Hoofdstuk 11

22 3 0
                                    

Dan geeft zijn grijze hoodie aan mij nadat we de thee hebben opgedronken.
Ik trek het aan, het ruikt naar Dan. Een golf van blijheid overspoelt me. Ik wil hier nooit meer weg. Echt nooit meer.

Dan tilt me op en brengt me naar zijn bed. De paniek slaat me om het hart. Ik ben loodzwaar.
Als ik merk dat het Dan prima afgaat zeg ik: "Jij bent sterk."
Dan lacht en ligt me in zijn bed "Je bent hartstikke licht. "
Ik bloos.
Dan kruipt over me heen en gaat naast me liggen en trekt vervolgens het dekbed half over ons heen.

Dan draait zich op zijn zij en zegt: "Oke, laten we praten. "
Ik knik. "Jij begint. "
Hij haalt zijn hand door zijn haar en mompelt iets onverstaanbaars.
"Wat?" Lach ik terwijl ik me ook op mijn zij draai.
"Ik heb veel meiden ontmoet maar jij bent altijd blijven hangen. Ik weet het niet, de blik in je ogen, als het kon had ik je meteen meegenomen naar mijn huis."
Ik grinnik en glimlach.
"Weet je nog, ik vroeg je om je naam en jij om een foto. "
Ik knik. "Natuurlijk!"
Dan draait zich om en pakt iets van zijn bijzettafel. Het is een fotolijstje.
Hij geeft het aan mij.
"Wat?" Lach ik.
"Geloof je me nu?"
"Ik heb je altijd geloofd alleen ik kan het niet snappen. "
Ik geef het terug aan Dan die het vervolgens weer terug zet.
"Vertel jij dan nu wat. Hoe zit het met school bijvoorbeeld? Heb je vakantie?"

Er gaat een steek door mijn maag. School.
Mijn ogen worden groot.
"Gaat het wel goed?" Vraagt Dan. "Ik kan zo wat je hartslag horen. "
"Nee. " Zeg ik terwijl ik mijn hoofd schud.
"Rustig maar, je hoeft het niet te vertellen, wil je wat water?"
Ik schud mijn hoofd en kruip tegen Dan's borst aan.

"Hey. " Zegt Dan terwijl hij me zachtjes op mijn rug duwt en zijn vinger onder mijn kin legt. "Ik weet hoe rude mensen kunnen zijn op school. "
Hij haalt zijn vinger weg en ik knik.
Hij staart me aan. Zijn blauwe ogen glinsteren in het vroege ochtendlicht.
Hij buigt zich voorover. Zijn haar veert mee. Voordat zijn lippen de mijne raken stopt hij even. Ik voel zijn warme adem net boven mijn lippen.
Paniek! Paniek. Wat moet ik doen?!
Hij drukt zijn zachte, warme lippen voorzichtig op de mijne.
Langzaam beweegt hij zijn hoofd, zijn neus wrijft net over een stukje van mijn wang. Zijn tong vraagt toestemming, die ik hem geef.
Ik heb geen idee wat ik aan het doen ben maar het voelt geweldig. Dan zijn tong heeft de mijne in zijn macht. Hij speelt ermee en veranderd de richting terwijl hij zijn hoofd de andere kant op beweegt.
Ik ga voorzichtig met mijn hand door zijn haar, met mijn andere had wrijf ik onder zijn shirt. Jill, onder zijn shirt!
Het maakt Dan niet uit.
Langzaam komt hij van mij af en wrijft zijn hand over mijn wang. Zijn hand is een beetje klam. Hij kijkt me aan en bloost. "Sorry, hier heb ik wel een paar jaar op moeten wachten. "
"Ik ook. " Giechel ik zenuwachtig.

Het is even stil. "Oke, vertel verder. " Lacht Dan.
"Nou, ik heb geen vakantie, ik was er klaar mee, ik ben naar Londen vertrokken. Mensen op school mogen mij gewoon niet. Ik mag hen niet.
Ze roepen altijd dingen naar me. Meestal gaat het over de band. Want ik draag nou eenmaal Bastille Shirts. "
Dan knikt en kijkt trots.
"En dus ook met jou erop. " Ik bloos, net zoals Dan.
"En dan riepen ze dingen van 'Weet je zeker dat je niet zwanger bent van hem? Vetklep.' "
"Je bent helemaal niet dik, wat lullen zij. Echt niet Jill, je moet me geloven. "
"Ze zeiden het continu. "
"Het is niet waar. Echt niet. "
"Ik kon ook helemaal niet zwanger zijn" ik lach. "Ik ben nog maagd..en ik heb nog nooit gezoend. "

Dan kijkt me aan. "Noemde je dat geen zoenen?" Hij lacht.
"Dat was perfect Dan, sorry. "
Hij lacht nog steeds en trekt het dekbed van mij af. Langzaam gaat hij op mijn middel zitten en buigt zich weer voorover. "Dan doen we het toch nog gewoon nog een keer?" Fluistert hij mysterieus in mijn oor.
Waar hij vervolgens een kusje onder plant. Steeds verder naar beneden, in mijn nek. Een tinteling schiet door mijn lichaam. Daarna op mijn sleutelbeen en hals. Zijn haar kietelt op mijn wang. Ik giechel. Hij komt weer verder naar boven en hangt met zijn gezicht boven me.
Ik neem elk detail van zijn gezicht in me op, hij wordt alleen maar mooier. Voorzichtig drukt hij weer zijn lippen op de mijne en begint teder te zoenen.

Ik rol hem om zodat ik bovenop zit. Dan kijkt me met grote ogen aan. "Oh?" Hijgt hij.
Ik ga met mijn hand door zijn haar en ga verder met zoenen. Voorzichtig lik ik zijn scheve tand. Altijd al willen doen. De binnenkant van zijn mond is zo zacht. Zo iets zachts heb ik nog nooit gevoeld. Ik begin hem wilder te zoenen. Zijn ene hand ligt op mijn billen, de ander onder Dan zijn eigen hoodie.
Dan maakt met zijn warme hand cirkelende bewegingen over mijn rug.
Sinds tijden ben ik weer helemaal ontspannen.
Ik glij langzaam van hem af en nestel mijn gezicht in zijn nek. Dan lacht verlegen.

Ik kijk naar hem op. Zijn wangen zijn knalrood. Ik glimlach naar hem, hij glimlacht terug en ik sluit mijn ogen.
"Niet weer in slaap vallen hé?"
Ik open mijn ogen en plant een kusje in zijn nek. "Ik wil bij je blijven." Zegt Dan en trekt me tegen zich aan.

Bastille Fanfiction - Lost HighwayWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu