Cold Nights // Hyunchan ✓

3.4

War is over amina koyim

________

Devlet sonunda yenildi.

Askerler yalnızca işin kabakuvvet kısmını halletmişti ancak asıl kısım siyasi yanıydı. Elbette ülkenin liderini düşürmek öyle kolay olmamıştı. Önce ayakta uyuyan devlet yöneticilerinin bazıları olayı kavradı. Sonrasında ise halkın tarafından olanları tek tek ve dikkatlice toparlayarak ayaklanma başlattılar. İşin ucunu her alana yönlendirdiler: gazeteciler, askerler, iş adamları ve dahası...

En sonunda ise tüm kanallardan yayınlanan o görüntü ve sonrasındaki canlı yayın halkı da tam manasıyla uyandırmıştı. Yeni tutuklanan, eski ülke başkanının söylediği bir sözcük öbeği ise akıllardan asla silinemeyecekti.

"Nüfus önüne geçemeyeceğimiz derecede çok arttı ve özellikle kırsal kesimlerde yaşanan hırsızlık, yol kesme, adam kaçırma gibi sorunlar şehre de yayıldı, ayrıca yeni ürettiğimiz savaş cyborglarını test ediyoruz böylece."

Sustu kimisi, yıllarca böyle birinin hükmü altında yaşamayı yeniden sorguladı. Kimisi ise kayıplarına ağlamayı bırakıp öfkeye sarıldı. Geri kalanları ise korku ve şokun etkisiyle kurtulmayı diledi. Kısacası durumları oldukça karışıktı, aniden yaşanan bu olaylara ayak uydurmaya çalışmak halk için zordu.

Ancak canlı yayında yardımcı başkanlardan biri de vardı, ülkesine bu durumu düzelteciğine dair söz verdi. Lupusların şehre gönderilmesinin son bulduğunu, geriye yalnızca kalanların temizleneceğini belirtti. Korunmak için açıklamaları da yaptı, gerekli her şeyi anlattı orta yaşlı kadın. Geçici başkanın kendisi olacağını ilan edip bu sürede en iyisini yapacağına ant içti. Güven aşıladı halka, en çok ihtiyaç duydukları şeyi.

Bunun yanısıra askerler hala savaş alanındaydı. Açıklama sonrası destek asker gönderilse de onlar savaşmaya devam ediyordu. Hem lupusların özelliklerini oldukça fazla biliyor hem de eve dönüp savaş son bulana kadar meydanı terk edemeyeceklerini biliyorlardı.

Sıcak bölgede olduklarından üzerine hızlıca koşuşturan lupuslara karşılık silahı yeterli gelmiyordu. Öldürmeye kodlanmış yatatıklar giderek yaklaşıyorken biten şarjör iyiye işaret değildi. Geri geri yürümeye devam ederken sırtına temas eden soğuk duvar ise kapana sıkıştığına işaret ediyordu.

Fakat Bang Chan'dı bu, sona ulaşmalarına daha vardı. Üzerindeki çanta ve silahı seri hareketlerle bir kenara fırlattı. Bu sırada ona saldırmaya çalışan lupuslara attığı tekmeler ise isabetliydi. Saniyeler içinde kurt formuna geçen beden hırlayarak atağa geçti. Belki insan formundayken silahlar aracılığıyla pasif takılıyorlardı ancak kurda dönüştüklerinde üstünlük fazlaca onlardaydı.

Üzerine atladığı yapay zekanın başını sert çene kemiği ve sivri dişleriyle gövdesinden ayırırken diğer yandan da pençelerini etrafındakilere salladı alfa. Bu dövüş düşman sayısı ne kadar fazla olsa da karlı olduğu için keyfini yerinde tutuyordu. Devam etti genç, öğrendiği veya geliştirdiği tüm taktikleri birbiri ardına gelen yaratıkların üzerinde kullandı. Kesinlikle zevkliydi, bir saniye dahi soluklanmasina izin verilmese de eğlendiğini söyleyebilirdi.

Her bir lupusu pençe veya çene hareketleriyle işlevsiz hale getirerek ilerliyordu Chan. Ancak arkasındaki tehlikeden de habersizdi. Ona yaklaşmakta olan basit bir lupus olsa bunu hissedebilirdi ama sessizce ona doğru hedef alan düşmanını farkedemedi.

Ayak bileğinin üzerine doğru hissettiği keskin ve ani acı duraksamasına neden oldu. Savaşmaya devam ederken attığı küçük bir bakışla ise derince saplanan baltayı fark edebilmişti. Hırlayarak bir küfür savurdu alfa, bu da nereden çıkmıştı?