Hoofdstuk 1

39 4 0
                                    

Ik duw de volgende maat stretcher door mijn oor. Een flinke steek schiet door mijn oor.
"Godverdomme, ik kan ook helemaal niks!"
Boos ruk ik de stretcher weer uit mijn oor en smijt het op de grond.
Mijn oor bloed. Fijn. Net wat ik verdien. Denk ik bij mezelf.
Ik laat me op de grond zakken en trek mijn knieën onder mijn kin.
Om de kleinste dingen wordt ik tegenwoordig al boos en verdrietig.
Waarom kan er gewoon niet één ding goed gaan in mijn leven?
Ik kijk op van mijn fret die op zijn voetjes mijn slaapkamer komt binnen glijden. Ik moet ervan lachen. Pap en mam willen niet dat hij los loopt, maar zodra ik alleen thuis ben mag hij eruit. Dan rent hij hard over de overloop en kruipt hij overal op en onder.
Zuchtend sta ik op en ga weer voor de spiegel staan. Er zit een rode vlek in mijn shirt en er hangt alweer een druppel bloed aan mijn oorlel.
Ik loop naar de badkamer en trek de deur open. Ik maak mijn oor schoon en druk voorzichtig mijn vorige maat weer terug.
De tranen prikken alweer achter mijn ogen. Niet om de pijn. Nee, want pijn is fijn en bloed is goed. Nee, omdat mijn leven nu al verpest is.

Beneden hoorde ik een sleutel in het slot en ik wist zeker dat het mijn vader was. Het zweet brak me uit. Mijn fret liep nog beneden en als mijn vader hem zou vinden hadden we waarschijnlijk frettenvlees voor Kerstmis.
Ik hoorde hem al brullen. Ik denderde de trap af en stond gelijk oog in oog met mijn vader, mijn fret zijn nekvel werd strak tussen zijn duim en wijsvinger gedrukt.
"Wat had ik nou gezegd verdomme?!"
"Het spijt me vader, hij was ontsnapt."
Pap kijkt me woest aan.
Voorzichtig pak ik het diertje van hem aan. Gelukkig geeft hij hem normaal terug. Niet gooiend, zoals de vorige keer.
"Ik had echt een klote dag vandaag op mijn werk, kom ik eindelijk thuis, ben jij hier."
"Ja, logisch toch? Ik woon hier. "
Hij loopt naar de keuken en trekt een fles wijn uit de kast.
Hij maakt hem open en neemt een flinke slok. Hij zucht eens diep en kijkt mij aan. "Wij hebben jou nooit gewild, weet je dat?"

Bastille Fanfiction - Lost HighwayWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu