chan'in karşısına oturdum.Hamburger sipariş etmişti.Paketi açıp afiyetle yemeklerimizi yedik.

Kalan çöpleri atıp koltuğa kurulduk.Chan televizyondan bir kanal açıp kafasını omzuma yasladı.Yaklaşık yarım saat sonra uyuya kalmıştı.

"Chan,bebeğim hadi kalk odamıza gidelim.Biryerlerin tutulur burada."

Fısıldamamı duymuş ve uyanmıştı.Yarım yamalak açtığı gözleriyle merdivenlere yöneldi.Kolundan tutup destek verdiğimde daha kolay çıkabilmişti.

Odaya girdiğimizde kendini hemen yatağa bıraktı ve kollarını belime doladı.Belimde duran elinin üstüne elimi koyduğumda sırıtmış ve tekrardan uyuya kalmıştı.

Onun ardından bende gözlerimi kapatıp kendimi uykuya bırakmıştım.

Yine ben geldim.Bunu yayınlamam uzun sürdüğü için özür dilerim.Yazlıktan İstanbul'a döndüğüm için yazacak vakit bulamadım.Aklımda güzel bir konu var ama her an değiştirebilirim o yüzden kesin birşey söylemek istemiyorum.Bu arada fic ismi bulamadım direkt love fln yazdım çok yaratıcı değilim bu konularda.Neyse fazla uzattım görüşürüzz.💞💌