Hissiz

Cevapsız

Hayal
Beynim söylediğim şeyi idrak edememiş gibi bir hali vardı. Ben onu yemeğe mi çağırmıştım? Hem de annemler mi olacaktı. Heyecanlanmalı mıydım? Çünkü eski sevgilimi eve çağırdığımda açıkçası pek de iç açıcı şeyler olmamıştı. Annem onu beğenmemişti ve bunu da açık bir şekilde belirtmişti. O da en sonunda dayanamayıp evine gitmişti. Ama onu da tebrik ediyorum. Annem bazen insanların canını çok sıkar. Benimkini de sıkmayı genelde başarır.
İçeri geçip yemek için hazırlanmaya başladım. Mert' e güzel bir mesaj attım ve akşam 7' de annemin onu beklediğini söyledim. Aslında çok canım cicimli konuşmak tarzım değildir ama bu işe iyice alışmıştım çünkü Mert bana öyle seslenmeyi tercih ediyordu ve bende onu kıramıyordum.
Üstüme giyecek şeylerimi hazırlamıştım bile. Arkasında iddialı kalp şeklinde dekoltesi olan mini bir elbise altına da çiçek desenli babetlerimi giyecektim. Ilık bir duş aldıktan sonra saçlarıma maşayla hafif şekil verdim.
Öyle çok uğraşmazdım makyajla falan. Her kıza benzemezdim ben. Hatta bana yakışmadığını bile düşünürdüm. Evde babam olmadığı için rahattım ama bir o kadar da gergindim.
Koltuğa geçtim ve Mert' i beklemeye koyuldum.
1 saat sonra kapı çalmıştı. Mert şık ama spor kıyafetiyle ve tüm yakışıklılığıyla kapıda bekliyordu. Ayaklarımın üzerimde durup ona sarıldım. Annemde buyrun diyerek ve gülümseyerek Merti içeri davet etti. Biraz oturduktan sonra masaya geçtik. Annem Merti sevmiş gibiydi. Ona sürekli "bir şey istermisin?" "daha fazla alırmıydın?" gibi sorular sorup gülümsüyordu. Üçümüz salondaki koltuklara oturduk ve sohbet ettik. Annem Merte oyunculukla ilgili milyon şey sordu. Mert tavırlarını hiç bozmadan sorulara cevap verdi. Gece sonunda Merti uğurladık. Annemle gece hakkındaki değerlendirmelirimizi yapmaya başladık.
+ Eee, Merti beğendinmi?
- Bayıldım, tek kelimeyle, Bayıldım!

Tabiki de sevinmistim. Biz konuşurken babam geldi. Merhaba diyip yukarı çıktı. Bir kaç dakika sonra bende çıktım, üstümü değiştirip yattım.

Ertesi sabah okula gittiğimde Merti göremedim. Cerenle sınıflara gittik. Mert hala aklımdaydı, neden gelmemişti acaba? Belki uyuya kalmıştır diye üstünde fazka durmadım. Dersten sonra hemen Merti aradım. Dakikalarca çaldı ama açan yoktu. İşte o an bir şey oldu diye düşündüm. Tekrar tekrar aradım ama açmadı. 2. derse girmek için sınıfa gittim ama aklım Mertteydi. Yüzlerce mesaj sonunda bana mesaj attı.

+Şu an açamam sonra konuşalım. Uygun bir yerde değilim.

İçimde büyük bir kaygıyla derslere girdim. En sonumda Cerenle öğle yemeğine çıktık. Ona orada her şeyi anlattım. Mertle olan ilişkimizi ve neler yaşadığımızı. Açıkçası çok normal karşiladı. Anladığını sòyledi. Bende ona bizim onun bizi anladığını anladığımızı söyledim. Yemeği yedik ve son 2 ders başlayana kadar kampüste gezdik. Merti tekrar aradım ama gene açmadı. Bu sefer akşam ararım diyerek merakımı ve kaygımı bir kenara bıraktım.

Arkadaşlar bu bölümlerden sonra konular Mertin üzerinde daha çok yoğunlaşacak. Teşekkürler