𝕭𝖊𝖓𝖎𝖒 𝖐üçü𝖐 𝖐ı𝖟ı𝖒 (gxg)

Bölüm 8

Beden dersindeydik, Asrınlarında dersi bedendi

Pınar basket attığı topu pota yerine karnıma atınca öğretmeni onu uyarmıştı.

Kısasa kısas o zaman.

Basketbol topunu alarak sert bir şekilde arkası dönük olup gülen Pınarın tam kafasına attım.

Pınar öne doğru savrulunca hocam "Adal!" Diye beni uyardı

"Hayat müşterektir hocam!" Diye bağırdığımda Asrınla göz göze geldim.

Pınar yanıma gelecekti ki hocası "Pınar! Topu al ve yerine geç" dediğinde sırıtıp Pınara göz kırptım.

Pınar sinirlice önüne dönünce Asrın topu Pınardan aldı

Ben voleybol oynamaya geri dönerken onlarda basketbol oynamaya dönmüştü.

Bir kaç dakika sonra hocamızın bana doğru endişeli bir şekilde geldiğini görünce topu başkasına atıp hocaya döndüm.

Ayçada oynamayı bırakıp yanıma geldi

Öğretmen karşımda durarak bir kaç saniye bir şeyler düşündükten sonra konuşmaya başladı.

"Adal.. bak kızım, sana bir şey söyleyeceğim ama sakin olmanı istiyorum" dediğinde bende endişelenmiştim

"Söyleyin hocam"

"Kardeşin" dedi, ee hocam devamını getirin

"Evet hocam? Ne olmuş kardeşime" dediğimde etrafa baktı ardından bana geri döndü

"Az önce annen beni aradı, kardeşin hastanede" dediğinde kaşlarımı çatarak yutkundum

"Hocam neden hastanede ne oldu?" Dediğimde aklıma bin bir türlü ihtimal geliyordu.

"Bi' kaza olmuş"

Ne

Ne kazası lan

"Ne kazası hocam, kötü bir şeyi yok değil mi?" Dediğimde sesim sonlara doğru kısılmaya başlamıştı

"Annenler sanırım sabah bir yere gidiyorlarmış, trafik ışıklarında yeşil yanınca geçeceklerken karşıdan bir araba gelmiş"

Dünyamın başıma yıkıldığını hissetmiştim.

Annemler Meyra'yı Duygulara bırakıp işe gideceklerdi

"Durumları?"

"Annen ayık, sadece çizikler var, karşından gelen araba arka tarafa yani arka koltuklara çarpmış denilebilir"

"Babanın durumunu bilmiyorum, kardeşin ise ameliyatta.. bildiklerim sadece bu kadar"

Gözlerimin kararıyordu

"Adal.. adal kendine gel hastaneye gitmeliyiz" diyen Ayça'nın sesini duysamda kendime gelmem mümkün değildi.

Hayatım yerle bir olmuştu

Bacaklarımın tutmadığını hissettiğimde yere düştüm ve etrafı bulanık görüyordum.

"ADAL" Ayçanın bağırmasını az çok duymuştum

Yüzüme soğuk su döküp bana hafifçe vurmaya başladıklarında kendime geldiğimi hissettim.

Aklıma ailem geldiğinde yerden kalkmaya çalıştım

Kalktığımda hocama döndüm "hangi hastane?" Dedim kısık çıkan sesimle

"Ne hastanesi, ne oluyor?" Diyen Asrının sesini duydum.