Heey, mensjes
Er komt een sequel, maar wel na dat ik een pauze heb genomen.
Waar het sequel over gaat:
Alles gaat goed tussen Sophie en de jongens. Sophie heeft het verleden geaccepteerd en is verder gegaan. In een keer krijgen Louis en Sophie een hele erge ruzie. Zou het de jongens lukken om hun weer bij elkaar te brengen? Zal het ze lukken Louis te overtuigen dat Sophie oud genoeg is om haar eigen keuzes te maken. De jongens zijn zo druk bezig met Louis overtuigen dat ze niet zien dat Sophie weer achteruit gaat en het oude stille meisje word, dat zichzelf snijdt. Zullen de jongens daar op tijd achterkomen of is het dit keer te laat. Voor goed?
Het heet: back to beginning.
Geniet van dit hoofdstuk.
PS. ik schrijf dit op de computer en die is niet hoofdletter gevoelig
PPS. de plek waar ze ontmoeten en elkaar voorstellen is niet zo gezellig, maar een beetje fantasie. en ik had echt geen idee hoe ik ze anders in het verhaal kreeg.
Ppps. Ik wil dat dit verhaal minstens 20 hoofdstukken krijgt, dit is 14 dus nog 6 hoofdstukken. Als ik inspiratie heb misschien meer maar ik denk het niet.
______________________________________________________________________________
Niall's POV
Harry's telefoon gaat. 'Met harry,'. De gene aan de andere kant van de telefoon zegt wat en Harry krijgt een glimlach van hier tot Tokio. 'Bedankt, we komen er aan,' zegt Harry met nog steeds de zelfde glimlach. Hij is eng (glimlach)! Heel eng! 'We moeten naar het ziekenhuis, Louis, Liam en Sophie zijn daar!'. Binnen een paar minuten zitten we in de auto. 'Hoe gaat het met ze?' vraagt Zayn. 'Met Liam en Louis gaat het goed, over Sophie zei hij niks,'. Geen goed teken, ik hoop dat alles goed is. 'Ik bel de meiden, die moeten dit ook weten,'. Zayn pakt zijn telefoon.
we staan nu in de lift naar de kamer van louis en liam. over Sophie hebben ze niks gezegd. er zou toch niks aan de hand zijn.
als we de kamer van Louis en Liam inlopen zitten die te praten. Als ze ons zien begint Louis te glimlachen, maar die verdwijnt snel weer. 'Waar is Sophie?'. We wisselen wat blikken uit. 'We hebben nog niks over haar gehoord,' zeg ik zachtjes. Louis blik verandert naar een verdrietige blik. 'lou, ze is hier ergens, ze zijn met haar bezig,' zegt Harry en hij gaat naast Louis zitten. 'Ik hoop dat het goed komt.'.'vast wel boo, vast wel.'. Stil gaan ik en Zayn er ook bij zitten. 'Sophie lijkt helemaal niet op haar vader,' zegt Liam in een keer. 'Hoe bedoel je?'. De nieuwsgierigheid van Zayn is gewekt. 'Nou Sophie heeft zwart haar, haar vader blond, Sophie heeft bruine ogen, haar vader blauw.' antwoord Liam. 'Aha, op die manier.' zegt Zayn en pakt zijn mobiel. Waarschijnlijk Twittert hij nu.
De deur gaat open en nu zie ik Danielle en Eleanor staan. Hun vliegen gelijk op Liam en Louis af. Harry's blik gaat naar jaloezie. Waarom? 'Ik ga naar Starbucks, wat willen jullie?'. Hij wil duidelijk niet in deze kamer zijn. Wat is er met hem? 'Ik ga mee.' zeg ik en ik en Harry lopen samen weg. Hazza, wat is er met je. Je lijkt jaloers?' vraag ik voorzichtig. 'Ergens ben ik het misschien ook wel.' antwoord hij. Ik trek hem mee naar een van de bankjes in het park waar we door heen lopen. 'Hoe bedoel je hazza?' Even lijkt het of hij twijfelt. 'Gewoon, alles. Hun zitten in een gelukkige relatie en dan ben ik de flirt, ik wil het gewoon niet meer. Al die roddels.' 'Harry, je moet je er gewoon niks van aantrekken.' 'Ja, dat zei Sophie ook al. Het is makkelijker gezegd dan gedaan weet je.' Bij de naam Sophie krimp ik in elkaar. Ergens blijf ik mezelf de schuld geven. De schuld, we hadden Sophie kunnen tegen houden, ík had Sophie kunnen tegen houden. Ik kijk op van een stem. 'Heey, Nialler.' Ik kijk op en zie Alexa staan en een meisje dat ik niet ken. 'Heey, babe.' antwoord ik, nog steeds bij de gedachte van Sophie. 'Ni, dit is puk. Mijn beste vriendin. Puk dit is Niall mijn vriendje.' glimlacht Alexa.
JE LEEST
a new home (One Direction~Louis Tomlinson) #1
Fanfiction---------------Alle rechten gaan naar mij (@RunToFreedom) ----------------------- { Deel 1 van Louis Tomlinson serie } voorzichtig zet ik het mes op mij pols. 'Het spijt me lou.' fluister ik zachtjes, wetende dat hij me toch niet kan horen. Vaag hoo...