სისხლი/დასრულებული

5

5."გამოცდა"

მას შემდეგ რაც მე გავჩნდი დიდად ჩემზე არც დარდობდნენ მშობლები,ამაში იმას ვგულისხმობ რომ არც ისეთი მკაცრები არ იყვნენ, რადგან ტყუპისცალი, ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნის დროს მოვკალი,ნუ კაროჩე ყველა საკვებს მე ვიღებდი და მეორე ნაყოფი არ განვითარდა, დავიბადე ადრე, რადგან თუ მისი ნაყოფი კიდევ იქნებიდა მუცელში მეც სავარაუდოდ მოვკვდებოდი , ამიტომ სამი თვით ადრე მოვევლინე მსოფლიოს,რა თქმა უნდა ეგრევე ინკუბატორში ჩამსვეს და სანამ სრულყოფილი ბავშვის ორგანიზმი არ ჩამომიყალიბდა დედას ჩემი სახე არ აჩვენეს...საბედნიეროდ მახინჯი არ გამოვსულვარ, ანუ რაიმე ორგანიზმის განვითარება არ ჩაფლავებულა და გამოვედი ჩვეულებრივი ლამაზი ბავშვი,
მართლაც ტრაგედიული იყო, თუმცა ეს ხომ ჩემი ბრალი არაა, მე ჯერ არც ვიცოდი თუ ვიბადებოდი.
უკვე ათი თვის მე, ოჯახთან ერთად გადავედით სხვა სამეზობლოში,ქალაქთან ახლოს, ჩემს წინ ორი წლით უფროსი ბიჭი იყო, ანუ მე ათი თვის ის კი 2 წლის, საყვარლობა იყო, მისი დედა და ჩემი დედა დაქალები იყვნენ, ორივეს ერთნაირებს გვაცმევდნენ, ხან კიკინებს გვიკეთებდნენ, ხან რას ხან რას.
ორივენი ერთად გავიზარდეთ,
ის ხიდი ჩვენ აღმოვაჩინეთ, ადრე გზაც არ იყო იქ ამიტომ მამიკოებს ვუთხარით და ხიდი გაგვიკეთეს რადგან მეორე მხარეს დიდი ლამაზი ხე იყო , გადაშლილი, სავარაუდოდ მასზე პატარა სახლი. გაკეთდებოდა, 5 წლისებმა, შევძელით ამ ოცნების ასრულება და მამების დათანხმებით პატარა ოთახი გაგვიკეთეს , გვერდით საქანელით,და სასრიალოთი.

ორივე სულ ვმხიარულობდით, მე მიყვარდა მასთან ერთად გატარებული დრო, მახსოვს ყველა დეტალი მახსოვს...

...მახსოვს, თუ როგორ გადააგდო ხიდიდან ჩემი მეგობარი...ჩემი სკოლის მეგობარი...

...მახსოვს, თუ როგირ გაიცინა იმ დროს...

მახსოვს...ტირილი მომერია...

...მახსოვს თუ როგირ მითხრა"არავის უთხრა"...და როგირ მოვიდა და ისევ მაკოცა...