YAYIN TARİHİ : 06.01.2021 💙🐥
!! UYARI !!!
GERÇEK HAYATTAKİ KİŞİ VE KURULUŞLARLA (MSÜ,TSK ) BİR BAĞLANTISI YOKTUR. İÇİNDE GEÇEN OLAYLAR SADECE BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. OKURKEN BUNU DİKKATE ALARAK OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM KEYİFLİ OKUMALAR.♥️🤍🇹🇷
+++
Gö...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar ☺️
+++
Kanas mermisi yüzbaşının sağ omzuna saplanırken, o sırada sırtına birkaç mermi daha yemesiyle dizlerinin üstüne yere çöktü. Gördüğüm görüntü ile kalbim sıkışırken hızla kendimi yan tarafındaki güvenli alana attım. Zaman kaybetmeden Hasan yüzbaşını kolundan tutup kenara çekerek yere çöktüm. Ardından yüzbaşının başını dizlerime yasladım.
Telaşla yaralı omzuna baskı yaparken "dayanın kurtulacaksınız" dedim titreyen sesimle. Ama dediğime kendim bile inanmamıştım çok fazla yarası vardı, hemen müdahale edilmesi gerekiyordu ve biz burada sıkışmış durumdaydık. Birilerinden yardım istemek için etrafa bakınırken yüzbaşı şiddetli bir şekilde öksürdü, bakışlarım hızla ona dönerken tekrar ağzından kan geldiğini gördüm. Bu görüntüyle gözlerim doldu, ne yapacağımı bilmez bir şekilde öylece bakıyordum. Onun ise benim aksime yüzünde ufak bir gülümseme oluştu, boynundaki künyesini çıkarıp omzuna bastırdığım elimi tuttu.
Künyesini, kanıyla boyanmış avucuma bırakırken "b-bunu Türkiyeye döndüğünde eşime götürür müsün Umay?" Dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle. "O-ona sözüm vardı."
"Komutanım..."
"V-ve onu çok s-sevdiğimi, asla ü-üzülmemesini s-söyle."
Kafamı iki yana salladım. "Buradan birlikte çıkacağız ve eşinize kendiniz söyleyece-" diyemeden öksürüğü sözlerimi bölmüştü.
Bakışları tekrar gözlerimi bulduğunda öksürüğünün arasında "Vatan sağ olsun!" Dedi kendini zorlayarak.
Gözlerimden yaşlar süzülürken başımı eğdim. Yüzbaşı ise yüzündeki gülümsemeyi silmeden kısık bir tonla kelime-i şehadet getirdi. Gözünden bir damla yaş süzülürken elimi tutan parmakları gevşedi, yavaşça elleri ellerimden kaydı... Gözyaşlarım hızını arttırırken nabzını kontrol ettim. Belki dedim, belki bir umut. Olmayacağını bile bile hâlâ umut ediyordum ama o son umut kırıntısı da nabzını hissedemeyince uçup gitmişti. Elimi yüzbaşının yüzüne getirip gözlerini kapattım.
"Vatan sağ olsun!" Dedim titreyen sesimle. "Merak etmeyin künyenizi eşinize teslim edeceğim." Bakışlarım yüzbaşında dolanırken derince soluklandım, başını yavaşça yere bırakırken üniformamın iç cebinden bayrağımızı çıkardım. Operasyona giderken ne olur ne olmaz diye her zaman üniformanın iç cebinde bayrak taşırdık...
Bayrağımızı öpüp yüzbaşının üzerine örttüm. Tekrar derince soluklanırken yerden Hasan yüzbaşının silahını aldım. Elimin tersiyle gözyaşlarımı silip doğruldum. Yüzbaşı sırf yaralılara yardımcı olabilmem için kendini feda etmişti, bu yüzden kendime gelip yüzbaşı için elimden geleni yapmak zorundaydım. Şuan kendimi kaybedip acı çekmenin vakti değildi, üzüntümü daha sonra yaşayacak en başından beri yapmam gereken şeyi yapıp soğukkanlı kalmayı başaracaktım.
