3 Steps To Happiness

💣ისევ შენ💥

...........

- ჯიმინ გთხოვ დღეს მაინც წავიდეთ სკოლაში *🥺* სახლში ყოფნისაგან ფესვები გავიდგი. თანაც ექიმმა ჯუნმა თქვა რომ ყველაფერი კარგადაა. კონსულტაციებზეც დავდივართ გთხოვ ცოტახანი განვიტვირთოთ - ჯიმინს ლეკვის თვალებით ვუყურობდი და ვბურტყუნებდი.

- სან გთხოვ ისევ რაიმე რომ დაგემართოს საკუთარ თავს ვერ ვაპატიებ

- ნუ ხარ დრამატული ბატონო მოჩი არაფერი მომივა

- დარწმუნებული ხარ?

- აჰამ

- იცოდე გვერდიდან არ მომშორდები და ჩემი თვალსაწიერიდან არ გაქრები!

- გპირდებით ბატონო მოჩი - სიხარულისაგან წამოვფრინდი და ხელი თავთან ჯარიკაცივით მივიტანე.

- ტუალეტშიც კი არ გახვალ ჩემს გარეშე - თითი ამიქნია ცხვირწინ

- რა მოხდა ბატონო მოჩი სახლში არ გყოფნის?

- ნუ მეღადავები მე სერიოზულად გელაპარაკები

- ოოო ბატონმა დიდტრაკა მოჩიმ დაძაბაა

- იცოდე დაისჯები სან

- ოოო ასე არა ბატონო მოჩი - სიცილი უცებ შევწყვიტე [ეტყობა მონიმ გადამადო] - რა გარყვნილება აგიტყდა იდიოტო - ბალიში ჩავცხე თავში

- ისეთი არაფერი მითქვამს! შენ თუ ყველაფერს ეგრე იგებ რა ჩემი ბრალია - დაიწყო წუწუნი

- ნუ წუწუნებ თორემ წუწუნის დროს ტუჩები საყვარლად გებერება და ერთ დღესაც მოგაჭამ!!! - ბალიშს არ ვაჩერებდი. ვუბრაგუნებდი (😅ვსო მკვდარი ვარ🤌) გვერდებში.

- მერე მიდი ვინ გიშლის

- რა გითხარი ნუ ხარ გარყვნილითქო!!

- შენ სკოლაში მიდიოდი როგორც მახსოვს - ჯიმინმა ხელები დამიჭირა და ჩანთისკენ მანიშნა რომელიც ჩემს მაგიდაზე იდო.

- უი უი შენს ბოდიალში სულ გადამავიწყდა

- ჩემს ბოდიალში?