Limon Kokulum

4. Bölüm

Merhabalar...
Hepiniz hoş geldiniz...

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
Özdemir Asaf

🥀
Eskiden çok hayal kurardım sevdiğim, yaşamayı amaç edinirdim kendime o hayaller sayesinde.

Bütün hayallerimde sen vardın çünkü, o zamanlar biz olan, sen ve ben vardık... Şimdi ayrıyız, şimdi uzağız, şimdi birbirimizden kopuğuz.

Bu yüzden sevgilim, kuramıyorum hayal. Sensiz bir düşünce geçmiyor ki aklımdan, nasıl hayal kurayım?

Tek ihtiyacım olan sensin, anlasın artık insanlık bunu! Dinlesin gökyüzü, yağmur ağlamasın artık. Güneş izin versin, Ay dinlensin! Dünya artık huzura erişsin, insanlık toprağa girsin!

Bu zalimlik sona ersin...

Tutunacak dalım kalmadı Limon Kokulum, ormanlarda ağaç kalmadı artık. Kimisine bir kuş kondu, kimisine vicdan. Kimisinde sincap yer alırken, bazısında da üzüntü yuva kurdu...

Kimseyi evinden etmemek lazım sevgili, yeni ağaçlar dikmeli.

Ben geçmişi silip atamıyorum sevgilim. Evet belki kısa süreli yakalamaç oynayabiliyoruz fakat kazanan taraf hep o oluyor.

Evet sen zekiydin, ama bunca şeyi nasıl başardın Limon Kokulum? Her şeyi bir anda silip atmayı, hiç yaşanmamış gibi davranmayı nasıl becerdin?

Öğret diyorum, anlat diyorum ama bilmiyorum. Belki ben öğrenmek istemiyor ya da görmek istemiyorumdur çareyi. Sonuçta senin açtığın yaraların sensiz kapanmasında ne fayda var ki?

Her geminin seferini tamamladığında dönmek için bir limana ihtiyacı vardır sevdiğim. O liman sendin, o liman bendim.

Kimi zaman sen gelir anlatırdın derdini, kimi zaman ben yüklerdim omuzlarına kederimi. Şimdi ne oldu da yıkıldı o liman, neden alabora oldu o gemi?

Allah'ım çok yoruldum artık! Her gece gözyaşlarımın bedenimi ele geçirmesinden, her gündüzü gece karanlığında yaşamaktan çok bunaldım...

Çok özledim, yemin ederim. Geçmişi, geleceği, seni çok özledim... Kendimi özledim, içimdeki sevinci özledim, yaşama dair sevgi dolu olan kızı özledim...

Bazen özlemek yetmiyor biliyorum ya da sadece istemek yetmiyor. Ama bazen bilmek de yetmiyor...

Biliyorum belki çok saçma geliyor bu söylediklerim, anlattıklarım. Ama elde değil yemin ederim. Sevdiğim... Elde değil özlememek, silip atmak kolay değil. Kolay olsa herkes yapar, yapamıyorum...

Herkes bir gün alışır mı her şeye? Bilmiyorum, bilene sor sevgilim. Ama biliyorum ki alışsam da geçmeyecek bu özlem, bitmeyecek bu sevda. Aksine daha çok özleyeceğim, daha çok merak edeceğim.

Bir uçaktayım, gittiğim yeri bilmiyorum, ama yine de atlayamıyorum sevdiğim. Nereye gider, ne yapar bilmiyorum. Ama vazgeçemiyorum.

Korkuyorum! Senin sevdandan uzak kalmaktan korkuyorum. Seni unutmaktan çok korkuyorum! Aptal, korkağın tekiyim ama vazgeçemiyorum. Atlayamıyorum o uçaktan. Yine kaçıyorum...

Neden yaşamıyorum sensiz, neden nefes alırken ciğerlerim ağrıyor, neden bu kadar bağlandım sana, sen neden izin verdin buna?

Bedenimde değil bu anlamsız sızı, bedenimde olsaydı zamanla geçerdi. Ama ruhumda olunca geçmiyor, zaman yüreğe işlemiyor, acı bitmiyor...

Limon Kokulum, ben çok bekledim mutlu olmayı doğduğum andan beri, çok bekledim gülmeyi. Ama işte zaman geçip günler bitince, ben sana hiç bitmeyeceğini düşündüğüm bir sevdayla gelince başladı gerçek mutluluğum.

O zaman bildim sevincin ne olduğunu, o zaman öğrendim bir insanın nelere gülebileceğini. Ne olursun beni tebessüm etmekten mahrum bırakma!

Gitmek çözüm değil kokusuna hasret kaldığım, biliyorsun, biliyoruz. Ne diye kaçıyorsun o halde benden?

Gel, sen gel, yemin ederim sorgulamam hiçbir şeyi, sormam neden gittin diye, söz veriyorum. Yeter ki artık gel, kendinden daha fazla ayrı koyma beni!

Yorgunum, bedenim dayanmıyor artık her gün düşünüp çare aramaya. Üzgünüm sevgili, senin yüzünden. Çekip gittiğinden kırgınım...

Bir insanı bunca yaptıklarından sonra hâlâ sevmeye devam edebilir misin? Ben ediyorum işte. Sanıyor musun denemiyorum sevgili, sanıyor musun sadece yalvarışlar kaplıyor hayatımı?

Aksine! Çok çabalıyorum ben. Gerçekten. Emek veriyorum. Ama her vazgeçmeye yeltendiğimde bir anımız geliyor gözümün önüne.

Bana bakışın, gülüşün, sözlerin, öpüşün... Hiçbiri izin vermiyor senden vazgeçmeme. Sen de benden vazgeçmesen? Olmaz mı limon kokulu sevgilim? İmkansız gerçekleşmez mi?

Ah sevgilim, zaman akıyor ama sen gelmiyorsun. Kim bilir şuan ne yapıyorsun?

Bu kadar kolay olmamalıydı ardında bir enkaz bırakıp çekip gitmek. Bu kadar vicdansız değildin sen Limon Kokulum. Bu kadar kötü değildin.

Hani her üzüldüğümde yanımda olacaktın sevdiğim. Neredesin şimdi? İçim kan ağlarken, gözyaşlarım artık akmazken neredesin? Haykırışlarla adını sayıklarken sen neredesin sevgili?

Cevap ver! Ne olursun, bir cevap ver artık! Yoksa yok olacağım bu koca Dünya'da, kendimi kaybedeceğim, ruhumu teslim edeceğim.

Sevmiyor musun? Sevmiyorum de, gel gözlerimin içine bak ve seni sevmiyorum de. Ama beni bu bilinmezlikle baş başa bırakma yalvarırım!

Yalvarırım dön artık, çok özledim. Gülmeyi çok özledim. Sevilmeyi çok özledim. Yaşamayı çok özledim sevdiğim...

Nefes almayı çok özledim...

Yüreğimdeki şu ağrı neden geçmiyor limon kokan sevdiğim? Sevgi mi tüm bunların suçlusu, aşk mı bize bütün bunları yaşatan?

Sevda acı vermez derlerdi sevgilim, kime inanacağız bu saatten sonra? Kim doğru, kim yalan söylüyor nereden bileceğiz?

Korkuyorum sevgili. Bu Dünya'dan sensiz göçüp gitmeye korkuyorum.

Doğdum, yaşadım ve öleceğim... Az kaldı hissediyorum. Son nefesimi gözyaşları içinde vereceğim.

Sence doğru mudur bu içimdeki ses sevdiğim, haklı mıdır? Gerçekten az mı kalmıştır toprağa girmeme?

Keşke bilebilsem, ah keşke görebilsem geleceği...

Eğer olsaydı öyle bir şey, belki umutlarım yenilenirdi. Senin bana geldiğini görünce boş vermezdim bu hayatı, ama sanırım çok geç Limon Kokulum.

Artık her şey için, herkes için çok geç...

Artık sevmek için çok geç, sevilmek için çok geç...

Az zaman kaldı sevgilim, geri döndüğünde beni olduğum yerde bulabilmen için çok az zaman kaldı...

Eğer gelemezsen bu vaktin içerisinde, görüşemezsek son kez, konuşamazsak, heralde toprak altında bakacağız bir daha yüz yüze...

Çünkü kalmadı artık gücüm...

Ötesi mi var?
Yalnızlığı yanlız...

Sensiz yaşayamıyorum limon kokulum...
🥀

Yayımlama tarihi: 1 Kasım 2022
Tekrar yayımlanma tarihi: 23 Aralık 2023