𝕭𝖊𝖓𝖎𝖒 𝖐üçü𝖐 𝖐ı𝖟ı𝖒 (gxg)

Bölüm 24

Kafeye girdiğimizde Asrını aradı gözlerim.

Ayça omzuma dokunup "Adal yürü gidelim hadi" dediğinde kaşlarımı çatıp konuştum

"Ne demek gidelim ya? Daha yeni geldik bi dur" dediğimde Ayça derin bir nefes verdi.

Ayçanın arkasınada göz gezdirdiğimde Asrının oturduğu masayı gördüm fakat...

İçimde bir şeylerin yandığını hissettim.

Asrının geri çekilmesini bekledim, dudaklarını kızın dudağından çekmesini bekledim

Gözlerimi ovuşturdum gördüğüm görüntü aynıydı

Yutkunduğumda Ayça elini omzuma attı "Adal.." dediğinde ona bakmadım.

Yanlarına yürümeye başladığımda Ayça beni durdurmaya çalıştı

Masalarının yanında durduğumda "afiyet olsun" dedim, o an Asrın gözlerini açıp hemen ayağa kalkıp eliyle dudaklarını silip bana baktı.

Sarışın kız beni baştan aşağı süzdü ve saniyelik bir gülüş atıp memnuniyetsiz ifadesine geri döndü.

"Adal konuşalım açıklayayım"

"Neyi açıklayacaksın, pardon ben bir şeyi böldüm ama gidiyorduk zaten. Yürü Ayça" dediğimde Asrın koluma dokunup adımı seslendi

"Adal gitme"

"İşlerim var asrın gitmem gerek" diyip hızlıca kendimi dışarı attım.

Derin bir nefes aldığımda Asrının da kafeden çıktığını görünce hızlıca yürümeye başladım.

"Adal! Durur musun lütfen!" Diye seslendiğinde durmayıp yürümeye devam ettim.

Yolu yarıladığımda Ayça "Tamam kızım bi yavaş uzaklaştık zaten onlardan" dediğinde durdum.

Arkamdaki Ayçaya baktığımda Ayça dolan gözlerimi gördü

"Saçmalama" diyip bana sarıldığında gözümden bir kaç yaş düştü

Hemen sonrasında sarılmayı bırakıp elimle gözyaşımı sildim.

"Neyse yürü ya neden ağlıyorsam" dedim.

--

"Tamam tamam kalıyorum" dediğinde Ayçaya gülümseyerek sarıldım

Kapının kilidi açıldığında kapıya baktık annem gelmişti.

"Anne Ayça bugün bizde kalıyor" dediğimde annem başını sallayıp montunu ve çantasını bırakıp mutfağa gitti

--

Kapı çaldığında kapıya gittim o sırada annem, babam ve Ayçada kalktı.

Kapıyı açtığımda karşımda Asrının anne babası ve arkalarında Asrın bana mahçup mahçup gülümsüyordu.

Annem ve babamda kapıya gelip onları içeri davet etti.

"Biz de yemeğe başlamak için sizi bekliyorduk hoşgeldiniz" dedi annem gülümseyerek.

Ben beklemiyordum.

Ayça kulağıma eğilip "noluyor lan" dediğinde bilmiyorum dercesine dudaklarımı büzdüm

İçeri geçerlerken Asrın bana kısa bir bakış attı.

Herkes yemek masasına otururken Asrının annesi bana bakıp gülümsedi "derslerin nasıl kızım" diye malûm soruyu sorunca derin bir nefes verdim.

"İyi" dediğimde bana tekrardan gülümseyip oturdu.

Bende Ayçanın yanındaki sandalye'ye oturunca Asrın yanımıza gelip "Ayça ya annemin yanına ben oturabilir miyim sakıncası yoksa? Misafirlikte gergin oluyorum da ben" dediğinde Ayça bana baktı

Tepkisiz kaldığımda annem konuştu "Ayça sen gel buraya otur istersen" dedi yanındaki sandalyeyi göstererek

Asrının annesi Asrına kınayıcı bakışlar atarken Asrın oralı olmuyordu.

Bana bakıp gülümsediğinde yüzüne tekrardan hayran olmamak için bende ona kısaca gülümseyip hemen önüme dönüp yemeğimi hızlıca yemeye başladım.

Bir süre sonra karnımı doyurup kalkınca bana baktılar "Ben doydum da size afiyet olsun" dediğimde Ayça da su içip kalktı ve afiyet olsun diyip yanıma geldi.

Birlikte lavaboya elimizi yıkamaya gittiğimizde Ayça eliyle köpükten balon yapıyordu.

Ellerimi kuruladıktan sonra Ayçanın da kurulamasını beklerken Asrın lavaboya elini yıkamak için geldi, kapıda dururken ben çıktım ardımdan da Ayça.

Odama koşup kapıyı kapattık

"Off neden geldiler ya!" Dedim

"Tam da gününde yani.." dedi Ayça

O sırada odamın kapısı tıklatılınca Ayçayla birbirimize baktık.