Cold Nights // Hyunchan ✓

3.5

Aylardır konakladıkları eve geri dönmüştü alfalar. Yaklaşık bir haftadır hem dinleniyor hem de sevdikleriyle bol bol vakit geçiriyorlardı. Ayrıca savaşın olumlu bir şekilde sonlanmış olması da yaklaşık bir yıldır süren bu stresli maceranın bitimine işaretti. Yani kutlama ve planlama yapıyordu hepsi.

Jeongin ve Seungmin yeniden birbirinden ayrı düşecekti. Bu nedenle tek yaptıkları şey hasretini çekecekleri anları doyasıya yaşamaktı. İkisi biraz daha olgunlaşıp düzgün birer iş sahibi olduklarında ise Jeongin'in babasının karşısına çıkıp sonuna kadar savaşacaklardı. İzni alamasalar bile bu onlar için bir son olmazdı, kaçarlardı. Planları ve gidişatları bu yöndeydi.

Changbin ve Felix. Onlar taze bir çift olduklarından tatlı tatlı vakit geçirirken alfa olanın evlilik imaları ve Felix'in de istekli oluşundan devamında yapacakları belli gibiydi. Chan'ın da iznini çok geçmeden alıp evleneceklerdi. Ancak düğünün ne zaman olacağı ise Changbin'in askeriyedeki durumuna bağlıydı. Şimdilik ordu hakkında bekledikleri haberler nedeniyle kesin bir söz söylenemiyordu. Ama eninde sonunda ikili mutlu yuvalarını kuracağına emindi.

Jisung da Binbaşı Minho ve minik Yunseo ile minik bir kasabaya taşınıp yaşamlarını öyle devam ettirme hayallerini kuruyordu. Omeganın sözleşmesi zaten bitmiş ve Minho'nunkinin süresi de dolmak üzereydi. Elbette yeniden askeriyeye katılıp görev alabilirlerdi ancak sakin bir yaşantı fikri kulağa daha cazip geliyordu.

Hyunjin ve Chan kaldı geriye, ne yapacağını bilemeyen ikili. Aslında basitti planları, ya sözleşmelerinden dolayı askeriyede kalacak ya da şehirde bir iş bulup çalışmayı deneyeceklerdi. Chan, kardeşi ve Changbin'in peşinden de gidebilirdi ancak hep onlarla olamazdı. Bu nedenle beklediği şey Minho'nun sözleşmeler hakkında açıklamasıydı.

"Enişte, ay pardon yani hyung abim nerede?"

Felix arabulucu modunu açık unutarak abisini ararken elbette kime soracağı belliydi. Chan'ın sadece arkadaşız yalanlarına inanmayıp eninde sonunda çam kokulunun diğer alfadan hoşlandığını öğrenmişti. Ayrıntıları fazla bilemese de aralarında bir şeyler döndüğünün ister istemez farkındaydı.

"Derenin oradaydı en son, biraz serinlemek istedik."

Omega büyük olana yüksek sesli bir teşekkür şakıyarak koşturmaya başladı. Abisiyle yalnız konuşması gereken özel meseleler vardı. Hazır Hyunjin'le birlikte değilken -bu çok nadir bir zaman dilimi- boştaki abisinin yanına gitmeliydi. Ancak umut kırıntıları alfanın yalnız olmaması nedeniyle sönüp adımlarının yavaşlamasına neden olurken yine de devam etti.

Uzaktan fark ettiği iki beden yan yana oturuyor ve sakince sohbet ediyorlar gibiydi. Önemli bir şey değilse ikiliyi bölebilirdi ama kulak kabarttığı cümleler nedeniyle bir ağacın arkasına yaslanıp gizlice dinlemeye başladı omega.

"Basit bir şey değil bu Changbin. Sana güveniyorum, bak gerçekten güveniyorum ama en değerlimin benden uzaklara gidip bir başkasıyla yaşam kurma fikri gözümü korkutuyor. İlişkinizin daha çok yeni olmasını geçtim herkesten uzakta yaşamak istiyorsunuz. Ben hala şuanki birlikteliğinizin ne kadar sağlıklı olduğuna kafa yoruyorum, siz evlilik diyorsunuz. Eş olmak çok daha ağır bir yük. Kimi zaman birbirinizden bile kaçacaksınız. Öyle durumlarda sığınacağınız biri olmalı, fazla yalnızlık iyi bir şey değil."

Sıkıntılı bir nefes verip yeniden önüne döndü alfa. Tedirgindi. En kıymetlisinin hayatıyla ilgili verdiği önemli kararı düşündükçe içi daralıyordu. Lixie ona göre hala minicik, elinde papatyalarla koşturan, yüzündeki yıldızları abisine saydırtmaya çalışan, sarışın çocuktu. Onunla ilgili her karar oldukça önemliyken böylesine durumlar...