Zoraki Bir Evlilik

19\2 bölüm

Koşarak kapıya gittim. Gelen kim ? HANDE.

-kızım sen iyi misin? Bebek var bu evde.

-Pardon canım ya unuttum. Gelebilir miyim?

handeyi içeri aldıktan sonra abisinin mutfakta olduğunu söyleyip yukarı çıktım. Malum bebek var bu evde. Oh be uyanmamış. Sonra sakin bir şekilde aşağı indim. Mutfağın kapısına gelince konuşmaları dikkatimi çekti.

-abi daha ne kadar saklayacağız kızdan ya?

dedi hande kimden neyi saklıyorlar?

-bilmiyorum

dedi demir sonra;

- öz ailesinin selini yıllar önce bıraktığını sonra handan teyzelerin onu evlatlık olarak büyüttüklerini biz söylemeliyiz Selin'in bunu bilmeye hakkı var.

ne demek ya ne diyor hande? Duyduklarıma inanamadım. Kafamda bir sürü soru var. Neden bana evlatlık olduğumu söylemediler? Neden şimdi böyle bir şekilde öğrendim? Bu soruların cevabını bir tek onlar verebilir. Hande ve Demir. Hatta annem ve babam olarak bildiğim insanlar.

-Demir ne demek şimdi bunlar? Hande doğrumu söylüyor?

-selin, şey din...

-Demir cevap ver handenin söyledikleri doğru mu?

-şey evet

Şey evet, şey evet, şey evet iyide neden? Öz ailem nerde o zaman?

-nasıl öğrendin peki?

-annenler konuşurlarken duydum. sonra onlar beni fark edince her şeyi söylediler. sana açıklayacaklardı ama ne tepki vereceğini bilmedikleri için benim söylememi istediler. bende günlerdir seni üzmeden nasıl söylerim diye düşünüyordum.

-tamam peki onlar neden saklamışlar benden?

- o kadarını bende bilmiyorum sevgilim.

-ben gidiyorum gelicem birazdan selman size emanet.

dedikten sonra üstümü değiştirip ikisininde konuşmalarına fırsat vermeden arabama atladım ve gerçeklerin peşine gittim.

.............................................................................................................................

................................................................................................................................

...................................................................................................................................

........................................................................................

sonunda gelebildim.çocukluğum bu evde geçti. yalan hayatımın en iyi anıları hemde. kapıyı çaldığımda kapıyı. hizmetli demet açtı. başka kim açacaktı kı?

zaten.

-hosgeldiniz efendim

-annemler nerde?

-dışarı çıktılar

-tamam

hıh dışarı çıkmışlar. hemen annem olarak bildiğim kadını aradım. tabi ki telefonu sizce nasıl açtı.

-alo kızım nasılsın?

diyerek.

nasıl olabilirdim ki

-sizin evdeyim hemen yarım saat içinde gelin çabuk

diyip telefonu suratına kapattım ve beklemeye başladım.

sonunda geldiler.

-ah kızım hosgeldin noldu?

diye sarılacakken ittim onu yani annemi*

-ya siz bunu benden nasıl saklarsınız ha* hayatımı nasıl bir yalan üzerine kurarsınız?öğrenmeyeceğimi mi sandınız ha? söyleyin öz ailem nerde? beni neden bıraktılar?

ikiside bana gözleri dolu bir şekilde bakmaya başladılar hah duygu sömürüsüde başladı. sonra babam konuşmaya başladı.

-kızım bak ailen seni bırakmadılar sadece iş için almanyaya gittiler. daha doğrusu biz öyle biliyorduk.1 ay falan haber alamdık. sonra öğrendikki seni istememişler ve iş bahanesiyle bize bırakmışlar.bizde hemen peşlerine düştük. babanın mektubuna ulaştık orda seni bırakmak zorunda falan oldukları yazıyordu. hayatın tehlikeye girmesin istemişler.

-nerde o mektup?

dediğimde bana oylece bir süre baktı sonra gidip mektubu getirdi.

'' selin kızım,biricik yavrum. bilmiyorum bir gün gerçekleri öğrenecek misin ama bunu sana yapmak zorundayız. çünkü Mehmet soykan(demirin babası)annen ve benim peşimizde. eğer seni bilirse yaşatmaz.senin yaşaman için ,bizim yanımızda acı çekmemen için seni ateş beye iş bahanesiyle verdik.onlar bizi gelicek olarak biliyorlar. ama gelmicez bunu yapmak zorundayız... özür dilerim baban selim''

EVET CANLAR DEDİM SİZE BOMBARDIMAN OLACAK DİYE 3. KISIMDA GELİR İNŞALLAH YAZDIM AMA ŞİMDİ YAYINLAMICAM ASDASDAS SİZİ SEVİYORUM VE DİYORUM Kİ BİR VOTE Mİ ALSAM ACABA???