სისხლი/დასრულებული

2

2."გაურკვევლობა"

-სისხლი?

გავიკვირვე, სისხლს აქ რა უნდა,  თუმცა ხო გამახსენდა, რომ მთელი ჩემი შხაპის მიღებისას მაგაზე ვფიქრობდი, იმ უცნობმა მას ხომ ის რაღაც ბურთი მოარტყა, ალბათ დაჭრილი იყო,ან იმ მკვდარ სხეულს რომ მიათრევდა იმაზე გაესვა და სისხლი მოხვდა,
მარა რაში მაინტერესებს, სანამ დედა და მამა ნახავს და აქიდან არ გადავსახლდებით მანამდე უნდა მოვაშორო, ჯიმინს ჩემს ერთადერთს ვერ დავკარგავ.

-კარებთან დამელოდე, მალე დავამთავრებ და მოვდივარ...
აქიდან დავუჭყავლე და კარებთან მივარდა.

მეც დაბანა დავარსულე წელზე პირსახოცი შემოვიხვიე და ჯიმინს კარები გავუღე.
შემოვიდა, წავიდა პირდაპირ მისაღებისკენ...

-შენი მშობლები არ ადგნენ?
-მეკითხება გაკვირვებული.

-ჯერ არა გუშინ ოცდაოთხ საათიანი რეჟიმი მოუწიათ და დღეს კიდევ კარგი დასვენება აქვთ, ალბათ ჩალღვებოდნენ სამსახურში.-დანაღვლიანებული ვეუბნები.

-ხოო, რამდენს წვალობენ და ჩვენ მხოლოდ სწავლით რომ უნდა ვუპასუხოთ მათ ნაშრომს, მარა გეუბნები მაგას თავი დავანებოთ, ეგ ის ბიჭია თქო.

-ვაიმე რას გადაეკიდე იმ ბიჭს გეუბნები ტელევიზორში გამოაცხადეს რომ აქვე ახლოს მდინარესთან თავი ჩამოიხრჩო და ეგ ბაწარი კიდევ იმ ადგილზეა.

შემთხვევით წამომცდა, არ მინდოდა ეს მეთქვა ჯიმინისთვის ვიცი რომ გამოიკვლევს ახლა ,
კი ,ძალიან მაგარ შარში გავეხვიე....

-ვაიმეეე, რაა???-შეშინდა ბიჭი.
-ჯანდაბა...მოკლედ,გეუბნები ერთი წელი იხეტიალა და რვა წლისამ თავი ჩამოიხრჩო.
როგორ გაიზრდებოდა თუ მოკვდა.

-სულები არ იზრდებიან?
ჯიმინი თვალებ დაპრაწული მიყურებდა, ცდილიბდა ჩემს თვალებში ენახა პასუხი და მალევეც მიიღო
-ყველაზე გამოყლევებული კითხვა რომ დასვი ვერ ხვდები?-ხელებს ვუქნევ და ვცდილობ აურზაურში გავარკვიო.
-არა რაა ,ეგ სახლი უნდა ვნახოთ...გეუბნები მე შენ, სანამ სულ მთლად დაღამდება, წამო ახლავე წავიდეთ ისედაც უკვე დავაგვიანე სახლში მისვლა....