Stars and Stripes (avengers dutch fanfiction)

(17) ontsnappingsplan?!

"Wat is er dan?" vroeg nigel. "Als jullie nou even meelopen dan laat ik t zien. Wie is dat schatje daar?" zegt tony. "ik heet samantha". Oke, ik ben een man die nu geen huis en geen auto's meer heeft. Oja, en mn ouders hebben me de naam tony gegeven, en vraag me niet waarom." we liepen naar een plek waar zowaar geen beveiliging was! Er zat een klein sleufje in de muur wat eigenlijk een ontwerpfout was, maar nu dus ideaal als plek voor een ontsnappingsplan opslagplaats. Het was tijd om te gaan. "Zie ik jullie morgen weer?" zegt samantha "sure, tot morgen". "Doeiii" zegt ze, en iedereen wordt weer in de cellen geplaatst. Op een of andere manier heb ik geen goed gevoel bij dat nieuwe meisje, waarschijnlijk zit ik weer eens in de verkeerde hoek met mijn gevoel. Na een lange nacht slapen wordt ik wakker. Ik druk weer op het vraagtekentje en tik mn vraag in. Ik wordt weer opgehaald en in de easyroom neergeplant. Vandaag is de dag dat we voorbereidingen gaan treffen. We gaan allemaal bij elkaar gaan zitten. Tony opent het gesprek:"dus, we hebben een plan nodig, wat is handig?" "ik denk dat je juist niet in de aanval moet gaan, maar de aandacht op iets moet gaam richten waardoor wij in stealth modus uit het gebouw kunnen komen." vult steve aan. Dan zegt bruce "Ik zit dan te denken aan een gevecht tussen twee mensen wat vanuit het niets ontstaat." "ik kan wel zorgen voor een gevechtje door twee jongens tegen elkaar uit te spelen." zegt samantha "top" zegt tony "we zetten alles op een blaadje en gaan de verdere dingen voorbereiden. " na een lange dag is er het volgende uitgekomen: we zorgen voor een groot gevecht tussen een paar mensen wat waarschijnlijk een massagevecht wordt. Dan gooien we meerdere rookbommen zodat de andere bewakers verblindt zijn en wij door kunnen lopen dankzij tony. Als het weer in de avond is krijg ik weer een heel naar gevoel. Niet perse van samantha, alleen vind ik r wel flink verdacht. En ik heb zo'n gevoel dat niks goed gaat tijdens dat ontsnappingsplan...... "Maar dat gaan we allemaal zien." dacht ik in mezelf. Ik val rustig in slaap.

Hoi! Het heeft weer een tijdje geduurt maar hier is hij dan! Weer een wat korter hoofdstuk. Maar voorlopig is het nog niet afgelopen....... Blijf mij volgen voor het einde van dit boek!!