a new home (One Direction~Louis Tomlinson) #1

007- sorry lou

.ik heb 20 vote's, dus hier is het nieuwe hoofdstuk

denken jullie dat 24 vote's voor het volgende hoofdstuk lukt?

oja ik schrijf het weer op mijn laptop dus dan weet je dat als ik een hoofdletter ben vergeten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

liam's POV

Als ik sorry ga zeggen tegen lou, moet de rest het ook doen. Ik heb geen zin om straks alleen tegen Louis te praten maar dat lukt wel, ik zie aan hun blik dat hun ook erg nieuwschierig zijn. laat ik het ze maar vragen. 'Waar zijn lou en soof?' vraag ik verbaasd om dat ik net zeker wist dat ze er waren. 'lou, ging naar el toe en Sophie naar Sisi.' ik knik. 'Ik voel me rot tegenover lou.' de rest kijkt me verbaasd aan. 'waarom?' 'gewoon, hij kan er ook niets aan doen dat hij en Sophie een betere band hebben met elkaar dan wij met haar. Hij weet trouwens meer over dat litteken en waarschijnlijk ook meer over haar verleden.' 'en nu de waarheid.' zegt Harry. 'ik en jullie ook willen vast wel weten waar dat litteken door komt.' ze twijfelen en knikken dan. 'ik sprak net met Sophie, maar ze wil me pas vertellen hoe ze aan dat litteken komt.' geef ik uiteindelijk toe. ze knikken en Harry is de eerste die wat zegt. 'eigenlijk wil ik ook helemaal geen ruzie hebben met Louis, hij is wel oze beste vriend.' de rest geeft uiteindelijk ook toe. 'maar Louis kennende gaat hij het niet zomaar accepteren.' zegt Zayn. 'je hebt gelijk, maar ik denk wel dat hij het accepteerd want.' 'ik heb er voor gezorgd.' maakt een stem vanuit de deur mijn zin af. we kijken om en zien Sophie staan. ze gaat naast mij zitten. 'jij bent niet boos?' Harry trekt er zo'n verbaast gezicht bij dat we allemaal in de lach schieten. Waardoor hij nog raarder kijkt. 'neuh, maar lou is niet boos op jullie. Hij snapt alleen niet waarom jullie zo jaloers deden.' weet Sophie uit te brengen.

sophie's POV

we zijn zo'n beetje uitgelachen alsik een sms-je krijg. 'lou is over 5 minuten thuis.' 'je weet zeker dat hij niet boos is.' Harry kijkt nog onzeker en of hij het niet geloofd. ik knik 'ik ga naar boven.' meld ik waarna ik naar boven loop. ik spring onder de douch en besluit little things te zingen. (ga ik niet opschrijven iedereen die dit verhaal leest ken hem wel :)).

Ik loop weer naar beneden, als ik in de gang loop hoor ik ze al praten.

Als ik de kamer binnen loop, zie ik ze in een groepsknuffel zitten. Liam bevrijdt zichzelf en trekt mij in een knuffel terwijl die iets in mijn oor fluistert. 'Thanks, Sophie.' 'Graag ge daan.' fluister ik terug.

'Vertel.' De jongens zitten op de bank en ik zit op Louis schoot op een stoel tegenover hun. Nick en Levi bleven een tijdje bij vrienden logeren. Waarom, geen idee. Ik schrik op van een hand voor mijn ogen, en zie de jongens grinniken. Ik werp ze een vernietigende blik toe en twijfel even of ik de waarheid zou vertellen maar besluit het toch niet te doen. 'Ik kwam ooit een dronken man tegen en die vond het leuk om mijn arm te bewerken.' het is gedeeltelijk waar. Mijn vader was dronken en vond het leuk om me te mishandelen. Ik zie de jongens wantrouwend knikken, maar laten het toch zitten. 'We hebben besloten.' begint Liam, waardoor ik zucht wat een lachbui bij de rest veroorzaakt. 'Wat hebben jullie met lachen en knuffels?' vraag ik waardoor zelfs Liam die eerst nog serieus was in de lach schiet. 'Wat hadden jullie besloten?' vraag ik als ze na 5 minuten nog aan het lachen zijn. Harry die al een beetje op adem is gekomen antwoord. 'We hebben besloten.' 'Dat de meiden bij ons komen wonen, omdat jij anders het enige meisje bent. maakt Liam zijn zin en die van Harry af.

Louis POV

'Cool.' mompelt Sophie en ze probeert van m'n schoot af te klimmen, maar ik trek haar terug. *pling* Sophie haalt haar mobiel uit haar zak en opent het SMS-Je

~~

Bitch,

Ik krijg je nog wel. Het is vandaag 4 jaar geleden dat je moeder overleed en dat is jouw schuld! Wacht maar ik pak alles van je af en ga door tot dat je in zo'n depressie zit dat je een einde aan je leven maak.

Xx

Je weet wel wie

~~

Las ik over haar schouder mee.

Harry's POV

Als Sophie haar SMS-je heeft gelezen wordt ze krijtwit en begint driftig wat terug te typen. Louis fluistert wat in haar oor. Ze knikt en staat op, als ze wilt weg lopen. 'Heb jij ooit wel eens verdriet gehad?' Niall stelt die vraag als ze zo'n beetje naast me staat. Omdat ik bij er einde van de bank zit. 'Tuurlijk wel.' zegt Sophie overdondert. 'Maar ik bedoel voor dat je hier kwam.' 'Nee dan werd ik alleen maar hard....'

~~~~~~~

Nu verraad Sophie bijna haar geheim. Zal ze het vertellen of verzint ze een leugen? 24 vote's en je weet het.

Xxxx