გოგონამ ნელა გახსნა დაკეცილი ფურცელი....
გაშრა...
გაიყინა...
იგრძნო...
საკუთარი...
არა...
საკუთარი არა...
ჯიმინის გულის მძიმე ფეთქვა იგრძნო...
მასში...
წერილი:
"სან! ჩემო ძვირფასო! თუ ამას კითხულობ ესე იგი ცოცხალი აღარ ვარ...
ვიცი რთული იქნება...
მაპატიე სან!
მე არ მინდოდა შენი მიტოვება... მართლა არ მინდოდა... ამიტომაც დაგიტოვე ის...
ახლა ძალიან არეული ვარ. სიტყვებს ვერ ვუყრი თავს. მინდა რომ ასე მაინც დაგემშიდობო ნორმანულად მაგრამ არ გამომდის... არ გამომდის შენთან განშორება...
მაგრამ მე არც ისე შორს ვიქნები...
მე აქვე ვიქნები შენს მკერდში...
მე მას შენ გიტოვებ!
მაპატიე რომ მეტი ვერაფერი მოვახერხე...
გთხოვ გაუფრთხილდი მას!
გთხოვ მიხედე მას ისე როგორც მე მიფრთხილდებოდი. დაიცავი ის და იცხოვრე მასთან ერთად!
გახსოვს? გითხარი რომ ჩვენში ერთი გული ძგერდა... ხომ ხედავ მართალი აღმოვჩნდი :)
სან.... ჩემო ლამაზთვალება!
შესაძლოა შეუძლებლად მოგეჩვენოს მაგრამ შენ ამას შეძლებ! გთხოვ იყავი ბედნიერი! გაგრძელე ცხოვრება ჩემს გარეშე! მე კი აუცილებლად დაგეხმარები ამაში.
შენ აუცილებლად იპოვი სხვას...
შენს შეყვარებას ბევრი შეძლებს!
მე მჯერა რომ შენ ბედნიერი იქნები!
გთხოვ განაგრძე ცხოვრება და ძლიერი იყავი!
მართალია! ვერავინ შეგიყვარებს ისე როგორც მე მიყვარდი! ვერავინ და ვერასოდეს!
მაგრამ შენ ახლაგაზრდა ხარ.
ჩემი ახლგაზრდა...
ცხოვრება უნდა განაგრძო სან!
YOU ARE READING
3 Steps To Happiness
Romansa"ბედნიერება ყოველთვის ძალიან ახლოსაა მაგრამ ჩვენ ვერასდროს ვპოულობთ მას" .... 16 წლის სანის ისტორია რომლის ბედნიერებაც სწორედ დასასრულისას დაიწყო განა ბედნიერება სამუდამოა?...... ____________ K.A.
