|A Dark Basement|

165 17 43
                                    

Simdi her sey basliyor☺️☺️

Yine de uyarimi yapayim rahatsiz olacaklar kesinlikle okumasin bu bolumde de goreceksiniz zaten

Nasil karşılanacağını bilmedigim icin birazcik gerginim

Neyse okurken oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayin, hayalet okuyuculara da buradan selam cakiyorum☺️

İyi Okumalar

Chaeyoung

Annemle yaptığım konuşmadan sonra biraz düşünmüştüm.

Bu Jisoo'yu nasıl etkileyecekti?

İyi etkileyeceğini söyleyemeyeceğim ama benimle tanıştığına pişman etmeyeceğim onu.

Benimle tanıştığı için 'iyi ki' diyecek. Hatta kötü hissettiği günlerin bir anlamı kalmayacak belki de.

Odamdan defterimi ve etrafta Jisoo ile ilgili ne kadar çok şey varsa topladım. Odanın ışığını iki kere açıp kapadım ve bodrum kata indim.
Dolabı ittim ve arkasındaki koridora girdim.

Işığı iki kere kapatıp açtım ve koridorda ilerledim. Çelik kapıya geldiğimde ilk denemede bile bile şifreyi yanlış girdim, ikinci denemede doğru girerek kapıyı araladım.

Yavaşça koca monitörların olduğu masaya ilerledim ve ortadaki tuşu iki kere kapatıp açtım.

Bütün ekranlar bir bir açılıp odanın loş olan ışığını daha da aydınlık yaptığında gözlerim şiddetle acımış ve kafamı aşağı çevirmeme neden olmuştu.

Lanet olsun ki her şeye karşı bir hassasiyetim vardı.

Sesler, tek sayılar, kan, iğne, ışıklar, bazı dokular, mikroplar, insanların nefes alış verişleri, kir ve bunların içindeki tek insan olan Kim Jisoo.

Bu kadar fazla şeye hassaslığımın olması kesinlikle iyi bir şey değildi.

O yüzden az da olsa bunların etkisini azaltmak için antidepresan kullanıyordum.

Mesela asla partilere gidemezdim, o kalabalık, kalbimde hissettiğim yüksek ses beni hasta ederdi ama konu Jisoo olduğunda kulaklık taksam bile duyulan kısık sese dayanabilirdim.

Onun için her şeye dayanırdım.

Aynı geçen gün olduğu gibi.

Mesela okula kulak tıkacıyla giderdim çünkü insanlarla aynı anda nefes alıp vermemek beni panikletirdi.

Her gün temizlik yapmadan uyuyamazdım.

Hayır, gerçekten uyuyamazdım.

Birkaç kere denedim ama yatağa yattığımda sanki ayaklarımdan boynuma doğru bir şeyler tırmanıyor gibi hissedip paniklemiştim.

Ayrıca Jisoo'yu kontrol etmeden rahat edemiyordum. Onun güvende olduğunu bilmek beni rahatlatan az şeylerden biriydi.

Bana kontrol delisisin diyebilirsiniz.

Bunu inkar etmiyorum, ben bir kontrol delisiyim.

Ortalıkta saçma saçma dikildiğimi fark ettiğimde yerime oturdum ve monitörlerden Kim Jisoo'yu izlemeye başladım.

Bu siteyi tamamen annem yaptırdığı için Jisoo'nun oturacağı evi bile ben seçmiştim.

Böylece banyolar hariç her yere küçük kameralar ve ses kayıt cihazları yerleştirebildik.

Fareyi elime aldım ve Jisoo'nun yüzüne zoom yaptım.

Endişeli görünüyor.

Her gece uyuduğu ayıcığı olan Jim'i kucağına aldı ve onu göğüsüne yasladı.

Darkest shade of darkness Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin