CHAPTER ONE

49 6 0
                                    

Panimula

Katatapos lang ng final and last examination namin at nagsilabasan na ang mga estudyante sa iba't ibang classrooms. Bukod sa last day of school na 'to, break na rin sawakas ng mga estudyante after ng hell moments sa kolehiyo.

But regardless of those harships, finally, my 4th year college journey has ended.

I know that I studied so hard para pumasa at manatiling dean's lister sa klase ngayong finals. As if namang maibagsak ko 'to, ayaw kong balewalahin lang ang efforts ng mama ko 'no. Kaya need ko talaga maging consistent sa pag-aaral.

And yes, I think makakapasa naman ako at makakapasok din sa list of academic achievers. I will be very proud of myself if that's really going to happen, either way, alam kong gano'n ang mangyayari, because I know that I've boosted all the knowledge I have and what I studied from the lessons na pinagpuyatan ko nang sobra—every day and night.

At alam kong magiging proud ulit si mama sa akin. Excited na 'kong ipaalam sa kanya.

Pero ayon na nga, I think I did my best naman! Result na lang ang hihintayin ko next week—Thursday, about sa mga pasado sa list of honors at mga higher rankings. Hindi ko na inasam maging rank 1 sa klase, basta nasa parte pa rin ako ng list of achievers, okay na 'ko roon.

Pero ano kaya ang pakiramdam na maging isang Suma Cum Laude, Magna Cum Laude, at Cum Laude? Grabe siguro 'yon, imposible kasing mangyari sa akin. Sobrang daming matatalino sa ibang program, hindi ko sila kakayaning angatan.

Kaya lang naman ako nakakapasok sa dean's lister sa mga nagdaang school years ay dahil ginagawa ko ang lahat ng requirements, wala akong nami-miss na works, at ginagawa agad ang projects, research, and such. I also participate in group activities, hindi lang ako yung walang kwentang kagrupo. Group work 'yon, so need mo rin tumulong, you have the right to share your ideas and opinions. Kahit performance tasks, sinusubukan ko, kahit na hindi ako singer, dancer, o magaling sa kung ano mang physical activities.

Another thing is. . . I don't cram or procrastinate.

Bukod sa pagiging iskolar, isa lang din naman akong hamak na estudyante na gusto lang pumasa at makapag graduate. Kaya ginawa ko lang talaga ang best ko to achieve what I have to achieve.

In short, I work hard. I study hard. Then, I succeed.

Kaya kung gusto mo, gawin mo; paghirapan mo, i-pursue mo. Hindi sapat ang talino lang, kailangan mo rin maging masipag, matiyaga, at madiskarte. Subukan mo lang maging productive, malay mo dahil doon mas marealize mo na ang effective pala ng gano'ng paraan at mas natututo ka pa lalo.

Gano'n lang din ang ginawa ko.

Kaya wala akong dapat i-regret sa mga narating at naabot ko sa buhay, kasi pinaghirapan ko ang lahat ng 'yon.

Isa na lang talaga ang gusto kong makamit ngayon after ko grumaduate — ang makahanap ng magiging trabaho after graduating.

By that, I can finally help my mom.

Gusto kong ibahin yung pamumuhay na meron kami ngayon. Hindi ko na gustong nahihirapan siya kakatrabaho, tumatanda na rin kasi. So, she deserves to be treated more as a mother, para sa akin hindi lang siya ina, isa siyang inspirasyon at motibasyon ko sa buhay—a superhero, as I say.

Balang araw, maiaahon ko rin ang pamilyang ito.

I love her so much.

• • • • • • • • • •

Naglalakad na ako ngayon pababa sa hagdan.

May nag-uunahan, may nagtutulakan.

Hindi sila mapakali at halatang nagmamadali, excited na sigurong umuwi at makapag pahinga. Maski ako e gano'n din ang gagawin ko pagdating ko sa bahay.

Love-Passion Series #1: Strictly Falling in Love (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon