CHAPTER 10

4 4 0
                                    

Matapos ang kahibangan kahapon, maganda naman ang tulog ko. Ngayon nalang ulit ako nakaramdam ng ganito. Ang gaan tapos I feel no heavy.

Pagbangon sa higaan naka-amoy ako ng something na nagmumula sa labas. Siguro si Shen na iyon.

It's already 9 am kaya panigurado naka alis na si Kienzel dito. But the hell is with me ika ko nga. I was wrong; he's still here at siya ang nagluluto.

“Hi! The break fast is ready!” Magana niyang sambit sabay lapag ng dalawang plato sa higaan.

“Bagong ligo?” I asked. Sa lahat ng mapapansin ko bakit ang basa niya pang buhok?

Bahagya akong lumapit at agad na na amoy ang liquid soap na ginagamit ko.

“At ginamit mo sabon ko.” I see.

“Yup. And...Ahm. Your undies too.”

Agad na nanlaki ang mga mata ko. “What!?”

“Should I apolo...”

“You are so kadiri! You know how much I hate it right? Hubarin mo 'yan! I don't share my things sa iba! Gush! Hubad!” Iritada kong sambit.

I immediately look away nang maghubad siya sa harapan ko! What the hell!?

“Kienzel, not here!”

I heard he chuckled. “Saan?”

It sounds like innocent at nang-aakit.

“In. My. Room! Now!” I commanded. Ramdam ko ang Inis sa sarili dahil sa kaniya. Para siyang tanga sa totoo lang. May tao bang maghuhubad nalang sa harapan tapos nakalawit pa ang junjun!? He is so shameless!

Imbis na umalis siya sa harapan ko ay gumiling-giling pa. Nanliit ang tingin ko nang gumewang ang kaniyang sandata. Wft?

“Kienzel, I'm not playing around here. Gusto mo bang saksakin kita gamit 'yang tinidor?” Banta ko.

Pero hindi siya nakinig. Napaka landi talaga nito!

“Mahiya ka nga! May cctv dito!”

At dahil sa sinabi ko na wala ang mapaglaro niyang ngisi at nagmamadaling tinungo ang kuwarto.

Tahimik akong kumakain habang inaalala ang ginawa kagabi. Gush! I can't imagine that we did...that...and I felt soar. Ang sakit ng kepyas ko. And na g-guilty ako at the same time. Ginawa namin iyon without knowing na wala ng kami.

At natatakot ako.

Bakit ganoon.

Hindi na dapat ako nakakaramdam nito. Almost a year matapos naming maghiwalay ng landas at 'eto na naman ako.

What if magpatuloy itong nararamdaman ko? Alam kong bandang huli ay masasaktan na naman ako. At iyon ang ayokong mangyari.

“After this, don't ever come back again.” I said.

Natigilan siya at napatingin sa akin. Walang kahit anong word ang lumabas sa kaniyang bibig. Isang mapagtanong na titig lamang ang aking natanggap.

“Mag p-pill ako mamaya. No worry's walang mabubuo.” As I said. After kung kumain nag-pill ako. Sa loob niya pinutok kaya dapat lang na uminom ako nun.

Nakauwi na siya at ako naman ay umattend sa fan signing. This is my last day sa pilipinas. And by tomorrow babalik na ako sa USA.

Habang nakikipag-usap sa mga tao ay hindi ko magawang ngumiti. I don't know why pero bumigat ang pakiramdam ko nang sinabi sa 'kin ni Shen bukas na ang alis.

“Hello po!”

“Kia? Why you are here?” I asked Kia. Dala niya ang poster ko na naka bikini at parang nahiya akong pirmahan iyon.

That bikini...actually matagal na iyon nangyari. That is his gift for me. Kienzel don't mind kahit na anong suotin ko. Kaya nuong photoshoot, iyon ang ginamit ko.

“So sad! Bukas na alis mo!” She acted like a baby.

Bakit ang cute nitong babaeng 'to araw-araw?

“Yup. Pauwi na...”

“What if, here ka nalang mag-work?” So conyo! Gush!

“Gusto ko. But, mas makakabuti kung nasa ibang bansa ako.”

“Is that because of my brother?”

Hindi ako naka sagot. Nagbaba lang ng tingin at pinirmahan lahat ng poster.

“Done na!” I said. May sasabihin pa sana siya nang señyasan siya ng staff na nasa likod ko kaya pouted siyang umalis.

Inabot ng alas-singko ng hapon ang trabaho ko. Pag-uwi ay bagsak talaga ang katawan ko. Nakakapagod tapos ang init pa sa labas.

“Tired?”

“Exhausted...”

“Eat first, ok?”

“Ok—wait?” Who's talking?

My lips parted when I saw him preparing my food.

“Kienzel!?” I stood up.

“Nakapikit ka kaya 'dimoko na kita.” Sabi pa niya.

“Bakit ka na...andito?” Taka kong tanong.

Maiinis dapat ako dahil na andito parin siya pero bakit hindi ko magawa!? Bakit gusto kong lagi na siyang nasa tabi ko. I know this feeling, ayoko lang humantong sa dati.

“I cook for you. I know na pagod ka. I heard the news...dinagsa ka ng mga tao sa sm mall. Gusto sana kitang sunduin kaso baka lumala issue nating dalawa sa media imbis na hindi masiyadong napapag-usapan.”

I sighed. Tama siya. Wala na akong naririnig about sa issue ko kasama siya. I love Shen na talaga. Lagi niyang na a-agapan ang mga issue ko para hindi lumala, kahit na hindi ko naman sinasabi sa kaniya ay alam niya kung ano dapat ang gawin.

“Thanks.” Pasalamat ko nang lagyan niya ng isang slice na buko pie ang platito.

“Did you cook this?” Tanong ko dahil sabi niya kanina siya ang nagluto.

“Yes. Sarado kasi 'yong fav restau natin. I'm sorry sa lasa. I'm not that good at cooking.” Sabi niya at nahiya pa sa dulo.

I tasted it and got amazed. Is this real? He could cook?

“How is it?”

“It's...good.”

He felt relieve sa sinabi ko.

“Ow? Well, nag chef ako after mong umalis. Alam kong babalik ka at Isa sa pagluluto ang tinuonan ko ng pansin. I hate cooking pero nang umalis ka I just realized na dapat sa pagbalik mo alam ko na kung ano-ano ang mga niluluto mo.”

I secretly smiled. Natatandaan ko pa nuong nag-kwento siya about kay Ametriux. They tried to cook daw for Ametriux but nag-failed sila.

“I miss that.”

“Miss what?”

“Your smile.”

After an hour I asked him paano siya naka pasok e, naka lock ang pinto. At ang sagot niya ay napaka realistic. “Kasi may pinto.” See? Ganoon siya kataninong kausap.

Pinalayas ko na siya after niyang maghugas at maglinis ng bahay. Ewan ko ba doon sumipag ata.

But all I could say...

I'm so grateful to see him again.

Damaged Marriage (HTTBAYS) Book2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon