“Ms. Gabyona, You are now two weeks pregnant.”
Halos manlamig ang buo kong pagkatao. I heard it, right? I'm pregnant. Tama ang hinala ko na buntis nga talaga ako.
“O. M. G...”
I'm pregnant...
Butis talaga 'ko..
At Isa lang ang ama nito. Kundi iyong lalaking nasa pilipinas. Dapat ba akong matuwa? Pero paano ko ito sasabihin sa fiance ko ngayon? Kinakabahan ako at nag-aalinlangang sabihin kay Siah.
Sa kabutihan nito sa akin ay nagawa ko siyang pagtaksilan. Ang sama kong tao.
I told Shen na hihintu muna ako sa pagta-trabaho.
“What's the reason? Aber?” Maldita niyang tanong. Naka cross arm pa.
“Pagod ako.”
“Is that all? Pagod ka parin? Gush! Halos buong araw ka ngang tulog sa set, e, tapos pagod ka parin!? Cess naman...this is not too anymore! I know my Cess is hard working! And you is not!” Napatayo siya sa kinauupuan at saka humarap sa akin. “Anong problema?”
“I'm...” Kinakabahan ako gagi.
“Ano?”
“Cess.”
“I'm two week pregnant.”
She froze at nahimatay pa nga. Hinila ko ang katawan niya pahiga sa sofa. Mabuti nalang at magaan lang ito.
Paggising niya ay inaalala niya agad ang kundisyon ko at tinanong kung sino ang ama. I can't lie, sinabi kong si Kienzel na Ex-husband ko at hindi ang fiance ko ngayon.
Four weeks after. Nasa harapan ako ng bahay ng mga magulang ni Siah. Ngayon ko sasabihin na umaatras ako sa kasal. They can't force me about this, kahit na nakasalalay dito ang pamana ng anak nila.
“I'm sorry...”
Ayan ang huli kong sinabi. Ramdam ko ang dismayado nilang tingin, lalo na nang umiling silang lahat. Even Siah's siblings. Pero wala akong pakialam. Sinabi ko nang buntis ako at wala naman akong natanggap na kahit na anong sumbat galing sa kanila.
I'm so glad na kahit nag-cheat ako, mabuti parin sa akin si Siah. Naiintindihan niya ako. Alam niyang may Asawa ako sa pilipinas at naipit lang ako sa pagpapakasal sa kaniya nang malaman ni Mom and Dad na hiwalay na kami ni Kienzel.
“Take care, Cess. Call me if you need help, ok?” Siah said. Tumango ako at bumaba ng sasakyan niya.
“Thank you.”
Wala pang nakakaalam na buntis ako bukod sa mga pinagsabihan ko. Sabi ko kay Shen huwag muna ipaalam sa publiko dahil tiyak akong malalaman ito ni Kienzel.
Speaking of that man. Uuwi ba ako ng pilipinas para sabihin sa kaniya ang kalagayan ko? O itatago nalang ito hanggang sa mailabas ko ang bata.
May parte sa akin na hindi ko dapat ito itago sa kaniya dahil may karapatan siya. Tinira niya ako kaya dapat lang na panagutan niya ako. Pero sa kabila nuon..natatakot ako na baka maranasan ko ulit ang sakit sa mga kamay niya.
Paano kung magawa niya muli akong saktan? Madadamay pa ang anak ko. Ayoko nang mawalan pa ng isang anak.
“Anong balak mo?” Tanong ni Shen sa tabi ko. Nasa living room kami ngayon, kumakain.
“Wala pa.” Tanging sagot ko.
Naguguluhan pa ako sa ngayon.
“Gusto kong malaman mo na kahit anong desisyon mo naka suporta ako. If u-uwi ka man ng pilipinas..maganda iyon para sa batang dinadala mo at para narin sa 'yo.”
Papaanong naging maganda sa akin? Hanggang ngayon ramdam ko parin ang bangungot.
Pero kailangan kong ta-tagan ang sarili. I told Shen na babalik ako ng Pinas sa Sabado. Pumayag siya at sasama pa daw.
Iyon nga ang nangyari. I disguised and Shen too. May suot akong red wig hair and hindi ako naglagay ng kahit na anong make-up. Shades lang at brown lipstick. Si Shen naman ay nagpakulay ng buhok at nagpakulot. Ang dating brown niyang buhok, ngayon ay white na. Lola yarn?
Bumalik kami ng condo. Sabi ni Shen mas maganda kung nasa tabi ko daw siya dahil kapag sumakit ang tsan ko siguradong madadala agad akong ospital. Naka nangs, concern yarn?
Ito pala ang feeling na maging ordinary mamamayan ka noh? Walang manggugulo sa 'yo o walang mga party's na waste lang ng oras mo.
“Anong gagawin mo kapag na nganak kana?” Shen asked me.
“Hindi ko pa alam.” Tanging na sagot ko.
Kausapin ko kaya si Kienzel?
Tanga lang self. Kausapin mo na kasi!
Maybe the day after tomorrow...
“Cess. Mas makakabuti talaga na...”
“Oo na. Kakausapin na nga e.” Pagputol ko.
Lagi nalang niya 'ko sinasabihan na 'Kausapin mo matino mong Asawa.' 'Cess. 'yang Asawa mo, kausapin mo. Kundi ako talaga..nako!'
See? Ganiyan siya. Kala mo naman madali lang. I mean, yes. Nakakausap ko siya nuong pumayag ako sa trabaho. Pero nang umalis na ako ng Pinas..Wala na ulit.
I take a bath first bago ako na tulog. Nang magising ay inayos ko ang sarili. Nagsulat ako ng script para bukas. Teka? Bakit ba nagsulat pa ako? Ano self, engot lang?
Hayst! Inis kong pinunit ang papel at itinapon iyon. Na tulala ako sa sahig at pasimpleng hinimas ang tiyan.
“Totoo ba ito?”
Sana maging maayos muna ang lahat bago ka lumabas. At kung hindi man. Huwag kang mag-alala anak. Palalakihin ka ni mama ng puno ng pagmamahal at marespetong tao.
“Mahal na mahal kita. Kapit lang anak.”
Nagsuot ako ng fitted green dress and of course my wig. Hindi pa naman masiyadong malaki ang tiyan ko kaya kaya pang magsuot ng fitted na dress.
Kinakabahan na ako. Nasa tapat na ako ng office niya. Anong sasabihin ko?
“Hi?”
“Kamusta? Kumain ka na ba? Anong ginagawa mo?”
“Oi pre!” What? Pre? What the heck self!
“Hi ma'am? Sino po ang hanap mo? And ma'am bawal pong tumambay dito sa labas ng office ni boss. Baka magalit po iyon. Nakakatakot pa naman magalit si boss, e.” Ani ng babaeng nasa gilid ko.
Oo nga e . Nakakatakot talaga. Sign na ba 'to na umatras nalang ako?
“Ganon?”
“Opo ma'am.”
Magsasalita pa sana ako nang bumukas ang pinto at iniluwal si...
Kienzel.
“Qiana, check the file na sinend ko sa 'yo sa email mo. I need feedback.” Sambit nito sa katabi ko.
“Yes, boss!”
Tiningnan lang niya ko at nilagpasan.
Ouch.
BINABASA MO ANG
Damaged Marriage (HTTBAYS) Book2
RomansDahil sa kasalanang hindi naman ginagawa ay paghihiwalayin sila ng tadhana at tila ba'y nais silang pagtagpuin muli.