〨
Zeyno son hazırlıkları kontrol edip yeni çiftinin yanına gidiyordu. Düğün törenlerinde her hangi bir pürüz çıkmasını istemiyordu çünkü itibarı onun için önemliydi.
Yeni bir çift randevu almıştı. Onlarla görüşmek için odasına doğru gitmeye başladı. İçeri girdiğinde çift gelmeden bir kaç belgeyi bilgisayara geçirdi.
Kapı tıklanıp açıldığında içeri önce peri gibi bir kız girmişti. Kapı kapandığında Zeyno görmek isteyeceği son kişiyi gördü.
Onu.
Yıllar önce onu hiçbir neden yokken bırakıp giden sevgilisini.
Çocuk ifadesiz bir yüzle bakmaya çalıştı kıza ama içinde yıllar önce aynı kızda hissettiği duygular yeniden yeşermişti
hiç bitmemesine rağmen.
Zeyno şoku atlatıp kıza gülümseyerek geri döndü. Kız gülümseyerek kendini ve sevgilisini tanıttı..
"Gülse Beyaz"
"Zeyno Sarı. Memnun oldum."
"Ege, Ege Şimşek"
"Zeyno Sarı"
Böylece yıllar sonra kirpiklerinin sayısını bile ezberlediği adam ile bir yabancı gibi tekrar tanışmıştı..
Kız gülümsemeye devam ederek oturdu koltuğa. Ege de gergin bir şekilde oturdu sevgilisinin yanına.
Zeyno bir kez bile bakmadı Ege'ye o gün.
Gülse düğün töreni için kafasında tasarladığı şeyleri anlatırken Zeyno hepsini not alıyordu. Ege onlar konuşurken köşede bekliyordu. Gözünü ayırmamıştı Zeyno'dan belki bir kez ona bakar diye... Sonunda tüm detayları konuştuklarında yarın salona gitmek için sözleştiler. Kız gülümseyerek kalktığında minnettar dolu bakışlarla Zeyno'ya bakıyordu kafasındaki hemen hemen her şeyi gerçekleştirecekti. Zeyno kapıya kadar onlara eşlik ettikten sonra arabasına atlayıp evine sürdü.
Gözyaşlarını tutmaya çalışıyordu. Dudağına gelen tuzlu tadı alana dek..
〨
ayy hellüüü!!! taslakta kalmış yayımlayayım dedim beğendiyseniz devam edebilirim oy verip beni takip ederseniz seviriiiimmm <3333
