"ස්ලාආං"
එක් නැවියෙක් අතේ තිබුන පිත්තල පෝච්චියක් බිම වැටෙන සද්දෙන් අතරමං වෙලා හිටපු ජන්කූක් පියවි සිහියට ආවා.
එයා ඉස්සරහ දැං ඉටියෙන් කළ නිමැවුමක් තරම් ලස්සන හුරුබුහුටි තරුණියක් හිටගෙන ඉන්නවා. ඇගේ රිදී පැහැ රැලි ගැසුන කොණ්ඩය පපුව දිගේ ඉන දක්වා දිවෙනවා. හිසේ දමාගෙන සිටි ජන්කූක්ගෙ නාවුක හිස් වැස්ම ඇරුනම නූල් පටක්වත් ඇගේ සිරුරෙ දැවටිලා තිබුනෙ නෑ.
ඇය ලැජ්ජාවෙන් මෙන් ජන්කූක් දිහා බලලා ටිකකින් ඇගිල්ලක් හපන්න ගත්තා. හැමෝම එයා දිහා බලාගෙන ඉන්න නිසා එයාට අපහසුවක් දැනෙනවා වගේ.
තරුණියක්? නිරුවතින්? අපේ ගබඩා කාමරේ?
ජන්කූක් ඉක්මනටම දේවල් තේරුම් ගන්න උත්සාහ කරා.
ඊට කලින් එක සේද පෙට්ටියකින් එළියට හැලිලා තිබුන පාට පාට සළු ගොඩක් ජන්කූක්ගෙ ඇසට අහු උනා.
එයා ඉක්මනටම අතට අහු උන පළවෙනි සළුව අරං ඇගේ ඇග වටා එතුවා.
ජන්කූක් හැරිලා බලනකොට නාවිකයො තාමත් විශාල කරගත් ඇස් එක්ක ඇය දිහා බලාගෙන ඉන්න හැටි ජන්කූක්ට පේනවා.
"අහ්හ්ම්..." ජන්කූක් උගුර පාදන සද්දෙන් කිහිප දෙනෙක් පියවි සිහියට ආවා. ඒත් ජිමින් ඇතුළු අනෙක් පිරිස තාමත් ඇය දිහා බලාගෙන හිටියේ වශී වෙලා වගේ.
"හැමෝම එළියට!!" ජන්කූක් ගිගුරුවා.
ඒ හඩින් ජිමිනුත් ගැස්සිලා යන්තම් මේ ලෝකෙට ආවා.
"එ... එහෙමයි කැප්ටන්"
හැමෝම පිට උනාට පස්සේ ජන්කූක් හොරා පැත්තට හැරුනා. ඔහු අත් දෙක දෙක පිටුපසට බැදගෙන තව ටිකක් ඇය ගාවට කිට්ටු උනා.
"මොකක්ද මෙතන වෙන්නේ?"
"............"
"කවුද තමුන්?"
ඒ උනත් හොරාට නම් කැප්ටන් ගැන ගානක්වත් නෑ වගේ. ඇය පිළිතුරක් වෙනුවට තමන්ගේ ඇගේ දැවටිලා තියන සළුව දිහා ගොඩක් උවමනාවෙන් බලමින් හිටියා.
සළුව පිරිමදිනකොට දැනෙන සිනිදු ස්පර්ශය නිසා ඇය අමුතු හඩක් නගනවා. එයා ඒකට ගොඩක් කැමතියි වගේ.
තරුණියන් සළු වලට ප්රිය කරන බව දැනගෙන හිටියත් එක් සළුවක් නිසා මේ තරම් සතුටු වෙන තරුණියක් ජන්කූක් මීට කලින් දැකලා තිබුනේ නෑ.
'මොකක්ද ඇයට වෙලා තියෙන්නේ?'
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
- To be continued -