Хусогийн 9 насны дурсамж.
Тэхён: хөөе үнэн гээд байхад. Хёнсүү ах яг л супер баатар шиг хашааны булангаас үсрээд л гараад ирж байгаа юм чинь. Би бүр түүнийг зөндөө биширсэн.
Хусог: аав тэгж үсэрч чадахгүй шдээ.
Тэхён: чи ёстой сонион. Ийм лаг аавтай байж зүгээр л энгийн аашлаад байх юм. Би лав байсан бол ёстой энэ тэрүүгээр гүйгээд л аавыгаа ёстой супер баатар гээд л гайхуулж өгнө өө.
Тэхён ундаагаа нэг сорчихоод: Тэгээд үргэлж ааваараа хичээл дээрээсээ авхуулж байна. Бүх хүмүүс хараад л ёстой догь.
Хусог гараа халаасандаа хийгээд: надад бол танай ээж л догь. Бүх юмыг хийж чаддаг. Бас их хөөрхөн. Үргэлж л гоё инээдэг. Ёстой гоё хоол хийнэ гэхэд Тэхён инээгээд
Тэхён: Манай ээж ч шилдэг л дээ. Хамгийн шилдэг гээд хуруугаа гозойлгон тэд хамтаа Тэхёны гэрлүү орлоо.
Тэхён: Ээжээ бид ирлээ.
Т/ээж: Өө миний хүүхдүүд ирчихсэн үү. Ээж нь хоол хийчихээд хүлээж байлаа. Түргэн гараа угаачихаад ир гээд Хусогийг харсанаа "Манай Хусог харах болгонд л өсчихсөн байх юм аа. Ямар том болж байна аа. Алив эгч нь нэг үнсэе. " гээд түүний духыг үнэрлэхэд Хусог бараг л уйлахаа шахлаа.
Удаан идээгүй гэрийн хоол болохоор Хусог амаа олохгүй шахам л иднэ.
Тэхён: Ээж Хёнсүү ах бас л завгүй болчихсон гэсэн.
Т/ээж: Тийм үү. Хусогт олдохгүй л байгаа юм байна даа. Гэхдээ л ядаж ажил нь амжилттай байгаа нь ашгүй дээ тиймээ?
Хусог дурамжхан толгой дохиод: Хуучин ажил нь надад таалагддаг байсан юм. Цалин бага ч зав цаг ихтэй. Аав надтай тоглохоо ч байсан гээд хоолоо үргэлжлүүлэн халбагдлаа.
Тэхён: Ээж, ээж. Энэ аягүй сонион. Аав нь тийм догь ажил хийдэг байхад энэ ерөөсөө тоохгүй юм гээд амаараа дүүрэн будаа чихэхэд ээж нь инээн амыг нь арчиж өгөөд
Т/ээж: Хусогаа. Аав нь чамайг том болоход хэрэгтэй л гэж ийм ажил хийж байгаа шүү. Чи том болоод их сургуульд орно. Тэгээд хүнтэй гэрлэнэ, хүүхэдтэй болно. Тэр болоход мөнгө их хэрэг болохоор л аав чинь одоо ингэж их завгүй ажиллаж мөнгө хурааж байгаа юм. Аавыгаа ойлгох ёстой шүү гээд толгойг нь иллээ.
Хусог: заавал өөр хүнтэй гэрлэж байхын оронд сайн найзтайгаа гэрлэчихэж болохгүй юу?
Т/ээж инээн: Хэнтэй гэхэд Хусог хэнэгчгүй "Тэхёнтой " гэж хариуллаа.
Т/ээж учиргүй инээгээд: Янзын юм ярьдаг хүүхдүүд шүү.
Тэхён: ээжээ гэхдээ нээрээ найзтайгаа суучихаж болдоггүй юм уу? Тэгвэл гоё шдээ. Байнга хамт тоглоод л, хааяа жаахан хэрэлдчихээд л гоё гоё хоол хувааж идээд л гээд инээхэд Хусог ч бас дагаж инээлээ.
Хусог: Хэрвээ сууж болдог бол би Тэхёнтойгоо л гэрлэнээ. Амар зүгээр.
Т/ээж: Дүрсгүй моньднууд. Ээжээрээ тоглоод л.
Ээж нь хоол нэмж хийх гээд явчихсан байх хооронд тэд инээлдээд хоорондоо шивнэлдлээ.
Тэхён: найзууд хоорондоо гэрлэж болдог бол чи нээрээ надтай гэрлэх юм уу?
Хусог: тэгнэ шдээ. Чамтай байх гоё байдаг юм чинь.
Тэхён: тэгвэл гэрлэнэ шүү. Амласан шүү.
YOU ARE READING
Je te veux | vhope
FanfictionСанаж байна, бидний хамтдаа өнгөрүүлсэн тэр хаврыг Санаж байна, чиний зүрх дулаацуулам инээмсэглэлийг Санаж байна, хамтдаа алхдаг байсан тэр л гудамжийг Санаж байна, хайртай гэж хэлсэнийг чинь... санаж байна... маш их...