Neden? | Texting

5.9

Okula geldiğimde yaptığım ilk şey Karan'ı aramak oldu. Onun yanında durup Yamaç'ın hiçbir şey yapmadığından emin olmak istiyordum daha önce hayatımda olmayan biri için bu kadar çok endişelenmem beni bile şaşırtmıştı. Sonunda Karan'ı müzik odasında yalnız başına otururken bulmuştum.
"Karan ne yapıyorsun burada?"

Arkasını tam dönmeden sessizce başını salladı.
"Burası sessiz, sakin. Tam kafa dinlemelik." diye fısıldadı.

Ona yaklaşırken gülümsedim.
"Haklısın, insanın bazen yalnız kalıp düşünmesine ihtiyacı var." yüzünü görmek için yanına oturduğumda gözlerini bana çevirdi. "Kendini dinlemesine."

Karan yüzüme gelen gün ışığına rağmen yüzümü pür dikkat inceledi sonra aklına gelen düşünceyle siyah kaşlarını çattı.
"Korkak olunca en azından kalbin kırılmıyor derken neyi kast ettin Arya?"

"Sen o gün bana ne söyleyecektin?" gözlerinde gördüğüm merak beni korkutmuştu. Başımı yere eğip omzumu kıvırdım. "Artık bir önemi yok."

"Neden buradasın yanımda?" sorularını tekrarlamaya başlayınca oturduğum yerden kalktım telaşla. "Hala Yamaç'ın bana zarar vereceğini mi düşünüyorsun?"

"Bak Yamaç'ı tanımıyorsun o çok tehlikeli."

"Madem bana karşı hiçbir şey hissetmiyorsun." durdu ve derin nefes aldı artık soru sormaktan bıkmışça. "O zaman neden beni bu kadar çok düşünüyorsun?"

"Çünkü senden hoşlanıyorum.." ben bile bu söylediğime inanamazken Karan yüzüme afallamış, şaşkın gözlerle bakıyordu.

Karan'ın gözlerine bakmaya çekinirken onun arkasında beliren kişiye gözlerim kaydı. "Balca!"

Karan da başını çevirip Balca'nın kızgın suratıyla karşılaştı.

Balca yüzünde taşıdığı öfkeyle bize bakarken yüzünü buruşturdu ne kadar kırıldığını gözlerinden ve acı dolu gülümsemesinden anlamıştım.

"Yazıklar olsun size!" Balca arkasını dönüp hızla uzaklaşırken arkasından koşmaya başladım. "Lütfen bekle!" diye bağırdım ama duracak gibiye benzemiyordu. "Açıklamama izin ver."

Sonunda durduğunda bir hışımla bana döndü. "Neyi açıklayacaksın Arya?"

Bana adeta bir tiksintiyle baktı. "Beni nasıl kandırdığınızı mı?"

"Hayır, biz seni kandırmadık." kendimi açıklamaya çalıştığım her an kelimeler boğazımda bir düğüm oluşturuyordu.

Buruk bir gülümsemeyle göz yaşları yanağından süzüldü.
"Doğru beni kandırmanıza gerek bile yok. Çünkü ben aptalım ya hiçbir şeyi fark etmem."

"Eğer Yamaç beni uyarmasaydı daha ne kadar beni kandırmaya çalışacaktınız kim bilir?"

Şaşkınlık içinde donakaldım. "Yamaç mı?"

"Evet, meğer kötü olan Yamaç değilmiş Arya senmişsin. Bana gelip ikinizin beni aldattığını ve gizlice müzik odasında buluştuğunuzu söyledi."

O an her şey kafama dank etmişti. Yamaç Karan'a zarar vermek derken bunu kast ediyordu.

"Sonsuza kadar arkadaşlık, sonsuza kadar düşmanlık olarak değişti." eliyle beni sertçe itti. "Sen değiştirdin!"

_______

Bu bölüm tam bir kaos oldu yaa.
Aşk-ı memnu 2 jdks

Sizce bundan sonra neler olacak?

Sizce yeni bölüm nasıldı?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!