"Nerde yatıcam ben"
"Yatakta"
"Sen nerde yatıcan"
"Yatakta"
"Ne! seninle birlikte uyumam"
"Şansına küs güzelim başka yatağımız yok"
"Ciddimisin sen "
"Evet"
"Tamam yerde yat sen"
"Banane burası benim evim"
"Seninle birlikte uyumıycam"
"Sen bilirsin güzelim yer seni bekler"
"Ama taehyung"
"Gel beraber yatalım işte yemem seni"
"Yeni tanıdığım bir insanla aynı yatakta yatmam hele o kişi az önce gözlerimin önünde bir adam öldürdüyse asla"
"İyi, sana iyi geceler o zaman"
Giyinme odasına ilerleyip yastık ile battaniye aldı. Yatağın yanına geri gelip yere serdi.
"Geç yat hadi"
"Of"
Yavaşça ilerleyip yaptığı yer yatağına uzandım.
"İyi geceler Jeon"
Işığı kapatmaya gidince onu durdurdum ama sözümü kesti.
"Taeh-"
"Jungkook yeter artık sesin çıkmasın!"
Diye bağırdığında susmak zorunda kaldım ama ona karanlık fobimin olduğunu söylemem gerekiyordu.
Işığı kapatınca gözlerimi sıkıca yumdum.
"Derin nefes al derin nefes al"
Fısıldayarak kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum ama pek işe yaramıyordu. Şimdiden nefesim kesilmeye başlamıştı.
"Taehyung"
"Ne var jungkook"
"I-ışığı aç-açabilirmisin"
"İyi misin sen?"
Sesi telaşlı çıkmıştı. Az önce ki sinirden eser yoktu. Hızla ayağa kalkıp ışığı açtı ve yanıma doğru geldi.
"Güzelim iyimisin bembeyaz olmuşsun ve titriyorsun"
Önümde diz çöküp yanaklarımı ve anlımı kontrol etti.
"Ne oldu sana bebeğim"
"K-korkuyorum"
Belimden tutup kendine çekti ve sıkıca sarıldı.
"Şş tamam burdayım ben"
"Ne oldu anlat bana güzelim"
"K-karanlıktan korkuyorum karanlık yerlerde duramıyorum nefesim kesiliyor"
"Ahh özür dilerim hepsi benim yüzümden oldu"
"Hayır, bilmiyordun ki zaten"
"Söyliycektin ama ben izin vermedim"
"Boşver taehyung"
"Daha iyimisin?"
"Hı hı"
Yanağıma küçük bir öpücük bıraktıktan sonra bir elini belime diğerini de bacaklarıma atıp kucağına aldı.
"Taehyung napıyosun"
Beni yatağa uzandırdıktan sonra üstümü örttü.
"Taehyung-"
"Merak etme yanında yatmıycam"
Yanımdan uzaklaşırken bileğinden yakaladım.
"Benimle kal"
"Ne?"
"Benimle uyu"
"Ciddimisin sen"
"Evet"
"Eminmisin"
"Evet"
"Bak yarın pişman olup-"
"Taehyung gel"
"Ah tamam"
Hızla yan tarafa geçip benim gibi uzandı. İkimizde olduğumuz yerde dona kalmış bir şekilde duruyorduk.
"Jungkook"
"Hım"
"Neden karanlıktan korkuyorsun"
"Şey ailem öldüğünde hava baya karanlıktı tek başıma o silah sesleri içinde odamda bir köşede kıvrılmış ağlıyordum. Heryerden bağırış sesleri geliyordu sanırım bende tramva oluştu, o günden sonra karanlıkta kalamıyorum"
Benim olduğum tarafa dönmüş pür dikkat beni izliyordu.
"Ne oldu"
"Aileni kaybettiğinden kaç yaşındaydın"
"Sanırım yedi yada sekiz"
"Hımm"
"Senin ailen nerde"
"Onlar...anne ve babamı küçükken trafik kazasında kaybettim bu yaşıma kadar büyük babam ilgilendi benimle o büyüttü onun sayesinde buralara kadar geldim"
"Ah üzüldüm adına"
"Üzülme güzelim"
"Taehyung sarılabilirmiyim? "
"Hımm gel bakalım minik tavşan"
Kollarını açıp ona sarılmam için yer açtı hızla onun olduğu tarafa gidip sıkıca sarıldım o iki elinide belime sarmıştı ben ise kafamı boynuna görmüştüm. Yaptığım ne kadar doğru bilmiyorum ama ikimizinde kaybı vardı ve benim de buna ihtiyacım vardı.
"İyi geceler bebeğim"
"İyi geceler taetae"
