Hayatım yalnızlığım kadar kötümüydü bilmiyorum fakat cehennemimi seviyorum.
.......
Sabah kalktığımda okulun ilk günüydü artık boşverdiğim görünümüme bir el atmamın vakti gelmişti fakat istemiyordum sonuç olarak yine umrunda olmayacaktım o yüzden saçımı öylesine bir atkuyruğu yaptım ve giyindim okuldan nefret ediyordum. Kim kimsenin onu sevmediği bir yerde bulunmayı sever ki..
Okula geldiğimde klasik cehennem Hayatım başlamıştı sırama oturdum çantamı yerine astım ve içinden en yakın dostumu çıkardım kitabımı.
Hayatım Çevremdekiler için sıkıcı ve monotondu fakat hiçbiri evde anne ve babamın Arasında geçe fırtınaların onların adrenalin adını verdikleri duygudan daha beter olduğunu bilmiyordu.
Haftalar böyle geçiyordu dersler,kitaplar,müzik,günlüğüm,hayatımda tek renkli bulduğum kalemlerim ve tabiki eksik olmayan parçam yalnızlığım ona o kadar alışmışım ki o olmadan nasıl yaşarım değil mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİDEN
Genç KurguHayatım asla istediğim gibi olmayacaktı umutlarım tükenmişti... Benim için ruhum ölmüştü ben ölmüştüm bedenimin Yaşaması benim de Yaşadığım anlamına gelmiyordu benim için sonum Çoktan gelmişti ama birden.. Bir umut ışığı yanacaktı gözlerimde ama her...
