Cold Nights // Hyunchan ✓

0.3

Gecenin soğuğu vücutlarını pek etkilemezken herkes bir köşede sakince oturuyordu. Ateşten yayılan çıtırtıların sesi en gençlerinin konuşmasıyla ortamdaki ana ses kaynağı olmaktan çıkarken herkesin odağı Jeongin'e döndü.

"Acaba binbaşı neden bizi seçti?"

Sessizliğin ortasına bir bomba gibi düşen soru hepsini uzun zamandır düşünmekten boğulacakmış gibi hissettiren şeydi. Kısa süreli suskunluk hepsini avuçlarken ilk kurtulan Hyunjin'di.

"Yaptığı hatalardan dolayı yükselemeyen üç asker ve bir çaylak. Kısacası önemsiz olarak görülen dört askeri savaşa hazırlık amaçlı eğitim vermek adına rahat bir eve getiriyorlar. Tahminlerinizi alalım sizce neye kurban gideceğiz?"

Kendinden emin alfanın cümleleri diğerlerinin kalbine hançer gibi saplanırken Jeongin yeniden atıldı. "Bence hemen kötü düşünmemeliyiz. Belki de iyi bir amaçları vardır."

Bunun üzerine kahve kokulu alfa yüksek sesli bir kahkaha patlattı. Onun bu durumuna Jeongin anlamsız bakışlar gönderirken Chan sadece izliyor, Changbin ise ateşten gözlerini ayırmıyordu.

"Hayal dünyandan çık Jeongin, burası askeriye. Kimse iyi niyetli değil. Hepsi menfaat ve yüksek konum peşinde olan aptal alfa ve beta topluluğundan başka bir şey değil."

Gencin duyduklarına bir cevabı yoktu çünkü askeriyede geçirdiği yaklaşık dört ay sonucunda birçok şey farketmişti. En önemlilerinden biriyse aynı tarafta beraber savaşıp kendi içinde de düşman olduklarıydı. Herkes bir diğerinin en küçük açığını arıyor ve bulduğu anda ortaya çıkarıp bir daha da yüzüne bakmıyordu. Bu nedenle askeriyede herhangi birine güvenmek oldukça zordu.

Hyunjin haklıydı, ordudaki herkesin amacı bulunduğu yerden daha üst bir konuma yerleşmek ve bunun için elinden geleni ardına koymamaktı. Yüzüne gülüp dost olarak gördüğün kişiler birkaç ay sonra seni bir çöp gibi dışarı atabilirdi.

Askeriyenin bir başka kötü yanı ise önemini kaybeden askerlerin oradan çabucak kurtulamıyor oluşuydu. Çoğu asker sözleşmeli olduğundan en az beş yıl boyunca üslerinin hizmetçiliğini yapmaya zorlanır, yorucu bir süreçten geçerdi.

"Neden erkenden orduya katıldın?" Uzun süreli sessizliğin ardından Changbin'in sorusu ile konu değişmişti. En gençleri bakışlarını yere indirip küçük bir çubuk yardımıyla toprağı eşelerken hikayesini anlatmaya başladı.

"Şey, beta erkek bir sevgilim var ve babam ilişkimizi öğrendiği zaman bize karşı çıktı. Çünkü tek çocuğum ve eğer onunla olmaya devam edersem gelecekte bir çocuğumuz olamayacak. Bu nedenle de soyumuzu devam ettiremeyeceğimden babam bizi desteklemedi. Hatta aramızı bozmak için elinden gelen her şeyi yaptı fakat işe yaramadı. Son olarak çareyi orduya katılmamda buldu. Buranın beni düzene sokup kendime getireceğine inanıyor ama sanmıyorum. Seungmin'i hala fazlasıyla seviyorum."

Diğer alfalar duydukları şeyi kısa bir süre sindirirken Chan sohbetin devam etmesi amaçlı konuştu.

"Adı Seungmin mi?"

Jeongin'in dudaklarında onun ismini duyar duymaz bir gülümseme belirirken zihnine yansıyan simayla cevapladı.

"Evet, bir beta olmasına rağmen dünya üzerindeki en zarif kişi olabilir. Ayrıca zeki ve soğukkanlı."

Genç beden daha fazla ayrıntı vermemeyi tercih edip sessizleşirken Changbin yeniden bir soru sordu. Fakat bu seferki sorular kahve ve çam feromonlarına sahip diğer iki alfayaydı.

"Sizin sevdiğiniz birileri var mı?"

Chan kısaca başıyla reddederken çaprazındaki beden bir süre tepkisiz kalmış, küçük aradan sonra yanıtlamıştı.