Bastille Fanfiction - Lost Highway

Hoofdstuk 12

"Jiiihiiill.." Word er gefluisterd.
Nee. Ga weg. Ik wil alleen zijn met mezelf in mijn hoofd.
Langzaam word ik wakker, hijgend, warm en bezweet.
"Gaat het wel?" Dan hangt half over me heen. Ik was in slaap gevallen.
"Sorry. Je moest me wakker maken, dude. "
"Nee, je was super moe, ik heb je maar laten slapen. Is er iets?"

Beschamend kijk ik naar het bed terwijl Dan op de rand komt zitten.
"Ik had een nachtmerrie. " Ik fluister het.
Hoe kinderachtig.
Dan haalt een hand door zijn hand. "Wil je het vertellen?"
Ik schud mijn hoofd. "Het was dom, een droom. "
"Je kan alles aan mij vertellen hoor. " Hij glimlacht.
Waarom is hij zo perfect?
Ik zucht eens diep als Dan opstaat.
Ik trek mijn knieën onder mijn kin.

Dan komt terug met een glas water en zet die naast me neer, vervolgens komt hij naast me zitten.
Ik zucht nog eens en begin dan te vertellen.
"Ik droomde dat je een overdosis aan drugs had genomen. Je werd er angst door. Heel angstig.''
Ik kijk op naar Dan. Zijn wangen zijn een beetje rood. Hij vindt het vast lief dat ik over hem droomde.
"Je ging hallucineren en stemmen in je hoofd zeiden dat je dood moest, dus je hing jezelf op.''
Ik probeer mijn tranen in te slikken. Dan heeft het door en slaat zijn armen om mijn middel. ''Het was gelukkig maar een droom.''
"Het was vreselijk Dan, je nek zat in zo'n nare knik. Beloof me om het nooit te doen.''
''Wat te doen?' Mezelf ophangen? Nee, nooit, maak je niet ongerust.'
Hij ratelt aan een stuk door. Alsof hij nerveus is.
''Ook geen drugs.''
''Nee.'' Hij plant een kusje op mijn wang.

"Maar we waren in gesprek, voordat ik in slaap viel. Sorry. "
Dan glimlacht schuin.
"Wat wil je nog weten?"
''Heb je nog geheimen?''
Dan wordt rood. ''Nee, dat zeg ik niet goed, dingen die ik nog niet weet?''
Dan denkt even na en krabt in zijn nek.
''Nou, ehm, toen we ontmoetten, was ik niet meteen verliefd op je.''
Ik frons mijn wenkbrauwen. ''Oh?''
Ik neem een slok van mijn water.
''Je bent gewoon altijd blijven hangen. En to be honest, ik heb je lopen stalken op Twitter.''
Ik verslik me. Dan pakt het glas van me over.
''Gaat het wel?'' vraagt hij als ik ben uitgehoest.
Ik begin te lachen.
''Jij? Mij? Stalken?''
Dan knikt verlegen. Ik kan niks uitbrengen, hem alleen maar grijnzend aankijken.
''Oke, nog meer?''
''Nou, ik.. Hoe oud was je? 12? 13? We konden toen ging relatie starten, ik bedoel..'' Hij draait nerveus aan zijn horloge. ''Nou ja, dan zou ik echt een creep zijn.''
''Het leeftijdsverschil is toch alsnog hetzelfde nu?'' Vraag ik aarzelend.
''Weet ik, maar je bent nu volwassen..Ik bedoel ouder..'' Hij veegt zijn handen af aan zijn broek. Ik pak zijn hand, die klam is.

Toen dan Jill, vraag het.
Niet doen, hij wil het niet.
Niet geschoten is altijd mis.
Hij wil je niet Jill.
Wel.
Niet.
Wel!
Niet!
Stop!
Ik knijp mijn ogen stevig dicht.
Ik neem een hap lucht en vraag het dan toch maar.

''Zou je iets willen?

Als ik na een tijdje nog steeds niks hoor open ik voorzichtig één oog.
Dan zit voor me te grijnzen. Ik open ook mijn andere oog.
Zijn ogen glinsteren. Hij komt dichterbij en kust me zachtjes op mijn lippen.
''I'll take that as a yes.'' zeg ik als Dan me aankijkt.
Hij knikt.
''Heb jij nog geheimen?'' Fluistert hij. Hij buigt zich langzaam weer voorover en plant kusjes in mijn nek.
''Ik heb iedereen op school vertelt dat ik ontmaagd met door jou.''
Dan kijkt me aan en begint te lachen. Ik kijk hem serieus aan. Daardoor zijn alle pesterijen begonnen.
''How come?'' vraagt hij als hij ziet dat ik het totaal niet grappig vind.
''We hadden in de eerste een klassenfeest en we deden een spel waarbij je vragen moest beantwoorden. Weet ik veel, ik wilde gewoon vrienden maken. Ik weet het nog goed. Er was een jongen, Dirk, heette hij. Hij moest later naar een andere school. Maar goed, hij vroeg dat aan mij. Ik weet ook niet wat me bezielde om dat te zeggen. Maar daardoor is wel onder andere alle ellende op school ontstaan.''
''Wat nog meer dan?''
Ik haal mijn schouders op. ''Ik ben anders.''
Dan trekt me tegen zich aan. ''Je bent hartstikke leuk, beautiful.'' En hij kust mijn voorhoofd. ''Het beste wat me is overkomen.''
Mijn hart gloeit ervan. Dan is life.

''Bloody hell.'' zeg ik paniekerig.
''What?'' vraagt Dan en hij laat los.
''I need to phone Mary''
Dan kijkt me niet begrijpend aan. ''Ze is van het hotel een paar straten verder op.''
Dan opent zijn mond is en knikt terwijl de telefoon over gaat.
''Ik vertel haar dat ik bij een vriend ben.'' En ik knipoog naar Dan.