Damaged Marriage (HTTBAYS) Book2

CHAPTER 14

“So, how's is she?”  Tanong ng interviewer kay Shen.

Kaninang umaga ay tumawag si Shen sa akin na may interview mamaya. Nalaman kasi ng mga hatdog na reporter tungkol sa pag-uwi ko muli dito sa pinas. At take note! Nakuhaan pa ako ng picture with Shen! Ayon sa reporter na iyon ay sigurado siyang ako daw 'yong bumaba sa eroplano, kahit na naka disguised na ako.

Kahit kailan talaga, walang matatago kapag Isa kang sikat.

However, wala naman akong pake.

“She's doing doing well.” Sagot ni Shen habang namemeke ang ngiti sa labi.

“Saan siya nakatira ngayon?”

“In her condo. Don't mind about her situation. Sinabi niya sa akin na aalis muna siya sa trabaho pero babalik din naman. I think she needs rest, kasi hindi ayos ang kalagayan niya.”

“And then, she plan to stay here, instead sa ibang bansa?”

“Yes. Mas gusto niya kasi ang weather dito.”

I don't know kung babalik pa ako sa trabahong iyon. Mas nanaig sa akin na ipagpatuloy ang negosyo kesa sa pagiging artista. Dahil buntis ako, wala na ata talaga akong balak ituloy ang trabahong kinamulatan.

Agad kong pinatay ang t.v at pumunta ng kusina upang ilagay sa lababo ang isang baunan ng ice cream. Kienzel was not here. Inutusan ko siyang maghanap ng sampaguitang kulay yellow. Sana pagbalik niya ay may dala siya dahil kung wala...itutuloy ko 'yong sinabi ko sa kaniya bago siya umalis kanina.

“Kapag wala kang dala. Su-sunugin ko itong mansion mo.”

An actually may dala pa 'kong gasulina nun at posporo. Kaya iyon. Tumawag pa siya sa private pilot niya para sumakay nalang sa helecopter dahil alam niyang walang ganon dito sa pinas.

Well, alam ko naman talaga na wala non. Pero gusto ko talaga makaamoy nun e. Bahala siya diyan.

Inaantabayanan ko ang wall clock. Na rito ako sa dining area at hindi mapakali.  Na iinis na ako dahil pagabi na at wala parin siya!

Alas-diyes ko siya pinaalis pero hanggang ngayon ay wala parin! Pasado ala-sais na. Mabilis 'kong tinawagan si Kia ngunit hindi sumasagot. Siguro ay busy iyon. I tried to call Xian and nag-rang ito ng dalawang beses bago sumagot.

“Helloi?”

Nailayo ko ang phone dahil mukhang anak niya ang sumagot.

“Mama! Someone called daddy!” Matinis na sigaw ng bata. “Helloi? Daddy was not here poi.”

Natawa ako ng mahina dahil hindi pa daretso magsalita anak nila. Siguro ay bunso nila ang sumagot o 'iyong pangalawa? Tatlo na kasi anak nila.

“Ahm. May I ask where is your mom?” Tanong ko.

“S-shes...mama is in the kitchen poi! Why poi?”

“I just want to...”

“Darling, give me the phone—hell you! Who are you!? Kabit ka noh? Nako! Sinasabi ko sa 'yo mawawalan ka ng hininga ngayon—”

“Relax. It's me...Cess Gaviona.” Pagputol ko.

Mukhang mainit ang ulo ni Ametriux pero nang marinig niya ang boses ko ay nagbago ito.

“Ms. C? Why did you called?” Marahan nitong tanong.

“Is Xian know where Kienzel is? Wala pa siya dito sa bahay and—”

“Wait, wait? Nasa mansion ka ni Kienzel? Akala ko sa condo mo? Napanood ko kasi sa t.v kanina and anyway...Wala si Calli dito e, kasama siya ni Kienzel maghanap ng yellow sampaguita.” My lips parted ng marinig iyon. “Nasa South Korea ata sila ngayon, matapos makapuntang China. Calli texted me kanina lang.”

“Ok...? Thank you, Ametriux and good evening.”

After that lumabas ako ng mansion at sumimoy ng sariwang hangin. Na guilty ako sa ginawa. Paano kung mapahamak sila? Paano kung nag-crash ang sinasakyan nila? Paano kung—oh stop over thingking!

Pero hindi ko maiwasan mag-isip ng ganoon.

***

“Baby? Wake up.”

Pagdilat ko ay mabilis akong na upo.

“Kienzel...Where have you been!?”

Na upo siya at pansin ko ang pagod sa mga mata niya. Nalungkot ako nang makitang bumaba siya ng tingin sa sahig.

“I'm sorry.” Tanging sagot niya.

“Huh?”

“Five country na ang pinuntahan ko with Xian, pero wala akong nahanap.” Tumingin siya sa mga mata ko at marahang pinisil ang palad ko. “You can burn this house, baby.”

I smiled. “That's not my point here, Kienzel. It's ok. I don't want that anymore. I want..”

“Anything baby, just for you.”

“I want to sleep. Please? Kantahan mo 'ko?” Nag beautiful eyes pa 'ko para pumayag siya.

“If that's what you want, let's go to our room then.” Binuhat niya 'ko at dinala sa kaniyang kuwarto.

Nakahiga ako ngayon sa braso niya habang sinusuklay naman niya ang buhok ko gamit ang kaniyang mapaglarong daliri. Kinakantahan niya din ako ng 'night changes'

Sa bawat lyrics na binibigkas niya ay parang hinihele ako. Napaka lamyos ng kaniyang boses. Humarap ako sa kaniya at ginawang tandayan ang bewang. Siniksik ko ang mukha sa kaniyang matipunong dibdib.

Kung kanina ay nasa ulo ko ang kaniyang daliri, ngayon naman ay nasa likod ko na ang mga ito. Hinahagod niya ang aking likod upang ako'y makatulog. Nakakagaan lang ng loob dahil alam na alam niya talaga kung papaano ako patulugin.

Naalala ko nuon. Ganitong-ganito kami. Kung hindi lang talaga na sira ang relation namin malamang ay matibay na ang aming pagsasama.

“Sana 'wag kana umalis. Dito ka nalang sa tabi ko, Cess. Nuong umalis ka hindi ko mapatawad sarili ko dahil naniwala ako sa iba. Masakit...sobra.” Na natili lang akong nakapikit nang magsalita siya. Akala niya siguro'y tulog na 'ko.

“Kung hindi siguro nangyari iyon...na alagaan ko sana kayong dalawa ng anak natin. Araw-araw kong pinaparusahan ang sarili dahil sa nagawa. I'm sorry, Cess. I promised to myself nang umalis ka ay babawi ako sa 'yo. Bumalik ka nga after several years, pero pakiramdam ko naman ay sinampal ako ng katotohanan na hindi kana pala akin. Sa pangalawang pagkakataon umalis ka na naman. Na alala mo ba? Sabi ko sa 'yo, susuportahan kita kahit ano namang desisyon mo.” Mahina siyang na tawa at alam naramdaman kong nagtaas baba ang kaniyang dibdib. Sigurado akong umiiyak siya.

“Bakit ka...bumalik? Nahihirapan na naman akong pakawalan ka.”