<18>

55 10 0
                                    

18.

დღეები გადის, ჯერ კიდევ ვერ ვიჯერებ რომ სიყვარულით დაბრმავებული ველოდები იმ მკვლელს რომელიც პირველ შეხვედრაზე გოგოებს კლავდა და ხმარობდა , ჩემი საყვარელი ადამიანი თუ გახდებოდა,
სიმართლე უნდა ითქვას,
მართლაც ძალიან თბილი ადამიანია,
ჯერ არც კი ჩამოსულა მაგრამ მისი მონაწერები ძალიან ბედნიერს მხდის, მისი ჩამოსვლა მწყურია,

დიდად ბევრს ამ ტელეფონში ვერაფერსაც ვაკეთებ მაგრამ
ის მოგონებები გამახსენდა რომლებიც გარე სამყაროსთან მაკავშირებდა, ოდნავი ღიმილი მომგვარა მაგრამ მალევე დავსევდიანდი,მე ხომ არ მქონდა იმის უფლება გარეთ გავსულიყავი,

უკვე ძალიან დიდი დრო გავიდა,საზოგადოებას მოვშორდი, ჩემს მეგობარს ჯიმინს, და ყველაზე მთავარი და გულსატკენი მშობლები...
გადავწყვიტე ერთი ადამიანისთვის მიმეწერა,

წერილები გავაგზავნე თუ არა შეტყობინებები არ წყდება, მაგრამ მეშინია, არ მინდა საფრთხეში ჩავაგდო.

ჩემთვის საცოდავად საწოლიდან ავდექი , სააბაზანოში ჩავიკეტე და ტირილი დავიწყე...

ჯიმინის ფოვ-

დილის ათი საათია და უცნობი ნომრიდან ეს შეტყობინება მომდის, ახლა ძალიან ვნერვიულობდი,
დავვეჭვდი რომ თეჰიონი იყო, სხვა ჩემს გასაჭირს ვერ მიხვდებოდა..

ავდექი და იუნგის მივახტი მისაწერად...

რადგან მითხრა დამელოდეო, ვატყობ დიდი ხანი მოუნდება...
ამიტომ ორი საათით დალოდებოდა მომიწევს...

ვიცოდი,
ვიცოდი რომ თეჰიონი იქმებოდა...ახლა ვსო თეჰიონ, გადაგარჩენ...
შენი ჩერჩეტი ჯიმინი მოდის...

...

-ქამსაამნიდა, ნდე ანიოჰესეიო....(მადლობა, დიახ ნახვამდის)

კარები კვლავ არ იკეტება...
მალე კი ნაცნობი სხეული შემოდის ოფისის ოთახში...

-----
მინ იუნგი
-----

-ვაჰ, ძალიან მყუდრო ადგილი გქონიათ გამოყოფილი ამხელა კომპანიაში ბატონო მინ..

სისხლი/დასრულებულიDonde viven las historias. Descúbrelo ahora