სისხლი/დასრულებული

3

3."შეშლილი"

-არა რა სრულიად შევიშლები ჯიმინ!
თვალებ დაქაჩული ვუყურებდი ჩემს მეგობარ ჯიმინს .
-გეუბნებო ეს არის ის ბიჭი თქო, რატო არ მიჯერებბბ???
ისევ თავის რაებს არ იტეხს და თავისას აწვება...
-კაი ,ვთქვათ დაგიჯერე, მერე?
ჯიმინი დაიბნა,თვალი ვერ გამისწორა და კედელს შეხედა
"უი თქვენ აქ კედელიც გაქვთო"ს
გამომეტყველებით...
-ააამმმ...მე რა ვიცი
ალბათ უნდა დაუძახო, შეხვდე დაელაპარაკო.
-ჩემი სიკვდილი მოგინდა?ჯერ ჩვიდმეტი წლის ვარ, არ მეკითხები?იქნებ სიცოცხლე მინდა...რას მეუბნები?მკვდარ სულს დაველაპარაკო?
-შენ არ თქვი ბავშვი დამელაპარაკაო?
-ვაიმე შევიშლები.-მიშველეეეთ.
ანერვიულებული, აკანკალებული ხელებით ჭიქას ხელს ვკიდევ და წყალს ვსვამ.

თავი მტკიოდა, ყველა მოგონება თავში ტრიალებდა, ნუთუ ისაა, იქნებ თავი არ მოუკლია, ან იქნებ გადარჩა...
მაგრამ როგორ გადარჩებიდა ბაწარზე მხოლოდ თავი იყო?

-თეჰი , მოდი უკვე ღამეა...ისე მეშინია მემგონი ქვევით რომ დავიხედო ალბათ უკვე ჩავიფსი... სახლში მე ვერ წავალ , ისეთი რაღად დავინახე, დედას დავურეკავ რომ აქ ვრჩები.
თან დამშვიდდები.-ჯიმინი წინ და უკან სიარულით დაიღალა და ბოლოს და ბოლოს გაპარჭყა ფეხები და გადაწყვეტილება მიიღო.
-მადლობა ჯიმინ.-მკრთალად ვუპასუხე და ოდნავ გავუღიმე მას, თუმცა სახე წამეშალა როდესაც ქვევით დავხედე...
-ჯანდაბა ჯიმინ, მართლა ჩაიფსი?
-ხომ გითხარი, ჯანდაბა,შენი ტანსაცმელები უნდა მათხოვო...
-მათხივო კი არა ჩემი ლეოპარდი, აღარ დამიბრუნებ, სახლში ორი მაიკის და ორი შარვლის მეტი აღარ დამრჩა შენს ხელში!
-ამ ერთხელ...
-უხხხ..

***
-ალო დედა..თეჰისთან ვრჩები დღეს ცოტა ვერ იძინებს ხვალ დიდი გამოცდა გველის და მასთან დავრჩები.-ჯიმინი და დედამისი კინკლავს იწყებენ
-რას ქვია რჩები ,დავაი გადმოდი ძაღლს პური მოუტეხე და აჭამე,სარეცხი გააფინე, ხვალისთვის ტამსაცმელი მოიმზადე,ნასკები ხელით გარეცხე და შენი ცაფსმული ტრუსები მანქანაში შეაგდე!
...მაგრამ მაინც
შეუთანხმდა და ახლა ჩემთან რჩება.