🦋A Hacker Named Butterfly 🦋 {დასრულებული}

11

ჯონგუკი ოცნებებში წასულიყო როცა ნამჯუნის ხმამ გამოაფხიზლა, ის რაღაცას ეკითხებოდა მას...

-ჯონგუკ შენთან ერთი თხოვნა მექნება...

-მთხოვე ჰიონ რაც გინდა...

-შეგიძლია სოკჯუნს და ჯინს მიხედო? ჯერ კიდევ არავინ იცის მათ შესახებ თქვენს გარდა, არ მინდა ისინი საფრთხეში ჩავაგდო, ჯონგუკ მათ თუ რამე მოუვათ ვერ ვიცოცხლებ...

და მის გვერდით მჯდომ ჯინს ხელი ლოყაზე მოკიდა და ნაზად ფერება დაუწყო, ჯინმა კი თავი მოადუნა და თვალები მინაბა, ასე მან ნამჯუნს საშვალება მისცა მისი საყვარელი ადამიანის ლოყებს მოფერებოდა...

_რათქმაუნდა ჰიონ მათ აუცილებლად მივხედავ არ იდარდო მათზე ისინი აქ უსაფრთხოთ იქნებიან...

- მაგრამ ნამჯუნ პატარა გოგონა აქამდე რატომ არ ჩამოიყვანეთ ის შეგეძლოთ აქაც დაგემალათ, რატომ გაგზავნეთ ის მაინც და მაინც ჩინეთში?...

ლაპარაკში ამჟამად თეჰიონიც ჩაერთო...

-ჩინეთში თავიდან ის ჯინთან ერთად იყო, როცა გავიგეთ რომ ჯინი ორსულად იყო მე ყველაზე ბედნიერი ვიყავი თეჰიონ, მაგრა როცა ჩემი რანგი და წოდება გაავანალიზე მივხვდი რომ აქ ისინი საფრთხეში იქნებოდნენ შეშინებულმა მე ჯინს ვკითხე რა გაგვეკეთებინა ისინი რომ დამეცვა, მან კი მირჩია მამიკოსთვის და მამასთვის გვეთქვა ჩვენი ამბავი და ისინი როგორღაც დაგვეხმარებოდნენ, ასეც მოვიქეცი და მათ ვუთხარი ყველაფერი ძალიან გაუხარდათ მაგრამ ამავდროულათ მათაც შეეშინდათ რომ მათ ირველ შვილიშვილს რამე მოუვიდოდათ ამიტომ მამამ მირჩია ისინი ჩინეთში დაგვემალა, ორი წელი ჯინიც იქ იყო სოკჯუნთან ერთად, მათ გარეშე კი ვერ ვძლებდი ამიტომ ჯინს ვთხოვე ჩამოსულიყო დრო და დრო მაინც, შემდეგ ისე მოხდა ისიც აქ დარჩა სოკჯუნთან ხშირად დავდიოდით ხოლმე, მაგრამ ის ძალიან პატარაა ამ ყველაფრის მისახვედრად, ჩვენ კი გადავწყვიტეთ ის ახლოს გვყოლოდა, როცა ჯინს დაურეკეთ და სთხოვეთ ჯონების კლანის ადლოკატი გამხდარიყო, მივხვდით ეს არაჩვეულებრივი შანსი იყო რომ მათთან ბედნიერი ვყოფილიყავი, რადგან ვიცოდი რომ ჩემი ძმები და მეგობრები მათ დაცვაში დამეხმარებოდნენ...