Ik kijk op mijn telefoon. Ik heb nog geen bericht van mijn ouders. Niet dat ik dat verwachtte, maar toch. Dan maar even het uur achteruit zetten.
Ik kan nog steeds niet geloven dat ik hier weer ben. Londen. Ik merk dat het steeds rustiger word. Het is dan ook een maandagavond, maar toch. Ik kijk op mijn telefoon. Het is al over elven! En ik heb nog geen slaapplek!
Gelukkig ken ik de stad nog uit mijn hoofd. En een goedkoop hotel. Daar ging vader heen als hij mam zat was.
Ik geniet nog steeds vol op van de bruisende stad die verlicht is met lichtjes. Niet die felle lichten in Nederland. Nee, het is Engeland. En dat is royal ofcourse.Als ik aankom bij het hotel zie ik een vrouw, ik herken haar. Ik heb vader hier vaak moeten oppikken als hij weer eens te veel had gedronken. Ze glimlacht. Ze herkent mij ook.
"Good evening, Jill."
"Good evening, Mary, how are you?"
Man, wat hield ik toch van deze stad.
"I'm fine, thank you. What about you? Is your dad back in town? How's your dad doing?"
Ik lach. Ze was altijd zo lief voor me.
"No, I came here on my own. "
Mary keek geschrokken. Het is altijd zo'n schat. Ze is echt super rijk maar pronkt daar helemaal niet mee. Ze runt dit hotel om anderen te helpen. Wat een goed mens is het toch. Nadat ik alles aan haar heb verteld strijkt ze met haar hand door haar haar.
"I would do the same, Jill. "
Ik moet ervan lachen. Ze kon ze ook altijd zo goed inleven.
"You can stay here for as long as you want. I'll pay, darling. "
Vol verbijstering stond ik haar aan te staren terwijl ze me een kamersleutel overhandigde.
"Thank you, thank you so much Ma'am! If there's anything I can do for you, just give me a call. "
"Deal!"
Ze lachte me na voordat ik de lift instapte.Ik liep over de gang, zoekend naar mijn kamer. Zodra ik hem had gevonden drukte ik de sleutel in het slot en draaide hem om. Ik stap de kamer binnen. Een typische Engelse kamer. Oude meubels en grijze gordijnen. Kleine spaarlampjes met geel licht en de harde matrassen. Ik snuif de geur op. Een rilling loopt over mijn schouders. Ik heb het hier zo gemist!
Ik loop naar het raam, buiten zie ik nog wat mensen lopen en ik heb een prachtig uitzicht over Londen.
Ik heb zo veel geluk met Mary, denk ik bij mezelf. Dan zie ik een kastje, nieuwsgierig trek ik hem open. Allemaal Engels eten! Mijn ogen vallen meteen op een oranje pakje. Reese's!
Ik maak hem gelijk open en stop er een in mijn mond. Genietend ga ik op een stoel zitten. Ik kijk wat om me heen en dan gaat er een schok door me heen. Wat doe je nou? Je zou niks eten. Spuug het uit. Maar ik heb honger. Je bent dik, stop je vinger in je keel. Nee! Eet het op! Spuug het uit, vetklep!
Twee stemmen in mijn hoofd zijn aan het vechten, als twee aapjes om een banaan. Ik druk mijn handen tegen mijn oren. Stop. Stop. Stop. Asjeblieft, stop!
JE LEEST
Bastille Fanfiction - Lost Highway
De TodoDe 16-jarige Jill komt uit een verscheurd gezin. Haar moeder heeft een depressie overwonnen en haar vader is alcoholist. Haar ouders hebben haar eigenlijk niet gewild en dat laten ze merken ook. Sinds dat ze terug is in Nederland gaat het niet zo...