𝕭𝖊𝖓𝖎𝖒 𝖐üçü𝖐 𝖐ı𝖟ı𝖒 (gxg)

Bölüm 4

Okul çıkışı Ayça'yla eve gidecekken Ayça saate bakıp gözlerini büyüttü.

"Lan Adal benim yengemlere gitmem gerekiyor düğün var akşama hazırlanacaktık, gitmem gerekiyor" dediğinde olumluca başımı salladım

"Tamamdır git sen" dedim ve ayçaya gülümsedim.

Ayça benden önce koşa koşa okuldan çıktıktan sonra bende okuldan çıktım.

Fazla kişi kalmamıştı okul çıkışında, çünkü özgür suriye ordusu gibi çıktıkları için biz ayçayla beklemiştik biraz.

Okuldan çıktığımda Asrın'ı gördüm, Pınarla birlikte gülerek bir şeyler konuşuyorlardı.

Asrının üstünde siyah şort ve beyaz bol bir tişört ayağında da beyaz spor ayakkabılar vardı.

Ellerini şortunun cebine koymuş ve arkasındaki okul duvarına yaslanmıştı.

Neredeyse gözüne gelecek olan saç tutamları onu rahatsız etmiyordu.

Asrının bembeyaz tenine koşmaktan kıpkırmızı olan yanakları nede çok tatlıydı.

Ona bakmayı kesip eve doğru yürümeye başladım ve onların önünden geçmek zorundaydım.

"Pşşt sulu gözz" dedi Pınar

Onlara baktığımda Pınar Asrının aksine fazla gülüyordu.

Pınarın tam önüne geçtim, arkadaşlar sinir olduğunuz kişi sizden daha kısaysa ona sinir bozucu bakışlar atabilmek daha kolaydı.

Pımarın tam önüne geçtiğimde boy farkımız oldukça belli oluyordu

"Voleybolda zıpladığın kadar erkeklerin üstünde de zıpladın değil mi?" Dedi Pınar.

Aklımı kaçıracaktım.

Nasıl böyle bir şey diyebiliyordu bana.

"Pınar." Dedi Asrın ciddi bir ses tonuyla.

Pınarın söylediği fazla dokunmuştu.

"Hayır zıplamıyorum erkeklerin üzerinde ama kişi kendinden bilir işi öyle değil mi pınarcım? Daha 10. Sınıftayken 12. Sınıftaki Enesle yattığını kimse bilmiyor mu yoksa? Hatta Enes'le birlikte olmak için kırk takla attığınıda mı kimse bilmiyor?"

Cümlelerimi bitirdiğimde Pınar sertçe yutkunup etrafına bakmıştı bir kaç kişi duymuştu sanırım.

Ama bu sikimde bile değildi.

Bana böyle bir hakarette bulunan birisinin hayatının kararması asla umrumda olmazdı.

Gereksiz vicdan mı yapacaktım bir de?

"Sen.. nereden biliyorsun?" Dedi pınar sesi zar zor çıkmış olsada.

"Hâlâ haberin yok değil mi? Aww sulu göz, hemen gözlerin doldu bakıyorum?" Dediğimde Pınar sinirden kudurmak üzereydi.

"Unutma pınar, kendin hakkında bildiğin sırlarının çoğu cebimde, arkadaşlarının seni satması çok kolay oldu." Diyip gülümsedim.

"Başka ne biliyorsun?" Dedi

"Sen ne biliyorsan aynılarını. Ağzımı açtığım anda hayatını kaydırabilirim biliyorsun değil mi?" Dedim.

"Her neyse, ben eve gideceğim, sana iyi zıplamalar- pardonn iyi günler" diyip gülümsedim ve eve doğru gitmeye başladım.

--

Saat 5'ti ve kardeşimi almaya gidecektim.

Sadece bu hafta bu kadar fazla okulda kalacaklardı.

Bej renginde bir kargo pantolon giydim üzerinede beyaz bol bir tişört.

Ayakkabılarımıda giyip evden çıktım ve kardeşimin okuluna gittim

Kardeşimin sınıfının önünde beklerken görüş açıma Asrın girdi.

Saçımı arkaya atıp tişörtümü düzelttim.

Kardeşimin sınıfının yanındaki sınıfın orda beklemeye başladı.

Kardeşimin sınıfının kapısı kapalı olduğu için onu rahatlıkla görebiliyordum.

Duvara yaslanmış ellerini arkasında birleştirmiş ve başını duvara yaslayıp gözlerini kapatmıştı.

Yan profili çok güzeldi.

Asrın aniden gözlerini açtığında hemen bakmayı kesip önüme döndüm, saçlarımı tekrardan düzelttim ve onu hiç görmemiş gibi davranmaya başladım

Fakat onun öküz gibi baktığını hissedebiliyordum

Yanıma mı yürüyordu o?
Evet galiba.

Tam önümde durduğunda gözlerimi etrafta dolaştırdım.

Asrın eğilip yüzünü yüzümle aynı hizaya getirip sırıttı.

Bir anlığına ona baktım.

"Neden yüzüme bakmıyorsun?" Dedi hâlâ sırıtmaya devam ederken.

"Belkide yüzünü görmek istemediğim içindir." Dedim

"Ne varmış yüzümde?" Dedi

Yüzüne bakmaya başladım
Çok güzel yüzü var.

Zil çaldığı anda onun önünde yana doğru çevirdim vücudumu.

Asrında kardeşinin sınıfının önüne gitti.

Meyra sınıftan çıktığında Meyraya seslendim ve beni fark edince bana doğru koştu.

Ona sarılıp yanaklarını öptüm, yanakları çok tatlı.

Biz Meyrayla okuldan çıkıp yürümeye başlayınca omzuma biri dokundu.