Haftalar geçerken sürülerdeki doğumlar birbirini kovalıyordu, dişi kurtlardan hala hamilelik haberleri geliyor ve sürü üyelerindeki artışlar hız kesmeden devam ediyordu.
Bebeklerimizin iki ayı tamamlamasıyla birlikte ziyaretler azalmış olsa da, bitmek bilmiyordu. Annelerine bu kadar benzemeleri tam anlamıyla şanstı.
Sürülerdeki en yeni üyelerin bile gebelik haberlerini almak sürüler için umut vaat ediyordu. Maalesef ki ormanda yeni kokular ve izler bulmamız bizi tedirgin etmeye başlıyordu. Şuan dişi kurtlar çoğu hamilelik sebebiyle dönüşemiyordu, doğum yapanlar ise bebekleriyle ilgileniyorlardı.
Olası bir saldırı durumunda sadece erkeklere güvenmek zorundaydık, eşini ve bebeklerini bırakmaya gönüllü olmalarını da beklemek biraz acımasızcaydı tabi ki. Şartlar neyi gerektirirse gerektirsin aile herşeydi.
Haftalar haftaları kovalarken bebeklerimiz sağlıkla büyüyordu ama ormandaki izler de günden güne çoğalıyordu. Gece devriyesindeki kurtlardan birinin acı ulumasıyla uykumdan aniden uyandım.
Eşimde anında uyanıp korkuyla yüzüme bakınca birşeyler olduğunu anlamıştım. Bir şey söylemesi için beklerken çocukları toparladığını görüp bir anlık paniğe kapıldım.
"Dişiler ve bebekleri ailenin evine toplayalım, herkese haber ver Ceyhan. Avcılar ormanı sarmışlar, bu gece zor geçecek."
Biz hızlı bir şekilde hazırlanırken bir yandan klan reisleriyle iletişime geçiyordum, herkes bebekleri ve eşleriyle yola koyulmaya başlamıştı bile. Aileler tedirgin olsa bile, Altın Sesli Kurdun yanında olacağını bilmek onlara güvence veriyordu.
Eşimin paniği göğsümü daraltsa da, bebeklerimizi alıp hızla ailemin evine yola koyulduk. Orman ilk kez bu kadar sessizdi, kurdum içimde çığlık çığlığa bir sorun olduğunu haykırıyordu.
Dönüşmemek için ciddi bir çaba harcayarak ailemin evine vardık. Ev şimdiden onlarca bebek ve dişiye ev sahipliği yapmaya başlamıştı. Oturulabilecek her alanda uyuyan bebekleri görmek mümkündü, tedirgin dişiler ise topluluklara ayrılmış fısıldaşıyorlardı.
Eşim bebeklerimizi boş bir yere yerleştirip dişilerden oluşan topluluğa döndü, sesi oldukça kontrollü olsa da öfkesi elle tutulabilecek kadar yoğundu.
"Bu gece sürümüzden birisi avcılar tarafından zarar gördü, sağ olup olmadığını bilmiyoruz. Ama bir saldırıyı haber verecek kadar bilgi alabilmeyi başarabilmiş. Son sözleri 'tüm sürüler birleşsin, hem de hemen' oldu. Bu mesajı yollamak için kendini riske attığı için ona teşekkür borçluyuz. Savaşabilecek durumda olanlarınıza rica ediyorum, bizim ve ailenizin yanında olun. Hamile ve henüz dönüşemeyecek durumda olanlar ise yavrularımız size emanet olacak. Bunu geride kalmak olarak görmeyin kesinlikle, yeni nesili korumakla görevlisiniz. Olur da biz başarısız olursak yavruları alıp buradan ayrılmanız gerekecek. Size güvenmekte hata yapmadığımı bana kanıtlayın lütfen."
Bu sözlerden sonra bazılarının gözleri yaşlarla dolu olsa da, bir çoğu öne çıkıp dönüştü. Önümüzde yirmiye yakın dişi kurt vardı şimdi.
Ailemin evinden çıkıp kurt formumuzu almamızla dişi kurtlara öncülük ederek ormanda ilerlemeye başladık. Eşimin yüksek perdeden ulumasıyla ormanın çeşitli yerlerinden kurtlar etrafımıza toplanmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz Eş
WerewolfKlanın son bekar kurdu Ceyhan, Erkek gibi görünse de kadınlığını sonuna kadar yaşamak isteyen Deniz, Aniden gelişen, açıklanamaz bir kader bağı, Klanın kader bağına karşı su götürmez güveni, Ceyhan'ın yeşeren umutları...
